"Biz.. İkimiz imkansızız."
"Neden?"
"Çünkü ben siyahım, sen ise beyaz."
"Doğru. Ama bir yerde hatan var. Sen siyahsın ve ben de siyaha tutkun..."
~
Düzenleniyor.
~
Kapak: wizardestina
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayça'nın ağzından:
"Şurası güzel bence."
Parmağımla birkac metre ötemizdeki ağacın altını işaret ettiğimde Bora başıyla onayladı.
Ağacın yanına geldiğimizde Bora elindeki sepeti yere koydu. İçinden sofra bezini alıp yere serdim ve bezin kenarına oturdum. Ayakta duran Bora'ya bakarken tatlı tatlı sırıttım.
Bakışları beni bulurken genişçe gülümsedi. Ardından o da bezin diğer ucuna oturdu. Sepetin içindeki piknik yiyeceklerini çıkarıp bezin üzerine dizmeye başladı.
O bunları yaparken elimi çeneme koyup onu izlemeye başladım. Mavi gözleri, uzun kirpikleri, belirgin çene kemikleri ve o güzel dudakları... Bora Akın benim ölüm sebebim olacaktı.
"Bakacak mısın böyle?" Sorusuyla daldığım yerden hızla çıktım. Hafifçe gülerek "Bir itirazın mı var?" diye sordum. Başını öne eğip güldüğünde gözlerimi kırpıştırdım. Tek kelimeyle büyüleyiciydi.
Başını kaldırıp derin gözleriyle gözlerime baktı. "Hayır yok. Yeter ki bir süre bana böyle bak. Bir ömür süresince..."
Dudaklarım şaşkınlıkla aralanırken kalbim dört nala koşmaya başladı. Bu halimden faydanırken uzanıp dudaklarıma hızlı bir öpücük kondurdu.
Sırıtarak geri çekildiğinde endişeyle etrafa baktım. Şükür ki herkes kendi halindeydi. Kaşlarımı çatıp sinirli gözükmeye çalışırken "Edep yahu edep!" diye çıkıştım.
Daha çok sırıtarak bana bakmayı sürdüğünde çatık kaşlarım gevşedi. "Sen neye bakıyorsun?"
"Yeni haline alışmaya çalışıyorum."
Elim gayriihtiyari saçlarıma gitti. İki hafta önce kızıldan sarıya boyattığım saçlarımı bir hafta önce de kestirmiştim. Artık saçlarım kulağım hemen altında bitiyordu ve buna ek olarak kahküllerim vardı. Geçmişimden hiçbir şey kalmamıştı.
Bir şey demediğimde hazırladığımız sandviçlerden birini bana uzattı. Ardından kola koyduğu bardaklardan birini de önüme yerleştirdi.
Elimdeki sandviçten bir ısırık alırken gözlerimi etrafta dolandırdım. Sahil kenarındaki bir piknik alanındaydık. Ve buranın bizim için anısı büyüktü. Aklıma düşen anılarla birlikte burukça gülümsememe engel olamadım.
2 ay önce:
Titreyen ellerimle evin kapısını açıp içeri girdim. Kapıyı ardımdan gürültüyle kapatırken annemler telaşla kapıya geldi.
Sinirden dolan gözlerimle onlara kısa bir bakış attıktan sonra odama ilerledim. Yatağın altındaki bavulumu aldıktan sonra dolabımda eşyaları rastgele yerleştirmeye başladım.
