EPISODE 112

309 33 1
                                    

Kim's POV

Nasa reception na kaming lahat at pina-change outfit ko na ang bagong kasal at naupo na sa kanilang pwesto para makakain na. Pati yung mga guest naupo na rin. Pagkayari ng wedding dinner, konting kasiyahan pa ang nangyari.

Nasa bandang likuran kami nila ate dean at karla pumwesto, then sila Ms. Irene as usual sa harapan sila. Ok lang na dito kami naupo para kami kami lang din nagchichikahan, hindi naman kami sosyal para makichika sa mga expensive people na kanilang bisita at baka pagkamalan pa kaming mga ignorante HAHAHHA.

"Ate kim, kumanta ka dali" utos ni karla sa akin habang nagbabrowse ng aking notes.

"No way! Hindi mo ako mapapakanta kahit anong gawin mo. Andaming tao alam mo naman yung naging trauma ko diba?" I answered.

"Edi alisin natin yang traumang yan, halika na dati. Magrerequest na ako doon sa banda" pangungulit nito at tumakbo na papunta sa banda.

"Karla! Ayoko, ano ba?!" Sabi ko at napabusangot na lamang ako.

Then maya maya, nagsalita na yung emcee para tawagin ako at nagsimula nang tugtugin ang intro ng "SAYO by SILENT SANCTUARY.

"Ohhh! We have a volunteer, mukha may gustong magpakitang gilas ngayon Manang Imee at Mr. President" emcee said.

Tumango tango naman yung dalawang bagong kasal.

"Please welcome, Kim Santiago and give her around of applause" emcee introduced.

Naghiyawan naman ang lahat noong marinig ang pangalan ko. Bigla tuloy akong kinabahan dahilan na napatago ako sa likuran ni ate dean.

"Hoy, ako na nahihiya sayo. Pumunta kana sa harapan" sabi ni ate dean.

"Ate dean, ayoko talaga. Itong si karla talaga kahit kailan" inis kong sabi.

Na-extend extend na rin yung intro ng song at hinihintay akong pumunta sa harapan.

"Alla! Si kim parang tanga. Tinitignan na tayong lahat dito. Pumunta kana doon, nakakahiya kila Gov. Imee at Mr. President" ate dean said.

Huminga muna ako ng malalim bago ako tumayo.

"Ito na nga. Humanda ka sakin mamaya karla" i said sabay tayo.

Tawang tawa pa talaga si karla sa kalokohang ginawa niya sa akin.

"Ayan! Akala ko hindi kana sisipot Ms. Kim, ako na sana ang kakanta eh" pagbibiro ni emcee.

Edi ikaw na sana kumanta apo emcee. Nahiya ka pa.

Then bumaling ako sa mga banda para magsign na magsynchorize kami. Then nag from the top silang tugtugin yung "sayo".


"Minsan oo minsan hindi
Minsan tama minsan mali" una kong pasok sa kanta.

Hindi ko alam bakit ito pa ang napiling kanta ni karla para kantahin ko.

"Umaabante umaatras
Kilos mong namimintas
Kung tunay nga ang pag ibig mo
Kaya mo bang isigaw
Iparating sa mundo"

"Tumingin sa aking mata
Magtapat ng nadarama
Di gustong ika'y mawala
Dahil handa akong ibigin ka
Kung maging tayo
Sa'yo lang ang puso ko" i smoothly sung.

"Walang ibang tatanggapin
Ikaw at ikaw parin
May gulo ba sayong isipan
Di tugma sa nararamdaman
Kung tunay nga ang pag ibig mo"

Kasunod na verse mas pinakita ko na yung emosyon ng kanta with hand gestures pa.  Nakikita ko ang mga taong dinaramdam din ang bawat salita ng kanta. Yung iba nakapikit pa, at yung ilan iniwagayway ang kanilang kamay.

After ng verse na yun lumingon ako kay Ms. Irene saka ko sunod na kinanta yung huling chorus.

"Tumingin sa aking Mata
Magtapat ng nadarama
Di gustong ika'y mawala
Dahil handa akong ibigin ka
Kung maging tayo (kung maging tayo)
Kung maging tayo (kung maging tayo)
Kung maging tayo
Sa'yo na ang puso ko"

Nakatingin lang din siya sa kin habang kumakanta. Pagkatapos nun, dali dali ko na binalik yung mic sa mic stand saka agad umalis.

"Sandali lang Miss, balik ka muna rito" sabi ng emcee.

Napapikit na lamang ako dahil hindi pa pala doon nagtatapos. Bumalik ulit ako sa harapan.

"Ang ganda naman ng pagkakanta mo, may pinapahiwatigan ka ba para sa kantang iyon?" Tanong ng emcee.

"Po?" Confused kong tanong.

"Ito nalang, may mahal ka ba sa buhay?" Emcee asked.

"Sempre po meron, my family" i answered.

"I mean, lovelife?" Tanong nito.

Matagal pa ako bago sumagot at napangiti ako ng bahagya.

"Aba! Iba yung ngiti mo Ms. Kim ha. So meron kang boyfriend ngayon?" Wika nito.

Jusko naman! Lahat nalang ba ito ang itatanong sa akin? Halata bang inlove ako?

"No no! I'm not in a relationship, pero may special someone" i answered. Then lumingon ako kay Ms. Irene. Kinig na kinig yarn?

"Sandali, ano tinitignan mo doon. Nandito ba siya? Pwede ba nating tawagin?" Emcee asked.

Hindi naman nakikita dito sa harapan kung sino mismo ang nakikita ko dahil sa liwanang mula sa spotlight at madilim banda kung nasaan sila Ms. Irene kaya hindi pansin na siya ang tinitignan ko.

Nagulat ako dahil sa sinabi ng emcee kaya agad akong nag-hand gesture ng "hindi". Bumulong nalang ako sa kanya para matapos na.

"Baka abangan ako sa labas yung asawa niya" bulong ko sa emcee saka ako tumawa .

Natawa rin sa ibinulong ko ang emcee. After nun saka na ako umalis.

"Ayan! Palakpakan muli natin si kim. Hooooo! Pinagpawisan ako sa binulong sa akin. Iba ka pala magmahal Kim HAHAHAH" Emcee teased.

"Anyways, ating itaas ang ating mga champagne glass, at sabihing Congratulations Mr. And Mrs. Duterte" emcee said.

Itinaas naman naming lahat ang hawak hawak na champagne glass at sabay sabay na nagsalita.

"CONGRATULATIONS MR. AND MRS. DUTERTE" sabi ng lahat sabay inom.

Hindi rin nagpahuli si Matthew, binatingting niya ang champagne glass hugyat na muli silang maghalikan. Sumunod din binatingting ni sandro ang champagne glass ng kanyang tatay.

Naghiyawan ang lahat dahil si Manang Imee naman ang humawak ng pisngi ni PRRD at agad itong sinunggaban ng halik. Medyo matagal tagal rin iyon.

Pagkatapos ng kasiyahan na iyon, ngayong gabi rin ang alis nila Manang Imee at Mr. President papuntang America para sa kanilang honeymoon.

Sa harapan ng building mismo kung nasaan ang location ng reception, dito na sila nagpaalam sa mga bisita at kamag-anak then pinanuod namin silang umalis sakay ng isang Mercedes-Benz.

To be continued.

WHEN AGE IS JUST AN EXCUSEWhere stories live. Discover now