The Girl in Worst Section (Completed)

Chapter 39

Chapter 39: His Voice

"Alam kong galit ka sa akin, Darlene, at humihingi ako ng tawad sa nagawa ko sa 'yo. I denied you and it's really painful for you, masakit rin sa akin iyon. Pero ngayon, I am saying sorry. I'm so sorry if I did that. Sorry... I'm so sorry..." mahigpit ang hawak ni Mama sa kamay ko habang nakatingin siya sa akin.

Kanina pa kami nag-uusap ni Mama at ito siya ngayon, pilit na inaalis ang luha sa pisngi niya.

Hindi ko napigilan ang mapabuntong hininga. "Naiinis lang talaga ako at nasasaktan tuwing naaalala iyon. Pero sige, ayos lang sa akin. Huwag nalang natin siguro pag-usapan at isa pa nangyari na rin naman."

Kaming dalawa lang ni Mama ang nasa kwarto. Wala ang mga kapatid ko at si Papa. Kinailangan nilang umalis sa hindi ko alam na dahilan kaya naiwan kaming dalawa.

"I'm really sorry... Darlene, I love you. Mahal kita, Darlene. At kaya kong ipagsigawan sa lahat na ikaw ang anak ko." Naramdaman ko ang paghalik ni Mama sa noo ko.

Ngumiti ako sabay baling sa kaniya. "Sana, Mama, huwag nang maulit dahil masyadong masakit." Agad kong inalis ang luha sa pisngi ko.

Niyakap ako ni Mama pero hindi ko magawa pabalik dahil kumikirot talaga ang balikat ko. Napangiti naman ako sandali bago siya humiwalay. Inayos niya ang buhok kong trinintas niya kanina bago naupo sa tabi ko.

Sana lang talaga ay hindi na maulit na nagawa niya akong itanggi sa harap ng maraming tao dahil hindi ko na talaga kakayanin.

Pinagmamasdan ko ang mga lalaki sa harapan ko. Mga nagsisilatag ng mga kutson sa sahig at may mga dala pa na unan at kumot. May mga dala pang popcorn, ha! Akala mo overnight ang dating ng mga hinayupak na 'to.

Mga gago nga naman, akala mo nasa condo!

"Tangina talaga... paano ako makakatulog kung kayo makakasama ko? At kayo makikita ko bago ako matulog, baka bangungutin ako nito," sabi ko bago sila tingnan.

"Hindi ka magkakaroon no'n! Gwapo ba naman na katulad ko makita mo?" Si Dice, ngumisi siya.

"Pinaglihi ka siguro sa libro..." Sabi ko.

"Bakit?" tanong ni Dice, naguguluhan.

"Ang kapal, e," sagot ko.

Napanguso lang siya bago maupo sa sofa.

"Hindi ako sanay ng may kasamang matulog. Kingina naman." Hindi ako sanay matulog ng may kasama, sanay akong mag-isa.

Nandito sila Mama at Papa pero umalis dahil may pupuntahan raw silang importante kaya naiwan ako dito kasama ang mga ugok na 'to. Si Darius at Kuya ay umuwi para makapag-palit ng damit pero babalik rin kaagad. Ang iba naman ay gano'n rin. Gusto kong puntahan si Stella kaso nandito pa ako sa Hospital. Hindi pa raw ako pwedeng lumabas sabi ng Doctor.

Gusto kong malaman kung ano ang kalagayan niya. Sana ayos lang siya.

"Dapat kapag nagmumura si Darlene may bayad," umirap si Renz.

Nagtaas ako ng gitnang daliri sa kaniya. "Pakyu,"

Ngumiwi siya at naglatag rin ng higaan niya. Latag nang latag, e,  akala mo naman hahayaan ko silang matulog rito.

"Kaya nga. Bente pesos kada mura niya kapag mga sobrang lutong tulad ng 'putangina', singkwenta," ngumisi si Harvey habang nag-i-i-strum ng gitara sabay kalikot doon.  "Ano ba 'tong gitarang 'to?!" sigaw niya, naiinis.

"Tarantado ba kayo? Maghihirap ako sa inyo kapag ginawa niyo 'yan." Masama akong tumingin. "Kinse na lang ang mayroon ako sa wallet tapos ibibigay ko pa? Grabe kayo, ha."