Coleen's P.O.V.
Nagpasama ako kay Suzzane sa mall,syempre sumama narin si mama at yung papa ni Suzzane. Nagpahintay nalang kami kay mama at dun sa papa ni Suzzane sa mall dahil may bibilhin kami. Ay ako lang pala.
Bumili lang kami ng damit ko at syempre donuts para may makain kami ni Suzzane. Dahil ang tahimik namin nag-isip ako ng topic na pwede namang ikaingay ng aming mga bunganga XD
"Suzzane,mabait ba tatay mo?" pagtatanong ko habang naglalakad kami pabalik kala mama.
"Okay naman." sinabi niya.
"Ahh. Papa ko kasi hindi :3" sinabi ko habang kumakain.
"Huh? Bakit naman?" pagtatanong niya.
"Ganito kasi yun..." umupo muna kami sa bench.
"My mom told me that he never loved my dad. At hanggang ngayon hindi naman talaga niya mahal si papa. Napilitan lang siyang ikasal kay papa. Kasi yung family ni mom maselan,maarte halos si mama lang ang iba sa kanila. Kaya ayun. Naging sila pala nung papa mo at nagkaanak sila at yun ikaw... Then... nung nalaman na buntis si mama hindi tinanggap ng pamilya ni mama si mama. Dapat daw hindi daw si mama ang mag-alaga. Mahirap lang ata daw kasi dati ang papa mo diba?" nakakapagod palang mag-explain. Buti nalang nagets agad ni Suzzane.
"Ah oo. Kinwento ni papa sakin. Sakasongalang pareho lang naman silang mali. Naging mahina sila at...." hindi matuloy ni Suzzane ang sasabihin niya..
"At?"
"At hindi nila ko nagawang palakihin." sinabi yun ni Suzzane at nakita ko sa mukha niya ang kalungkutan. Pati ako nalungkot na rin ako.
Syempre dahil siya naman ang malungkot kailangan ako naman ang magpa-cheer up sa kanya.
"Okay lang yan ate... Magkapatid naman tayo kaya nandito lang ako palagi." ngumiti naman si Suzzane..
Hayyyy buti nalang may kapatid ako na kagaya niya. Kahit na hindi ko siya talaga kapatid sa tatay ko. Para sakin kapatid na kapatid ko siya. :)
Suzzane's P.O.V.
Tumayo na kami ni Coleen sa bench dahil masyado na kaming matagal dun. Baka naiinip na sila nanay at tatay. Habang naglalakad kami naguusap na naman kami tungkol sa tatay niya.
"Alam mo ba ate Suzzane. Kapag nagkakasakit ako,lagi nalang si mama yung gumagastos sa hospital. Siya lagi. Tapos pinapagalitan pa ko lagi ng tatay ko kapag na-oospital ako. Hayy :/ kaya minsan hindi ko tinuturing na tatay yun eh. Si mama lang nafefeel ko. HAHA." kahit ang lalim ng problema ni Coleen nagagawa pa rin niyang ngumiti. Tibay rin netong batang ito eh.
"Coleen, kahit ano man ang ginawa sayo or itrato sayo,maliban nalang kung patayin ka. Dapat nirerespeto mo dahil tatay mo pa rin yan. Malay mo kaya ka lang pinapagalitan kasi ayaw na niyang maulit sayo. Tignan mo ko. Kahit malaki ang nagawa sakin ng magulang ko talagang hindi ko ginawang talikuran sila kahit hindi nila ko pinalaki." nginitian ko si Coleen at tumingin naman siya sakin..
"The best ka talaga ate Suzzane!" nagulat ako ng niyakap niya ko. Eh madami pa naman taong dumadaan kaya gumilid kami.
Pumunta na kami sa upuan kung nasaan sila nanay at tatay pero wala sila.
"Coleen! Wala sila! Paano na yan?" tinawagan namin pero hindi nila sinasagot.
