"Biz.. İkimiz imkansızız."
"Neden?"
"Çünkü ben siyahım, sen ise beyaz."
"Doğru. Ama bir yerde hatan var. Sen siyahsın ve ben de siyaha tutkun..."
~
Düzenleniyor.
~
Kapak: wizardestina
Okunma sayısı mükemmel gidiyor ayayay. Çok mutluyum, okuyan herkese teşekkür ederiimm.
Fakat vote sayısı çok düşük. Hatta baya düşük. Rica etsem o yıldız işaretine basıp benim için parıldayan bir yıldız yapar mısınıız? Şimdiden teşekkür ederiim... _____________ Masalın ağzından:
Üzerimdeki garip ama bir o kadar da güzel enerjiyle gözlerimi açtım.
Birkaç kez gözlerimi kırpıştırdıktan sonra dikkatle yerimde doğruldum. Aklıma dün gece olanlar düşmeye başladığında yüzümde tebessüm oluşmaya başladı.
Yaralanan ruhumu birine, özellikle de Savaş'a açmak o kadar iyi gelmişti ki... Yenilenmiş gibiydim.
Dün Savaş'ın ilk defa o hallerini görmüştüm. O kadar güzel cümleler kurmuştu ki, yaralanan ruhuma sanki merhem sürmüştü.
Ve Savaş Kayahan ilk defa birinden özür dilemişti. Ayrıca o kişi bendim. Bu çok özeldi. Onun kimseden özür dilemeyen biri olduğunu biliyordum ve bunu ona yakın olan Damla ile Kerem de onaylamıştı.
Dün onun kolları arasında uyumuştum. Ve kusursuz bir uykuydu. Kokusu bile mest olmama yeterken bana kendi isteğiyle sarılmıştı! Bu mükemmel bir şeydi. Ya da ben aşık olduğum için her şeyi iki katı fazla güzel görüyordum.
Ama şimdi uyandığımda Savaş yoktu. Içimdeki korkuyla yataktan kalktığım sıra aşağıdan gelen seslerle rahat bir nefes aldım. Evdeydi, bir yere gitmemişti.
O rahatlıkla gülümseyerek dolaptan eşyalarımı aldım. Duş almak hem ruhuma hem vücuduma iyi gelecekti.
Sol koluma dikkat ederek üzerimi çıkardıktan sonra kendimi sıcak suyun altına bıraktım.
10 dakikalık kısa bir duşun ardından tamamiyle arınmış bir şekilde çıktım. Yine sol koluma dikkat ederek üzerime beyaz bir tişört ve altıma da siyah bir pantolon giydim.
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
Saçlarımı kuruması için olduğu gibi bırakırken doktorun verdiği kolluğu sol koluma taktım.
Dünden sonra Savaş'ı görecek olmak kalp atışlarımın hızlanmasını sağlarken odadan çıkıp dikkatlice aşağı inmeye başladım.
O sıra aklımda bizimkiler vardı. Buğra'yı ve diğerlerini dün cok üzmüştüm. Buna hakkım yoktu. Bu konuda kendime çok kızgındım.
Aşağı indiğimde mutfaktan gelen seslerle oraya gittim. Yine siyahlara bürünmüş nefes kesici bir adet Savaş'ı dört dörtlük bir kahvaltı masasında otururken gördüğümde içimden yok artık dedim.
Şüpheli gözlerle bakarken "Masayı senin kurma ihtimalin?" dediğimde bakışları bana döndü. Direkt olarak gözlerime bakması yutkunmama sebep olurken "Günaydın." dedi.
