ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

အပိုင်း - ၄၈

{Zawgyi}

လင္ဗီလာရဲ႕ ဒုတိယထပ္က အလြန္တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။

စာၾကည့္ခန္းတံခါးကို ပိတ္မထားဘဲ မီးေတြေရာ ျပဴတင္းေပါက္ေတြပါ ဖြင့္ထားတယ္။

ဗီလာရဲ႕ပတ္ပတ္လည္က ပတ္ဝန္းက်င္အေနအထားက ေကာင္းမြန္ၿပီး တိတ္ဆိတ္တဲ့စာၾကည့္ခန္းထဲမွာ သစ္႐ြက္ေတြကို ေလတိုးတဲ့အသံေတာင္ ၾကားႏိုင္တယ္။

တံခါးနားမွာရပ္ရင္း ေနာက္ေက်ာေပးမွာ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့ လင္ယြမ္ကို လင္ရွန္းေတြ႕လိုက္ရတယ္။

တစ္ဖက္လူက ကြန္ပ်ဴတာမ်က္ႏွာျပင္ကို စူးစိုက္စြာ ၾကည့္ေနတယ္။ အနက္ေရာင္မ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ လင္ရွန္းနားမလည္တဲ့ သေကၤတအတန္းရွည္ႀကီးေတြက ေ႐ြ႕လ်ားေနတယ္။ သူ တံခါးနားမွာ ခဏေလာက္ရပ္ေနၿပီးမွ တံခါး႐ြက္ကို သုံးႀကိမ္ေခါက္လိုက္တယ္။

"ေကာ" လင္ရွန္း တံခါးေခါက္ၿပီးတာနဲ႔ အထဲဝင္လိုက္တယ္။

"ရွန္းရွန္းေတာင္ ျပန္လာၿပီလား?" လင္ယြမ္က ျပန္လွည့္မလာေသးဘူး။

လင္ရွန္းက အညိဳေရာင္စားပြဲႀကီးဆီ ေလွ်ာက္လာတဲ့အထိေတာင္မွ တစ္ဖက္လူရဲ႕မ်က္လုံးေတြက ကြန္ပ်ဴတာမ်က္ႏွာျပင္ကေန ခြာမလာေသးဘူး။

သူက နက္ေစြးေနတဲ့ေပါ့ေပါ့ပါးပါးဆြယ္တာတစ္ထည္ကို ဝတ္ထားၿပီး ေငြေရာင္ေဘာင္ကြပ္ထားတဲ့ မ်က္မွန္ပါးပါးေလးကို တပ္ထားတယ္။ လူတစ္ကိုယ္လုံးက သိမ္ေမြ႕ကာ တည္ၿငိမ္လို႔ေနတယ္။

လင္ယြမ္ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေတြက ကီးဘုတ္ကို လွ်င္ျမန္စြာ ႐ိုက္ေနရင္း လင္ရွန္းကို ေျပာလာတယ္ "ခဏေလာက္ေစာင့္ေနာ္"

"ေကာက အလုပ္မ်ားေနတာပဲ" လင္ရွန္းက ေျပာၿပီး စာၾကည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္လိုက္တယ္။ သူလည္း သေဘာရွိ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္လွန္ၿပီး သာမန္ကာလွ်ံကာ ဖတ္ေနလိုက္တယ္။

အခုဆို ေစာင့္ေနရတာ နာရီဝက္နီးပါးေလာက္ရွိၿပီ။

ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အရွိန္ျပင္းတဲ့ကီးဘုတ္႐ိုက္သံေတြလည္း ရပ္တန႔္သြားတယ္။