ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

အပိုင်း - ၅၇

{Zawgyi}

လုေျမာင္ေျမာင္နဲ႔ အိုးရန္ယင္းယီတို႔လည္း တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းဆိုသလို မ်က္လုံးေတြျပဴးက်ယ္သြားၿပီး ထိုလူ႔ကို မယုံၾကည္ႏိုင္စြာ ၾကည့္မိလိုက္ၾကတယ္။

တစ္ဖက္လူက အနက္ေရာင္ကုတ္အက်ီရွည္ကို ဝတ္ဆင္ကာ မတ္တပ္ရပ္ေနတယ္။

ၾကည့္ရတာ အေတာ္ေလးငယ္ေသးၿပီး ကုတ္အက်ီရွည္ရဲ႕ေအာက္မွာ မီးခိုးရင့္ေရာင္ လည္ပင္းေခါက္ဆြယ္တာကို ဝတ္ဆင္ထားတယ္။

သူက ေအးတိေအးစက္ အထက္တန္းလႊာ ႐ုံးဝန္ထမ္းနဲ႔ မတူဘဲ ရည္မြန္ကာ အႏၲရာယ္မရွိပုံေပၚတယ္။

_ သူ႔ရဲ႕ ဆြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ္ျငား အၿမဲတေစ ေအးစက္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္မယ္ဆိုရင္ေပါ့။

"ရွင္က..." လုေျမာင္ေျမာင္က ႐ုတ္တရက္ တုံ႔ျပန္လာၿပီး အံ့ဩမႈေၾကာင့္ ပင့္သက္ရႈိက္မိသြားတယ္။

သူ႔ရဲ႕တည္ၿငိမ္တဲ့အမူအယာမွာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အက္ေၾကာင္းေပၚလာၿပီး မ်က္လုံးေတြထဲက အံ့အားသင့္မႈကလည္း မ်ားသထက္မ်ားလာတယ္။

လူအစစ္ကို ဘယ္တုန္းကမွ မျမင္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ေက်ာင္းရဲ႕ေမာ္ကြန္းေတြထဲမွာ ဒီလူဟာ ဘြဲ႕ရသြားတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ေႏွာင္းပိုင္းေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ဒ႑ာရီလာစီနီယာတစ္ေယာက္အျဖစ္ လက္ဆင့္ကမ္းေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သူ ျမင္ဖူးတယ္။

"လင္... စီနီယာလင္ယြမ္..." အိုးရန္ယင္းယီက ဒီလူကဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာကို အရွင္းသား သတိျပဳမိလိုက္တယ္။

သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြက သဘာဝမက်စြာ တုန္ရီေနၿပီး မ်က္လုံးေတြကလည္း ကြၽတ္က်ေတာ့မတတ္ပင္။

Fတန္းက လင္ရွန္းဆိုတာ ဒ႑ာရီလာထူးခြၽန္စီနီယာလင္ယြမ္ရဲ႕ ညီငယ္ေလးဆိုတာ သူတို႔အားလုံးသိထားတယ္။

ဒါေပမယ့္ လင္ယြမ္က ဘြဲရသြားတာ ႏွစ္ေတြလည္းၾကာလွၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘြဲ႕ရၿပီးေနာက္ပိုင္းတည္းက ေက်ာင္းကိုျပန္လာတယ္ဆိုတာ ခဲယဥ္းတယ္။

သားအလတ္ လင္ရွန္း ေက်ာင္းေရာက္လာေတာ့လည္း တကယ့္ကို ခပ္ဆိုးဆိုးေလးျဖစ္ေနခဲ့တယ္။