EPISODE 97

348 31 4
                                    

Irene's POV

After kong marinig ang mga sinabi ni greg sa harap ng hapag kaininan, lumingon ako kay kim dahil i knew it already na lahat ng sinasabi ni greg towards kay kim iyon.

"Why? Because she got an accident kaya lahat kayo nandyan sa tabi niya? Pinapamukha niyo na siyang special na tao, c'mon guys. She's not belong here" wika ni greg.

"Greg! Mahiya ka naman, kaharap natin ang Presidente" pagsusuway ni mommy.

Kim trying to hold back her tears. Sumosobra na si greg, kanina pa. Gusto ko sanang magkatabi kami ni kim kumain pero hinila ako ni greg kanina dahilan na sa tabi niya na ako naupo.

"Hindi naman sa ganoon greg, nandito kami dahil ginusto namin. Tinuturing namin kapamilya ang bawat isa" kuya bonget uttered.

"Tama na nga yan, nandyan na ang pagkain" manang imee said.

Napailing nalang ako sa ginawa ni greg, mukhang ako pa ang nahiya sa harapan ng presidente. Hindi siya umiimik pero feel kong nadidisappoint siya sa asal na pinakita ni greg.

Nagsimula na rin kaming kumain. Nakita ko namang tanging ang itlog lang ang kinain ni kim, ni wala sa pinggan niya ang mga nakahain sa lamesa. But then, buti nalang right handed siya at sa left arm niya ang nasaksak so that she can handle to eat.

Inaalukan siya ni borgy ng ibang putahe pero she refused. Gusto ko siyang lapitan para ako ang maglagay ng pagkain sa kanyang pinggan pero parang nakatali ako kay greg ngayon, nakahawak siya sa hita ko ni kahit konti galaw ko lang mas binibigyan niya ng pressure yung magkakahawak sa hita ko.

Pero still, pumipili na ako ng putaheng magugustuhan niya. Seafood ang ilan pero hindi niya naman ito makakain dahil allergic siya rito. May mga gulay rin at karne then letchon, but maybe itong gulay nalang. Nagrequest ako ng platito kay waiter para lagyan yun ng gulay para once na tinanggal ni greg yung pagkakahawak sa hita ko may chance na akong makatayo.

At ilang sandali pa, inabot ni greg yung baso at yung nakahawak sa hita ko ang pinang-abot niya kaya doon na ako may chance para makatayo.

"Oooh!" Reaction ni kim.

"You must to eat this" i said.

"Salamat po! Pwde naman po akong kumuha sa nasa lamesa, di niyo na po kailangang gawin at baka magalit pa ang asawa niyo" she answered.

Pagkabigay ko umupo rin ako sa tabi ni greg. At busangot na naman ang itsura.

"Kain ka lang kim, itong lobsters masarap siya" offer ni manang imee na nasa katabi ko.

Naghand gesture naman si kim na hindi siya kumakain nun.

"May allergic siya dyan manang" sabi ko.

"Aah? Ganun ba? Sayang naman hindi niya matikman, ang sasarap ng pagkain" sabi ni manang imee.

"Ikaw nalang ang kumain ng lobster, darling" pag-aalok naman ni President kay manang imee sabay lagay ng lobster sa pinggan niya.

"Hmm, gusto ko subuan mo ko darling" pagpapacute naman ni manang.

Nagulat ako sa naging reaction ni manang kaya hindi ko naiwasang kiligin. Pero paglingon ko sa kabila kong katabi, busy'ng busy'ng nagtatanggal ng balat ng shrimps si greg. At bigla niya itong nilagay sa pinggan ko.

"Sayo na yan, baka maging utang na loob ko pa yan sayo" masungit kong sabi.

"Basta kainin mo!" Sumbat naman nito.

Infairness, hindi ko siya ginalaw. Hinayaan ko lang yung shrimp sa plate ko, total tapos na ako kumain at yung desserts na yung nilaklak ko.

Kim's POV

Tapos na ang lahat kumain kaya bill out na, at si manang imee ang nagreceive ng bill. Curious ako kung nasa bill pa yung niluto kong itlog kaya tinanong ko si manang imee.

"Manang imee, sinali pa ba yung sunny side up" tanong ko.

"Ikaw na ang tumingin, at medyo malabo labo na ang aking paningin" sabi ni manang imee sabay abot ng bill.

"Order lang ang tinatanong palibhasa hindi kayang bayaran lahat" wika ni sir greg.

Nagsimulang nag-init yung ulo ko nung nakita ko yung bill dahil nagkakahalaga ng P78,342.00 lahat ng kinain namin. Hinanap ko yung niluto kong itlog pero hindi na isinama. Tinotoo nga ni chef adrian na free na ito. Pero mas nag-init yung ulo nung marinig ko yung sinabi ni sir greg.

"Akin na" sabi naman ni PRRD.

Pero dali-dali kong inabot sa waiter yung bill at yung ATM ko. Ayos lang yan, mababawi rin natin yung 78k, pero nanghina ako sa halaga ng mga pagkain dito. Ni wala pang kalahating kilo ang kinain ko rito. Pero baka tatahimik na si Sir Gregorio sa pagmamaliit sa akin, kaya ko namang bayaran sir at baka kayo ang hindi kasi ginagasto niyo pera niyo sa luho ng kabet mo. HAHAHAHAHA

"Ano ka ngayon? Nabusog ka ba sa libre ni kim?" Rinig kong sabi ni Ms. Irene kay sir Greg.

Napasmirk na lamang ako habang inaayos yung sarili ko.

"Kim, sakin kana sumabay" pag-aalok ni Borgy.

"Aaah, s-sige. Sandali hintayin ko lang yung ATM ko" i said.

At hinintay naman ako ni borgy. Inalalayan niya pa rin ako dahil nga hindi ko magamit yung isa kong kamay.

Paglabas namin ng restaurant, may kanya-kanya din palang sasakyan. Namiss ko na tuloy yung Raptor ko. Feeling ko ang daming patak ng dugo sa loob ng sasakyan. Ipapawashing ko nalang bukas, magpapasama ako kay borgy if ever na mayaya ko siya.

Anyways, next week na yung kasal. And as of now, wala namang aberya sa paghahanda. Gusto kong maging perfect yun lahat kahit injured ako.

"Borgy, mag-ingat sa pagdadrive ha" bilin ni manang imee.

"Ayokong mawalan ng anak and at the same time ng wedding organizer, alalahanin mo next week na yun borgyyy!" dagdag nito.

"HAHAHA yes po mom, no worries" sagot naman ni borgy.

Nakita ko namang nakatingin samin si Ms. Irene pero after nun sumakay na rin siya sa sasakyan nila ni Sir Greg.

To be continued.

WHEN AGE IS JUST AN EXCUSEWhere stories live. Discover now