Hindi kailanman ako papanig sa kasalanan,
Ngunit ano bang pinagkaiba ko?
Tunay ngang mapanakit,
Ay mananakit.
Tunay ngang ang akala,
Ay mas malala,
Bakit ako umiiyak?
Bakit ako nagmamahal?
Kung gaano kaganda ang liwanag,
Ay mabubulag sa kadiliman?
Makangingiti ka pa ba ng mapayapa?
Kaya mo pa bang mabuhay?
Nawa'y sa paglaya,
Malaya na rin ang puso,
Na magmahal kahit sa sakit na naidulot ng mundo.
