Irene's POV
Bumalik na kami ni kim sa office para sabihin na ang dapat sabihin. Pero hindi ako yung magdidirect na magsabi sa kanya, si kuya bonget.
As i opened my laptop, tinawagan ko na kaagad si kuya bonget through face time. He will be convincing kim if she wants to be a wedding coordinator.
"Eh ito na nga, dederetshain na kita" kuya bonget said.
I saw kim na confused sa naririnig kung ano nga ba yung sasabihin ni kuya bonget sa kanya.
"Manang Imee wants you to be their wedding coordinator" deretso nitong sabi.
"Omg! What? Is Ma'am Imee is getting married again? With who?" Tanong naman ni kim.
"Si Imee and ----" putol na sabi ni kuya bonget.
Hindi naituloy ni kuya bonget ang kanyang sasabihin dahil madilim na ang palagid. Nawala ang kuryente pati na rin ang internet connection.
Ang tanging liwanag lang dito sa opisina ay aking laptop. Kinuha naman ni kim yung cellphone niya at inopen yung flashlight.
Nakita naman niyang may weather advisory sa kanyang notification. Babala lang kanyang natanggap na mag-ingat dahil malakas ang ulan.
Agad siyang lumabas para tignan kung anong ganap sa labas dahil naririnig na namin unti unting nang pumapatak ang ulan.
"Ms. Irene, stay here i'll check if malakas na ang ulan at kung kaya pang umuwi" paalam nito.
Tumango lang ako bilang sagot at dumeretso sa mga bintana para isara ito. Lumalakas na rin yung hangin.
Kinuha ko naman yung phone ko para tawagan si kuya bonget at ipaalam kung bakit nawalan kami ng connection. Pero out of coverage area, mahina na rin yung signal dahil sa ulan.
Kim's POV
Nawala ang ilaw during the face time with Sir Bongbong. Agad kong binuksan ang phone ko at inopen ang flashlight dahil sobrang dilim. I saw the weather advisory on my notification, and we heard that rain started to fall.
Malalakas na patak ang naririnig namin mula rito sa loob ng opisina. Kaya agad kong chineck sa labas kung pwde pang bumabyahe pauwi, pero paglabas ko sobrang lakas na hangin ang bumungad sa akin.
Lumalakas na rin yung ulan kaya wala nang chance para makauwi sa ganitong panahon.
Nilusob ko ang ulan patungo sa sasakyan ko at pinark ito ng maayos. Mukhang magi-stay pa kami rito ng ilang oras hanggang tumila na ang ulan saka kami makakauwi.
Sempre basang basa ako sa ginawa kong paglusob sa ulan, kaya kumuha ako ng extra shirt sa likod ng sasakyan ko.
Paglabas ko ng sasakyan, i saw Ms. Irene running towards here na may dalang payong.
"Ms. Irene, sinabi kong magstay nalang kayo sa loob. Ang lakas na ng ulan" pasigaw kong sabi.
"Umalis ka kasing walang dalang payong kaya ito, dinalhan kita" pasigaw rin nitong sagot dahil hindi kami masyadong nagkakaintindihan dahil sa ulan.
Sumilong na ako sa payong with here para makapasok na sa loob. Nako naman, dinalhan nga ako pero iisa lang ang dala kaya ang ending nagshare kami sa dalang payong kaya nabasa rin kami pareho.
"Yan tuloy, basa na rin kayo Ms. Irene" i said na may halong inis dahil hindi sinunod yung bilin ko sa kanya.
"May extra po ba kayong damit na dala?" Tanong ko.
"Wala, yung blazer lang yung nadala ko" sagot naman ni Ms. Irene.
"Eto po, suotin niyo yan para hindi na mababad yang basa niyong suot sa inyong katawan at nang hindi kayo magkasakit" utos ko uli sa kanya.
But she refused sa una. Pero medyo nagalit ako dahil ang kulit.
"Eh papano ka? Basang basa ka rin" pag-alala nitong sabi sabay kuha ng shirt na inabot ko.
"Ayos lang ako Ms. Irene, i just take off my clothes at patuyuin para mamaya ok na ulit isuot" sagot ko naman.
"Are you sure?" She asked.
Tumango lang ako at sinimulan ko nang hinubad yung blouse na suot ko. Tanging sando at bra lang ang natira. Madilim naman kaya wala siyang makikita. Hindi ko na tinanggal yung pants ko dahil hindi naman masyadong nabasa kanina.
"Ms. Irene, nakapagpalit na ba kayo? I can't you see. Asan po kayo?" Tanong ko.
"I'm here, sa may corner" she responded.
Inikot ko naman yung flashlight na hawak ko and i saw her na nakapagpalit na siya.
Tinakpan naman niya yung mukha niya dahil sa liwanang na tumutok sa kanyang mukha. Dahil matigas ang ulo niya kanina at sumunod sakin sa labas, mas lalo kong tinutok yung ilaw sa kanya.
Inasar ko pa siya lalo through making the lights na parang nasa club.
"Kim stop! Nahihilo ako sa ginagawa mo sa ilaw" gigil nitong sabi.
"HAHAHAH you can't stop me. I said earlier na stay here pero makulit ka Ms. Irene ha. Kaya this is your punishment" tuwa kong sabi sa kanya.
Tumawa naman siya sa sinabi ko at agad inagaw yung phone ko na tanging ilaw lang namin.
"Ahh ganun ba kim?" Sabi nito.
Pagkaagaw ng phone ko tinutok kaagad sa akin. Ending ako naman yung nagtatakip ng mata dahil nakakasilaw yung flashlight.
She's doing what i was doing to her lately kaya ako naman yung nahihilo sa ginagawa niya. Ako namam yung sinunod niyang inasar.
"Paano ba yan? Ako uli ang nagwagi" sabi ni Ms. Irene.
"HAHA oo na po, kayo na ulit ang winner, just stop nakakahilo po Ms. Irene" i answered.
Pinagbigyan ko na para itigil na niya yung ginagawa niyang pagikot ikot ng ilaw. I think, she's winner again dahil yung una sinuway niya yung bilin kong magstay dito sa loob at second ito naman.
Pero hindi pa din siya tumitigil at unti unti siyang lumalapit sa akin habang ginagawa ito at lumalayo naman ako sa kanya.
Hanggang sa nakapa ko yung couch and i think ito na yung sign para tumigil na siya sa pagikot ikot niya ng ilaw.
To be continued.
