ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

အပိုင်း - ၅၈

{Zawgyi}

"ဝယ္မယ္?" လင္ရွန္း ဗလုံးဗေထြးနဲ႔ မယုံၾကည္ႏိုင္စြာ ျပန္ေျပာမိတယ္။

သူ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားတယ္။ ေမာ့က်ဴးခ်န္ရဲ႕ စကားလုံးတိုင္းက သိပ္ကို႐ိုးရွင္းတယ္ဆိုတာ သူသိတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဆက္စပ္လိုက္တဲ့အခါက်ရင္ လုံးဝနားမလည္ႏိုင္သလိုျဖစ္ေနရတာ ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ?

"မင္းက ဝယ္ခ်င္တာ... နမူနာေမးခြန္းကိုေလ?" လင္ရွန္း ထပ္ေျပာလိုက္တယ္။

သူ႔မ်က္ခုံးေတြက တြန႔္ေနၿပီး မ်က္လုံးေတြထဲမွာ အနက္ေရာင္အရိပ္က ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးျဖစ္ေနတယ္ "ဘာလို႔လဲ?"

လင္ရွန္း လည္ေခ်ာင္းက အနည္းငယ္ေျခာက္ကပ္လာတယ္။

ဒါစကားကို ေမာ့က်ဴးခ်န္ကို ေမးလိုက္႐ုံတင္မက သူ႔ကိုယ္သူပါ ျပန္ေမးလိုက္တာျဖစ္တယ္။

'နမူနာေမးခြန္းေတြကို ဝယ္မယ္?'

'ဘာလို႔လဲ?'

ဒီနမူနာပုစာၦေတြက အင္တာနက္နဲ႔ စာအုပ္ေတြထဲက သူရွာေတြ႕ခဲ့တာေတြခ်ည္းပဲဆိုတာကို အသာထားအုံး။ လင္ရွန္းလုပ္ခဲ့တာဆိုလို႔ သူတို႔ေတြကို မတူညီတဲ့ေမးခြန္းပုံစံေတြနဲ႔ ဗဟုသုတရမွတ္ေတြအတိုင္း စီထားလိုက္႐ုံသာရွိတယ္။

ဘာေၾကာင့္ သူ တအားစိတ္လႈပ္ရွားသြားရတာလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္က ဒါကို သူ႔အတန္းေဖာ္ေတြကို ေရာင္းခ်ကာ ပိုက္ဆံရွာလို႔ရေကာင္းရႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး ခံစားမိလိုက္တာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒါကက သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အသိဉာဏ္ဒါမွမဟုတ္ အေတြ႕အႀကဳံကို ေရာင္းခ်လိုက္တာနဲ႔ တူညီတယ္။

နမူနာေတြနဲ႔ ပုစာၦေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူသုံးသပ္ခဲ့တာက စာကိုႀကိဳးစားေလ့လာလိုၾကတဲ့ သာမန္ေက်ာင္းသားအမ်ားစုအတြက္ ပိုၿပီးသင့္ေတာ္တယ္ဆိုတာ လင္ရွန္းအတြက္ ေသခ်ာတယ္။

သူကိုယ္တိုင္ကလည္း သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ပဲ။

အခု ေမာ့က်ဴးခ်န္က ဝယ္မယ္ဆိုၿပီး ေျပာလာတယ္...

လင္ရွန္း မ်က္ေတာင္ေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ၿပီး အခ်င္းခ်င္း ၾကည့္ေနမိၾကတယ္။