Chapter 48

1.8K 39 4
                                    

Pagkababa palang namin ni tatay sa eroplano. Ibang iba agad. I mean yung airport,yung amoy,yung simoy ng hangin at syempre yung mga itsura ng mga tao. 

Una sumakay nalang kami sa black na sasakyan at sa tingin ko taxi yun sa Nashville,Pennsylvnia. 

"Tay?" tinawag ko si tatay. 

"Suzzane.. you should start speaking english from now. Para masanay ka." shit. Oo nga pala. Bakit kasi binigla ko. 

"Okay lang yan tay. I just want to thank you kasi pumayag ka agad na umalis tayo." at ngumiti naman ako kay tatay. 

"Bakit ba kasi ---" 

"Kasi tay,mas maganda kung maaga. At tsaka okay lang naman din kung ngayon tayo aalis. Oo hindi tayo prepared pero okay lang yan tay! Pwede naman tayo makipagtext at skype eh." at sinabi ko nalang yun. Pero alam ko na hindi magandang dahilan yun para mapaniwala si tatay na yun lang talaga yung dahilan. 

Medyo matagal tagal din kami sa taxi kaya hindi ko napigilan na tignan yung tanawin sa Nashville. Grabe. Organized na organized dito pati pagtawid,ang linis ng daan at ang daming buildings. Nakatingin lang ako sa bintana hanggang sa makarating sa pupuntahan namin dahil lowbat na kasi cellphone ko. 

"Suzzane we're here." tinignan ko si tatay at binayaran na niya yung driver. Kinuha na namin yung bags namin at nakita ko ang hinintuan namin. Isang bahay. Sakto lang siya sa isang pamilya. Hindi sobrang laki kagaya ng bahay namin sa Pilipinas pero sakto lang . 

"Teka tay kanino to?" tanong ko kay tatay. 

"Satin." nagtaka naman ako at pumasok na kami agad. Pagkapasok namin may mga katulong dun.. 

"Uy sir! Nandito na si Sir!" sinabi nung katulong. Nanonood pa sila ng teleserye. Lahat sila mga nakaupo at nakahiga sa sofa. 

"No sige nood muna kayo diyan magpapahinga muna kami ng anak ko." sinabi ni tatay at umakyat na kami. 

Dinala na namin ang luggage namin at bags sa isang room. Nakita ko na 2 lang ang kwarto nito at ang linis ah? Sino naman ang natutulog dito? 

Yung kwarto ko sakto lang para sakin. Hindi kasing ganda ng sa Pilipinas XD Pero maganda ang view ng bintana ah,may balcony pa talaga tapos ang ganda lang talaga ng view. 

Then nung pagpasok ko ulit sa kwarto,humiga nalang ulit ako dahil sa pagod. Tinignan ko ang cellphone ko at nagulat ako sa dami ng messages at calls. At syempre karamihan si Jarren. 

Tanga ba ko? O nagpaka-tanga lang? Bakit nga ba di ako nakinig? Wala eh. Tanga ako. Tanga! Pero ganun at ganun na rin naman ang mangyayari. Takot akong masaktan si Coleen kahit na galit na ko sa kanya ngayon. May sakit siya at mahal ko rin siya. Maghihiwalay din kami ni Jarren kung pinakinggan ko pa siya kanina dahil maiipit kami sa sitwasyon. 

*********************

Tatlong araw na kami dito sa Nashville at sinagot ko na ang mga texts ko at inexplain ang mga nangyare. Lalo na sa mga kaibigan ko. Nabalitaan ko na naglasing daw etong si Jarren. Naalala ko na naman ang kahinaan na nagawa ko. BAKIT BA KASI AKO NAGING MAHINA?! 

Teka? Parang magulang ko lang? Naging mahina at naghiwalay sa simpleng bagay na hindi naman sinolusyonan? EHH! Tama na Suzzane. Past is Past. Pag-aaral muna ako. 

Gabi-gabi akong umiiyak hanggang sa dumating ang araw na mag-eenroll na kami. Pumunta na kami sa bago kong school at ang foreign tala ng dating ng bagong school na papasukan ko. At ang gaganda't gwagwapo rin ng mga nag-eenroll. Buti nalang blonde ako at mukha rin akong foreigner *flips hair* 

Pumunta na kami sa room ng bayaran para mag bayad ng tuition fee. Ako naman nakaupo lang sa mga naghihintay ng magulang nila. Yung iba mga bata naglalaro,grabe nga ang accent nila eh. At ang gaganda ng mata nila. SILA NA :"< 

May nakatabi akong blonde din at nakaupo lang siya then maya-maya kinausap niya ko. 

"Hi." ay shit. Ngumiti talaga siya ng pagkasabi ng Hi? Grabe... ANG POGI NIYA PROMISE. 

"Hello." inabot niya ang kamay niya para makipag-hand shake. 

"So boriinngg right?" tanong niya sakin. Ayan na. Sasabak na ko sa english-an 

"Yea." pasosyal akong magsabi ng "Yeah" alanganaman sabihin ko ng "YE." =____= 

"Anyway i'm John." 

"Suzzane." ngayon lang namin napansin na hanggang ngayon pala naghahand-shake kami. Syempre nagbitaw na kami. 

"Beautiful name... As beautiful as you.." sinabi niya. 

"Oh stop lying" then bigla ko siyang pinalo sa braso. Parang nasaktan ata siya sa sinabi ko. Teka hindi ba sila sanay sa mga hampasan kapag nagtatawanan? 

"Why did you do that?" sinabi niya. 

"Nothing there's a mosquito kasi." nagtaka naman siya. Siguro dahil dun sa "Kasi" 

"Nevermind. I'm going home,my dad is paid." TEKA TAMA BA ENGLISH KO? BAKIT BIGLA SIYANG NATAWA. 

"Ola! Bye-a! Dora!" ehhh nakakahiya! Tumakbo na ko kay tatay agad-agad at lumingon ako para tignan siya. Ngumiti siya sakin at kumaway. Teka bakit parang uminit ako? 

"Huy Suzzane,bakit parang namumula ka ata." nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni tatay. 

"Ah wala lang po ito." sumakay na kami sa kotse at dumeretso muna kami sa mall at nagshopping lang kami ni tatay. Wala lang trip lang namin,mukha kasing magaganda damit dito. Then nung pagdating namin sa bahay. Ganun na rin ulit ang mga nangyari.

Nagpahinga na naman kami ni tatay. Bigla nalang may nagtext saking through iMessage. Si Coleen siya.

Ate,please kung makikita mo man to. Sorry. Sorry talaga. I hope your happy na. Sorry. Kasi ako happy na sana pero eto lang ang nagpapalungkot sakin,galit ka kasi sakin ate.  

Sorry pero di ko kayang tanggapin ang sorry niya. Ano ganun lang kadali? Kasimple? Matapos akong masaktan sa nakita ko? Umiiyak ako ng ilang gabi tapos tatanggapin ko agad? 

I hope maging masaya nalang siya diyan. I just don't want to feel her presence here in Nashville. AY TARAY UMEENGLISH! :) <3 

***********************************************************************************************

Hello guys Klyde here! I hope you like na may official page on FB. 10K Reads na kasi tayo para mas maging updated kayo like niyo na facebook page ko. 

www.facebook.com/KlydeSwiftieWattpd

Kahit itype niyo nalang po yan sa web bar niyo madali lang naman po yan then like ! :) SALAMAT. 

#NoToSilentReaders :) 

#MyJejePrincess10ThousandStrong

My Jeje PrincessWhere stories live. Discover now