Kelebeğin Yemi

Çiçek

Ofisimde Buğra ile otururken kapı tıktıklandı. 

"Gel!"

Ertan kapıyı açtıktan sonra "Müsait misin güzelim?" diye sordu.

"Gel gel. Biz de Buğra ile çevirmeyi planladığımız kitabın ayarlamalarını yapıyorduk." 

Ertan içeri girdiğinde elinde lavanta buketi gördüm. 

Ertan yanıma geldiğinde buketi bana uzattı ve "Sana senden güzel bir çiçek bulamayacağımı fark ettim." dedim.

"Ertan çok tatlısın." dedim ve çiçeği alıp daha dün boşalan vazomun içine koydum.

Ben lavantalar ile ilgilenirken Buğra ayağa kalktı ve "Hoş geldin enişte." dedi.

"Hoş buldum."

Buğra bana dönüp "Kocanın gelip seni işten alıkoyduğu saatleri maaşından çıkaracağım." dediğinde güldüm.

"Hadi ben sizi yalnız bırakayım." diyerek giden Buğra'nın ardından merakla Ertan'a baktım.

"Sen neden geldin buraya?"

"Bizimkiler ile iş konuşmak için seni evden kovmuş gibi hissettim. O yüzden yanına geldim."

"Sonuçta sizin işlerinize benim karışmamam lazım. Yayınevinde çalışan bir kadınım sadece."

"Benim karımsın da." dedikten sonra masanın üzerinden elimi tuttu.

"Silahlar beni korkutuyor, Ertan. Aynı zamanda sizin işleriniz."

"Kocan bu konularda çok yetenekli. Ona bir şey olmaz."

"Eğer bir şey olursa korkuyorum demem silahını alıp o düşmanlarınızı vururum."

Ertan bu dediğime gülümserken utanarak başımı öne eğdim.

Bu evcilik oyunu yakında bitecek gibi görünüyor.

Kurtuluyordum.

"Bugün zaten boş günündü, benimle dışarı çıkar mısın?"

Şaşırarak ona döndüm.

"Bugün cumartesi."

"Ee?"

"Sen cumartesi günleri de çalışırsın. Ona şaşırdım."

"Bir gün işe gitmezsem batmayız diye düşünüyorum." dediğinde gülümseyerek "Nereye götüreceksin peki?" diye sordum.

"Pek hoşuna gitmeyecek ama atış poligonuna."

"Hayır Ertan, gelmiyorum."

Ertan masanın çevresinde dolanıp yanıma geldiğinde "Bu kadar hızlı karar vermesen mi?" diye sordu.

Ona döndüm.

"Kaç senedir birbirimizi tanıyoruz. İlk kez böyle bir şey istiyorsun."

Ertan önümde çömeldikten sonra ellerimi tuttu ve "İşlerimi polise öten biri var ve bu cesareti gösteren kişi bana, hatta sana şiddet uygulayabilir. Kendini koruman için yanında bir tabanca taşısan içim rahat eder." dedi.

Sanki peşime taktığın gizli korumalar beni korumuyor, Ertan.

"Sen beni korumaz mısın?"

Ertan elimin üzerini öptükten sonra "Korurum tabii ki güzelim. Sadece yetişemeyeceğim bir durumda sen başının çaresine bak istiyorum." dedi.

Bu ısrarı bitmeyecekti.

İstemeyerek "İstediğim zaman bırakabilir miyim?" diye sordum.

"Tabii ki bırakabilirsin ama öyle olursa sana özel bir koruma atarım."

"Özel korumaları sevmediğimi biliyorsun."

"Öyleyse silah kullanmayı mı öğreneceksin?"

"Emrivaki mi yapıyorsun?"

"Öyle mi yapmışım?"

"Öyle yapmışsın."

"Öyleyse gidiyor muyuz?"

"Olabilir."

Ertan gülümseyerek ayağa kalktı ve "Seni arabaya kadar taşımamı ister misin?" diye sordu.

"İş yerimde otoritemi sarsacaksın."

"Bu sabah ben sana bunu dediğimde ne cevap verdiğini hatırlıyor musun?"

"O masum bir öpücüktü."

"Bu da masum bir eylem."

Ona karşı çıkmamı izin vermeden beni kucağına aldığında kollarımı boynuna sardım.

"Laftan anlamazsın."

Ertan duymazlıktan gelerek ofisimden çıktığında başımı göğsüne yasladım.

Bizi gören Buğra bana gülmemek için kendini tutarken ona yapmacık bir gülümseme gönderdim.

Ben de bu evliliğe bayılıyor değildim.

Sadece iş için Ertan'a gerçek bir eş gibi davranmam lazımdı.

Arabaya bile beni kendi elleriyle oturttuğunda içimden sabır diledim.

Ertan gibi aşık bir adamla yaşamak çok zordu.

Ertan şoför koltuğuna otururken arabasının lavanta koktuğunu fark ettim.

Bana aldığı çiçeklerden mi acaba?

Bunu umursamadan emniyet kemerini taktım.

Ertan arabayı sürmeye başladığında "Başkalarından rahstsız olma diye atış poligonunu satın aldım." dedi.

"Satın almana ne gerek vardı? Bugünlük kiralardın, yeterdi o."

"Pahalı zevklerin yok zaten, en azından bırak da sana bu tarz jestler yapayım."

"Paramızı çarçur etmene kızıyorum sadece."

Ertan sol eliyle direksiyonun hakimiyetini sağladıktan sonra sağ eliyle elimi tuttu.

"Seninle ilgili hiçbir harcama çarçur değildir. Bunu öğren."