ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

အပိုင်း - ၈

{Zawgyi}

“မင္း ဘာေမးမွာလဲ?” ေနာက္ဆုံးေတာ့ လင္ရွန္း အထက္တန္းေက်ာင္း႐ူပေဗဒသင္႐ိုးကို အၾကည့္လႊဲကာ လင္ခ်ီကို တည့္တည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူတစ္ေယာက္တည္းတင္ မဟုတ္ဘူး ေမာ့က်ဴးခ်န္နဲ႔ စုတ်န္းတ်န္းတို႔ကေတာင္ လင္ခ်ီကို ၾကည့္လာၾကတယ္။

လင္ခ်ီဆိုတာက ရွင္းဆန္းအထက္တန္းေက်ာင္းကို ခုန္ေပါက္ၿပီး ေရာက္လာခဲ့တဲ့ ဉာဏ္ႀကီးရွင္ေက်ာင္းသားေလး။ အထက္တန္းေက်ာင္းဒုတိယႏွစ္အတန္းမွာေတာင္ သူက အေတာ္ဆုံးေက်ာင္းသားျဖစ္တယ္။ သူ႔မွာေကာင္းမြန္လွတဲ့ မွတ္တမ္းေတြရွိေပမယ့္ သူ(လင္ရွန္း)ကေတာ့ ဘိတ္ခ်ီးျဖစ္တယ္။ ဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးက စုတ်န္းတ်န္းလိုလူအတြက္ေတာင္ ၾကည့္ရတာ နည္းနည္းပုံမွန္မဟုတ္သလို ခံစားရေစတယ္။

လင္ခ်ီမ်က္ႏွာေတြ ပူလာတယ္။ အထူးသျဖင့္ သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာထိုင္ေနတဲ့ ေမာ့က်ဴးခ်န္က နားမလည္ႏိုင္တဲ့အဓိပၸါယ္နဲ႔ ႏွာေခါင္းရႈတ္လာတယ္။

“မင္းတို႔ ကိုယ့္ေမးခြန္းစာ႐ြက္ေတြကိုယ္ လုပ္ေန!” လင္ရွန္း စားပြဲကို ေဘာပင္နဲ႔ေခါက္ၿပီး ေမာ့က်ဴးခ်န္နဲ႔ စုတ်န္းတ်န္းကို ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္။ “ေဘးဘီေလွ်ာက္ၾကည့္မေနနဲ႔၊ အာ႐ုံမပ်ံ႕နဲ႔၊ ေမးခြန္းေတြကိုပဲ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေျဖ”

ေျပာၿပီးေနာက္ ေခါင္းလွည့္ကာ လင္ခ်ီကို ထပ္ၾကည့္ၿပီး သူ႔ေလသံက ေပ်ာ့ေျပာင္းသြားတယ္ “ဘာနားမလည္လို႔လဲ?”

လင္ရွန္း သူ႔ေဘးနားမွာထိုင္ေနၿပီး သူ႔ထက္အရပ္ျမင့္တဲ့လင္ခ်ီကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႔ထက္ေျခာက္လေလာက္ငယ္တဲ့ ဒီလိုေကာင္ေလးမ်ိဳးနဲ႔ အေတြ႕အႀကဳံမရွိေပမယ့္ သူ႔မွာ ညီမေလးတစ္ေယာက္ရွိတာပဲ။ ၀တၳဳထဲေရာက္မလာခင္တုန္းက သူ႔ညီမေလးက လင္ခ်ီရဲ႕အသက္ေလာက္ပဲ။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးေတြက အေတြးေတြအရမ္းမ်ားၿပီး အရမ္းလည္း ဆန္းဆန္းတင့္ၾကတယ္။

မယ္ရီဆူးေက်ာင္း၀တၳဳေတြဖတ္တာက မင္းကို အသဲေတြကြဲ ငိုယိုျဖစ္ေစၿပီး ေမာ့က်ဴးခ်န္ရဲ႕ဒုတိယႏွစ္ဂ်ဴနီယာေက်ာင္းသားဘ၀ကို စြဲလမ္းေစတယ္။