ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

အပိုင်း - ၃၄

{Zawgyi}

လင္ယြမ္ရဲ႕မ်က္ခုံးေထာင့္နဲ႔ မ်က္လုံးေတြထဲမွာ အၿပဳံးေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ အၾကည့္ကေတာင္ အနည္းငယ္စေနာက္ေနသလို ျဖစ္ေနတယ္။ လင္ရွန္းႏွလုံးသား ႐ုတ္တရက္ ခုန္ေပါက္သြားတယ္။ သူ႔အစ္ကိုႀကီးက ရွင္းဆန္းေက်ာင္းဖိုရမ္ေပၚက ထိုpostေတြကို ဖတ္ထားၿပီးၿပီျဖစ္သလို သူနဲ႔ေမာ့က်ဴးခ်န္ကိုလည္း လိုက္စေနတာျဖစ္တယ္။

အဲ့တာဆို ဒီလူက တကယ္ပဲ...

သူတို႔ကိုေနာက္ေက်ာေပးကာရပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးက လွည့္လာေနၿပီျဖစ္တယ္။ သူက ရွင္းဆန္းေက်ာင္းယူနီေဖာင္းကို ဝတ္ဆင္ထားၿပီး ႐ိုက်ိဳးစြာနဲ႔ ရွပ္အက်ီကို ၾကယ္သီးျပည့္တပ္ဆင္ထားတယ္။

ေက်ာင္းယူနီေဖာင္းအေပၚကုတ္ကလည္း သပ္ရပ္ကာ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ရွိတယ္။ သူ႔အမူအယာက တည္ၿငိမ္ၿပီး မ်က္လုံးၾကည္ၾကည္ေလးေတြနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းေတြကလည္း အနည္းငယ္ေကာ့တက္ေနတယ္။ ၾကည့္ရတာ သိမ္ေမြ႕ၿပီး ယဥ္ေက်းစြာျပဳမူတတ္တဲ့ အိမ္ေဘးကအစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္လိုေတာင္ ျဖစ္ေနတယ္။ ထပ္ေပါင္းေျပာရရင္ ေက်ာင္းကို မိုးၿပိဳလာေအာင္ဆြဲခ်မယ့္ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္နဲ႔ လားလားမွ မသက္ဆိုင္ျဖစ္ေနတယ္။

သို႔ေပမယ့္ အသြင္အျပင္ကိုၾကည့္႐ုံနဲ႔တင္ ဒီေက်ာင္းသားေလးက တကယ္ကိုေမာ့က်ဴးခ်န္မွန္း သိသာတယ္။ ေမာ့က်ဴးခ်န္က သူတို႔ကို ေခါင္းအသာၿငိတ္ျပ႐ုံတင္မကဘူး ခ်ဴ႐ုန႔္ကိုေတာင္မွ စၿပီးႏႈတ္ဆက္လိုက္ေသးတယ္ "ဟယ္လို အန္တီ"

အသြင္အျပင္က ထက္ထက္ျမက္ျမက္ေလးနဲ႔ ယဥ္ေက်းဟန္။

"အယ္?" ခ်ဴ႐ုန္ ေမာ့က်ဴးခ်န္နားကို အၿပဳံးေလးတစ္ပြင့္နဲ႔ ေလွ်ာက္သြားတယ္။ သူမရဲ႕စူးရွတဲ့မ်က္လုံးေတြ လည္တယ္တယ္ေလးျဖစ္ေနၿပီး "ဒါက ေမာ့မိသားစုက သခင္ေလးေမာ့မ်ားလားလို႔..."

ခ်ဴ႐ုန္ မ်က္ေတာင္ေလးပုတ္ခတ္ခတ္လုပ္ကာ သူမရဲ႕ေယာက်ာ္းကို ကူညီေပးဖို႔ အၾကည့္တစ္ခ်က္ပို႔လိုက္တယ္။ သူမက ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔သိပ္ၿပီး ေရာေရာေႏွာေႏွာမေနဘူး။ လင္ရႈရွင္းကလည္း သူမကိုအၿမဲတမ္း အလိုလိုက္ထားတာျဖစ္တယ္။