"D-5 BEFORE THE WEDDING"
Kim's POV
Limang araw nalang magaganap na ang engrande but simpleng kasal nina PRRD at Manang Imee. Lahat ng tao excited na dito.
Ngayong araw na rin kami luluwas ng Davao. Magpa-private plane nalang daw kami na gamit ng mga Marcoses para madali kaming makabyahe ng Davao. Aabutin daw ng 7hrs ang byahe mula manila to davao.
Niyaya naman ni Manang Imee sila Mama at Papa, pero tumanggi si Mama dahil sobrang layo at proxy nalang daw ako. Pero itong si Karla at ate Dean, aba hindi tinanggihan ang imbitasyon na binigay ni Manang Imee sa kanila kaya gorang gora ang mga bakla. Si Clyde naman, inimbitahan na ni Ms. Irene. Si Lorraine, hindi daw siya makakapunta daw may seminar na need niyang puntahan.
Pero hindi pa sila luluwas ng Davao, kapag tatlong araw bago ang kasal sila pupunta. Pero kami, kailangan pang isettle yung venue sa Davao at makipag-coordinate sa caterings,yung food services, yung magdedecor ng venue at iba pa.
"Kim let's go!!" sigaw ni manang imee na rinig na rinig sa kwarto ko.
"Yes po manang, lalabas na po!" Sumbat ko at lumabas na nang kwarto. Isang maleta lang ang dala ko, for sure kasya na yung limang araw, magpapa-laundry nalang ako doon kapag nagexceed pa kami ng araw.
"Manong, paki dala na ito" utos ni Manang Imee.
Dala-dala ko naman ang isang cross bag at yung camera na binigay ni Ms. Irene. Bago ako pumunta sa kanilang sariling airport nagpunta muna ako sa garahe para icheck yung sasakyan ko. Malinis na siya ngayon at totoong ngang maraming dugo ang kumalat sa sahig ng sasakyan at ngayon fresh na siya ulit. Pero maiiwan siya.
Dali na akong umalis dahil hinihintay na nila ako. Sa likod lang ng mansion yung sariling airport pero kailangan mong sumakay ng electric trike dahil malayo ito mula sa mismong bahay.
Pagkarating ko roon, ako nalang talaga ang hinihintay. Nagboard na ako at naghanap ng pwedeng mau-upuan. Nandito na rin sila sandro, vinny at simon na kagagaling lang ng UK, doon kasi sila nag-aaral. Malapit na ring grumaduate si Sandro. Mga anak naman ni Manang imee, nandito na rin sila at magkakatabi.
Settled na rin sila Ms. Irene at Sir Greg, bale tatlong upuan ang bawat row may isang bakante sa row nila Ms. Irene pero ayoko namang maupo doon dahil si Sir Greg ang makakatabi ko. Nagtungo pa ako sa likuran, nakaupo na rin sila kuya luiz with his wife then si andy naman nakakandung kay alfonso. So, wala pa rin akong space doon. Sa kabilang side naman, Si manang imee, Mommy Meldy at yung taga-alalay niya.
Nagtungo pa ako sa likuran, Sila Sir bongbong, Atty. liza at Si ma'am Aimee na ngayon ko lang nakita at bihira talagang makita.
After nun comfort room na ang sunod, mukhang no choice na ako para maupo sa tabi ni Sir Greg kaya bumalik ako sa row nila. Pero makatapat ko, nilagay kaagad ni Sir Greg yung mala-gold niyang bag. But Ms. Irene, noticed me.
"Ooh! Lalarga na ang eroplano hindi ka pa nakakapag-settle?" Sabi nito sabay lingon sa likuran.
"Halika" dagdag niyo sabay hila sa akin.
Paglagpas namin sa comfort room, hindi ko alam na may passenger seat pa sa likuran nito, natakpan kasi ng mahabang kurtina so ang akala ko wala nang upuan. At mukhang sa pwet na ito ng eroplano kasi dalawang upuan na lamang ang nandito then pader na.
Naupo na si Ms. Irene pero ako nakatayo pa rin.
"Maupo kana at lilipad na ang eroplano" sabi nito saka niya hinawakan yung kamay ko at hinila para maupo.
"A-akala ko po doon na kayo u-upo" utal kong sabi.
"Why? Ayaw mo ba ako katabi sa byabe?" Tanong nito.
"H-hindi po" i said at nagsimulang magkaroon ng butterflies sa aking tummy.
Ayaw sa pwet ng car pero gusto sa pwet ng eroplano. HAHAHAHHA.
Ilang segundo pa, nag take-off na ang eroplano. Naka-airplane mode naman lahat ng phone so tanging gagawin mo lang kumain, matulog o magbasa ng magazines.
Pero ako naka-earphone habang nakikinig ng songs ni adele. Still naka sling bandage palang ako medyo hilaw pa yung sugat kaya need pa ng protection. Ini-stitch nila yung sugat kaya dapat steady lang para hindi magalaw at baka bumuka yung pagkakatahi bigla.
Nilingon ko naman yung katabi ko at nagbabasa ito ng magazine pero nakapikit na. But suddenly, its slowly turning her head down kaya agad ko hinawakan yung chin niya saka ko ni-lean on sa shoulder ko then binaba ko an yung magazine na hawak niya. Nasa right side ko naman siya kaya ok lang. She's little bit snoring pero nakakakilig pakinggan.
And i'm started to get sleepy kaya inayos ko na rin yung sarili ko para kumportable akong makatulog kahit nakasandal pa ang ulo ni Ms. Irene sa balikat ko. Hinalikan ko yung ulo niya at infairness amoy expensive halatang di affort yung shampoo. Tsaka ko dinahan dahang idinikit yung pisngi ko sa ulo niya, at mas kumportable pa ako sa lagay ko. I put on my mask dahil hindi kaaya-aya ang amoy ng eroplano sa akin.
May limang oras pang byahe. Tahimik naman yung mga nasa unahang upuan for sure tulog na rin sila. Si Mr. President, nasa Davao na sasalubungin nalang kami sa Davao City Airport. Matutulog muna ako kasama ang aking pahinga.
Irene's POV
Nagising ako sa announcement ng pilot, in 15 mins. Maglalanding na ang eroplano at nakita ko sa bintana gabi na. Inabot kami ng 10pm sa byahe, since 2pm kami umalis ng manila. Hindi ko naman inaasahan na nakasandal ako sa balikat ni kim.
Medyo nangalay yung leeg ko kaya inistretch ko, pa left and right. I forgot my travel neck pillow na nasa unang inupuan ko kanina.
Paglingon ko sa left side ko, nakataas ang paa ni kim at nilalamig na ito. Kumuha kaagad ako ng kumot sa may compartment at agad siyang kinumutan. At mukhang naramdaman niya ako dahilan na dumilat siya ng dahan dahan.
Tanging ang kanyang magandang mata lang ang natatanaw ko dahil nakasuot siya ng mask. Nagkatitigan kami habang inaayos ko yung kumot sa kanya. Ngunit bigla niyang hinila ang leeg ko at hinalikan sa labi kahit nakamask siya.
To be continued.
