The Girl in Worst Section (Completed)

Chapter 41

Chapter 41: Rax

Kahit masakit ang paa ko patuloy lang kami sa pagtakbo. Hindi ko alam kung saan kami patungo. Naaninag ko ang isang lalaki na may hawak ng baril kaya hinila ko si Lara para magtago.

Sumenyas ako na huwag siyang magsalita. Hindi muna kami umalis sa pwesto dahil halatang may hinihintay ang lalaki.

“Darlene, mukhang wala ng tayong choice…" biglang sabi ni Lara. "Mukhang kailangan kong mag-sacrifice…"

Nagsalubong ang kilay ko. "Sacrifice? Walang magsasacrifice, Lara." Umiling ako dahil alam ko ang balak niya.

"Hindi, Darlene… kailangan ko itong gawin," ngumiti siya. "Maiiwan ako dito, at ikaw, tumakas ka na…” Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko. “Umalis ka na…”

Umiling ako habang patuloy sa pag-iyak. “Ano ka ba… magbest friends tayo kaya hindi kita iiwan…” Sambit ko habang umiiyak. “Abi.. ayokong mawala ka. Hindi kita pwedeng iwan d-dito. Kasama kitang makakaligtas.”

“Pero papatayin nila tayo, Michelle. Papatayin ka nila at hinding-hindi ko ‘yon hahayaan na mangyari kasi mahalaga ka sa akin. Ayaw kitang mawala…” Nanginig ang boses ni Lara, hindi niya napigilan na yakapin ako nang mahigpit. “M-Michelle, mahal kita bilang kaibigan at para na kitang kapatid kaya hindi kita kayang mawala. Kaya sige na, umalis ka na bago ka pa nila makita.”

“P-Papatayin ka nila, Abi… alam mo ba ‘yon, ha! Kapag hindi nila ako nakita, ikaw, ikaw ang mawawala. We feel the same feeling. Ayaw kitang mawala. Ayokong mawalan ng kaibigan, Abi. Hindi ko kayang maiwan ka dito kaya please… sumama ka sa akin.”

"No… kailangan ko silang iligaw."

Natigil ang pag-uusap namin nang marinig namim ang putok ng baril. Kinagat ko ang ibabang labi para matigil sa paghikbi.

"Michelle, umalis ka na. Babantayan pa rin naman kita at ikaw pa rin ang kaibigan ko. Pero si Darius… maiiwan… pero ayos lang kasi nandyan ka naman, e. Hindi mo naman pababayaan ang kapatid mo 'di ba? Alagaan mo nalang siya para sa akin at syempre mahalin rin…" inalis niya kaagad ang luha sa pisngi niya. "Also, before I leave… please, tell him that I love him. M-Mahal ko ang kapatid mo… s-sobra pa sa gusto niya iparamdam," tinatagan niya ang boses kahit sobra na ang panginginig

"A-Abi… please, huwag ganito…" umiling ako.

"Sige na nga, ako nalang aalis. Ililigaw ko sila, basta tumakbo ka, ha! Mahal na mahal… kita, Michelle… sobra…" Isang halik sa pisngi ko ang pinakawalan niya bago ako bitawan at mabilis na tumakbo palayo.

"Hey, wake up, Darlene. You're dreaming, Darlene. Wake up, please. Darlene..." may tumatapik sa pisngi ko kaya napilitan akong magmulat ng mata.

Humawak ako sa dibdib kasabay ng paghinga ng malalim. Napahawak ko sa pisngi nang maramdamang basa. Umiyak ako?

"A-Ano 'yon? Bakit?" Taka kong tanong nang maalala ang pangyayari sa panaginip ko.

Lara... siya si Abi?

Iyong kasama ko? Iyong babae na nagsasalita sa panaginip ko, siya 'yon? Siya 'yong kaibigan na sinasabi ni Kuya, siya 'yong kasama ko sa lahat. At siya 'yong dahilan kung bakit ako buhay... pinatakas niya ako.

Siya... siya 'yong kaibigan ko. Iyong tanging kakampi ko, na nadamay dahil sa nangyari noon. Hindi masyadong malinaw pero iyon ang alam ko, siya nga ang kaibigan ko. At si Darius, siya 'yong tinutukoy na 'him', ang kapatid ko pala 'yon.

Iyon ang paalala niya sa akin bago niya ako iwanan. Siya ang lalaking mahal ni Abi, iyong kaibigan ko. Kaya ba nagalit sa akin si Darius dahil iyon ang dahilan?