The Girl in Worst Section (Completed)

Chapter 34

Chapter 34: Niece

Kakatapos lang ng exam namin ngayon kaya papunta kami sa mall para ibili ng gamit sila Lucy. Tapos libre nila ang mga gamit na bibilhin namin dahil 'ninong' daw sila nila Lucy. Para nga silang tanga, e, tapos si Harvey, bibili daw ng crib. 'Yong iba naman sinasabayan ang kagaguhan niya.

Tinawagan ko si Alexis para dalhin 'yong van dito, ang akala ko hindi siya susunod dahil may pinapagawa pa ako pero buti na lang! Mabait na anghel 'slight' si Alexis. Kasama niya rin si Kier sa pagdala ng kotse.

"Sino ba itong lalaking 'to?" Inis na tanong ni Dash habang nakatingin sa lalaking papalapit sa pwesto namin.

Si Kier ang tinutukoy niya.

Nasa parking lot kami ngayon. Nilahad ko ang kamay ko para kunin ang susi sa kamay niya. Nilagay niya naman ʼyon bago tingnan ang mga nasa likod ko. Tumigil ang paningin niya kay Phoenix pero isang matalim na tingin lang ang natanggap niya.

"What's with the death glare?" Mahinang tumawa si Kier. "Anyways, I can't find the—"

Tinakpan ko ang bibig niya.

Sikreto ko nga lang muna 'yon. Baka magalit si Phoenix kapag nalaman niyang nawawala. Sentimental ʼyon, 'no! Bigay niya ʼyon... I mean ʼyon ang unang bigay niya sa akin at syempre kailangan ko ʼyon pahalagahan kahit nawawala.

Mahahanap ko din 'yon.

"Can't find the...?" Tanong ni Phoenix.

Umiling si Kier. "Nothing."

Ngumisi si Kier sa akin kaya hindi maipinta ang mukha ni Phoenix. Mas lalo yata siyang nainis nang akbayan ako ni Kier.

Ano bang trip niya sa buhay at naiinis siya? Binigay ko kay Rafael ang susi dahil siya ang magda-drive. Sa isang sasakyan na lang siguro ako, hindi naman kami kasya lahat sa van.

"Sa mall na lang tayo magkita-kita," sabi ko at kinuha si Lucy kay Phoenix. "Ikaw nang bahala kay Ziggy at Kissy."

"Huh?" Tanong ni Kier.

"Anak namin 'yon, bakit?" Maangas na tanong ni Phoenix.

Narinig kong tumawa sila Harvey. Napailing na lang ako sa kanila. Agad akong sumakay sa BMW ni Kier pero akala ko kaming dalawa lang pero may sabit pa. Si Phoenix at Trevor, hindi na raw kasya sa van kaya dito makikisakay.

Tahimik lang kami sa loob at mga walang balak mag-salita. Dalawang kotse ang nakasunod sa amin. Una ang kila Rafael at ang nasa likuran niya ay sina Alexis. Akala ko aalis na sila, hindi pala. Magpapalibre na naman sila panigurado.

Napatingin kami nang tumunog ang cellphone ni Kier. Hindi niya 'yon pinansin pero tumunog na naman. Inuutusan niya akong i-declined kaya ginagawa ko kaso ring talaga nang ring.

"Ang ingay naman niyan," komento ni Phoenix. "Ibabato ko ʼyan."

Ano bang problema niya? May galit ba siya sa pinsan ko?

"Hoy, grabe ka!" Lumingon ako sa kaniya.

Tinaasan niya lang ako ng kilay bago tumingin sa bintana. Tumingin ako kay Trevor, nag-tatanong.

"May topak," bulong niya.

Daig pa may babaeng may toyo.

Tumunog na naman ang cellphone ni Kier. Pati ako naiinis na. Inutusan niya akong sagutin ang tawag kaya ginawa ko.

"Yow—"

"[Damn it, Kier! Where are you?! I was texting and calling you pero hindi mo sinasagot! Pinagmukha mo akong tanga sa baba ng lobby! Inumaga ako dahil kakahintay sa 'yo!]" Narinig ko ang pag-hikbi niya.