ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

အပိုင်း - ၁၂

{Zawgyi}

ဟြမ္ေမာင္နဲ႔ တျခားသူေတြက တစ္ေယာက္ပုခုံးတစ္ေယာက္ တြန္းတိုက္ေနၾကတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္လည္း မ်က္စေတြပစ္ေနၾကတယ္။ သိလိုစိတ္ေတြ အတင္းအဖ်င္းေျပာလိုစိတ္ေတြကလည္း သူတို႔မ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ အတိုင္းသားေပၚေနတယ္။

ေမာ့က်ဴးခ်န္ကေတာ့ ဟြမ္ေမာင္တို႔ဘာေတြေနလဲဆိုတာကို မသိဘဲ သူ႔ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက တျခားေမးခြန္းစာ႐ြက္ကို ထုတ္လိုက္တယ္။ “ရႈခ်န္း” သူ႔ရဲ႕ေမးခြန္းစာ႐ြက္ကို သူ႔ညီငယ္ေတြထဲက တစ္ေယာက္ဆီပစ္ေပးလိုက္တယ္ “ငါ့ကို စစ္ေပး၊ အမွားေတြ မ်ားလား?”

ရႈခ်န္းဆိုတာ အထက္တန္းယူနီေဖာင္းကို အသပ္ရပ္ဆုံးဝတ္ထားတဲ့တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ သူက မ်က္မွန္တပ္ထားၿပီး အနက္ေရာင္ဆံပင္တိုတိုနဲ႔ ရွင္းသန႔္ေနတယ္။ တစ္ကိုယ္လုံးၿခဳံၾကည့္ရင္ ရည္ရည္မြန္မြန္ရွိၿပီး ေက်ာင္းသားေကာင္းတစ္ေယာက္နဲ႔ေတာ့ တူတယ္။

ရႈခ်န္း ေမာ့က်ဴးခ်န္ဆီက ေမးခြန္းစာ႐ြက္ကိုယူလိုက္ၿပီး အံ့ဩမႈေၾကာင့္ မ်က္ခုံးေတြ ပင့္သြားတယ္။ ႐ူပေဗဒေမးခြန္းစာ႐ြက္ထဲမွာ အကုန္အျပည့္ေရးထားၿပီး ပုံေတြကိုလည္း ေသခ်ာေလးဆြဲထားတယ္။ ဒါက မိတၱဴဆြဲထားတာမဟုတ္ဘူးဘဲ ပိုင္ရွင္က ဒါကို သူ႔ဘာသာေျဖထားတာျဖစ္မွန္း သိသာတယ္။ ဟြမ္ေမာင္နဲ႔အတူ လူတိုင္းက စပ္စုခ်င္တာေၾကာင့္ ေရွ႕တိုးလာၾကတယ္။

သူတို႔မိသားစုအေျခအေနေတြက အရမ္းေကာင္းမြန္ၾကတယ္။ သူတို႔အားလုံးမွာ စာေလ့လာဖို႔အတြက္ home programေတြ အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ရွိၾကတယ္။ အတန္းFက ေမာ့က်ဴးခ်န္တစ္ေယာက္ကလြဲရင္ က်န္တဲ့ေပါက္ကရလုပ္ေနၾကသူေတြက အတန္းAကေက်ာင္းသားေတြျဖစ္တယ္။ ရႈခ်န္းဆို အထက္တန္းစီနီယာအထူးတန္းရဲ႕ အေတာ္ဆုံးထဲမွာေတာင္ပါေသးတယ္။ သူက ေက်ာင္းသားလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြမွာ နာမည္ဆိုးနဲ႔ေက်ာ္ၾကားၿပီး ပထမအဆင့္အတြက္ေတာ့ အင္အားႀကီးတဲ့ၿပိဳင္ဘက္တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။

ေမးခြန္းစာ႐ြက္ထဲက အေျဖေတြကို ျမန္ျမန္ေလး ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ဆက္သြယ္ခ်က္ေတြကို အရမ္းသဘာဝက်က်သုံးထားတာ ျမင္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမာ့က်ဴးခ်န္က သူ႔ရဲ႕အခ်ိန္ေတြကို တစ္ခုခုလုပ္ၿပီး ကုန္ဆုံးေနတယ္ဆိုေတာ့ တခ်ိန္လုံးဆိုးေနတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါဘူးေလလို႔ ဝန္ခံရမယ္။