"Hala Ate Suzzane.." nanahimik muna kaming sandali at tinitignan sila sa paligid pero maya maya biglang ngumiti si Coleen.
"Oh bakit na naman?" pagtatanong ko.
"BAKA NAGDATE SILA ^__^" wait what? Bakit siya nakangiti?
"T-teka? Are yo--"
"YES I SHIP THEM." nanlaki ang mga mata ko dahil hindi ko inaasahan ang narinig ko.
"Hey ate Suzzane! Okay ka lang? Oo bagay sila at pabor ako. And... ayoko sa tatay ko." nanlaki lalo ang mata ko.
Nagroll eyes naman si Coleen.
"Ate naman eh! Tara na kasi tapos hanapin na tin sila sa mga resto!" kulang nalang lumuwa ang mga mata ko dahil sa mga narinig ko.
Syempre hinanap naman namin sila. Pero dahil hanap kami ng hanap umupo na naman kami sa upuan.
"Coleen mamaya nalang. IText nalang natin. Baka kasi namamasyal pa sila." sinabi ko at ngumiti na naman si Coleen.
"OMG. Namamasyal sila! Sana magbalikan sila!" bumulong nalang ako ng .. Sana.
Hmm pero nagtataka ko. Saan nga ba sila pumunta? Ano ba naman etong dalawang ito.
*****************************
Amanda's P.O.V.
"George,i'm sorry. Napagusapan na natin to diba?" eto ang sinabi ko kay George sa tanong ko pero nagulat ako ng hinawakan niya ko sa kamay at pumunta sa parking lot. Nagulat talaga ako sa tinanong niya.
"Amanda do you still love me?" tinanong ni George yun. Anong sasabihin ko. Litong lito na ko.
Inaamin ko,hindi ko talaga mahal ang bago kong asawa dahil pinilit lang ako ng magulang ko na pakasalan ito kahit ang gusto ko ay si George. Hanggang ngayon may nararamdaman ako kay George dahil hindi naman naging mabuting ama at asawa itong bago kong asawa .
"George..."
"DO YOU STILL LOVE ME?"
"Yes." yumuko ako pagkasabi ko neto. Nagulat nalang ako ng hinalikan ako ni George sa lips..
"Ako rin Amanda..."
Kaya pumasok kami sa kotse at nagkwentuhan at biglang naging malalim ang naging usapan namin.
"Paano yan? Sasabihin mo na ba sa asawa mo? At sa pamilya mo?" tinanong ni George.
"Yes George. Meron na naman akong sariling buhay kaya kahit itakwil nila ko kasama ko naman ang pamilya ko at masaya na tayo."
Sobrang saya ko ngayon sakasongalang papayag kayang makipaghiwalay sakin si Ronald? Pero merong tanong na nag-flash sa isip ko..
"George?"
"Yes?"
"Payag ka ba na maging part ng family natin si Coleen?" pagtatanong ko.
"Oo naman" sinabi ni George ng nakangiti.
At yun naging kami ulit. Malanding sabihin pero kilala na naman namin ang isa't isa kaya wag ng pakipot pa. Pagka kita namin sa bintana nandun na si Coleen at Suzzane.
Sinabi na rin namin sa kanila at syempre si Coleen at Suzzane ay tuwang tuwa. At si Coleen,papa na o tatay na ang tawag kay George. Oras na para sabihin namin kala mama at papa at kay Ronald.
***************************************************************
Hello! Bitin na na naman ba? Hahahaha ^^ Sorry. Thank you sa pagbabasa at hindi na po minsan daily ang pagUD ko. Pasensya na medyo busy ako :) #MJP
أنت تقرأ
My Jeje Princess
قصص المراهقينSa bansang Pilipinas, hindi parin mawawala ang mga taong may angking talento na magtype ng sariling paraan at magspell ng sariling paraan. Jejemon ang tawag sa mga taong ganito. Si Suzzane ay isang simpleng estudyante lang ngunit sa hindi sinasadya...
