05.10.18
Wattys Ödülleri 2018 Kazananı - Modernistler Kategorisi
***
Bir varmış bir yokmuş diye başlamadı bu hikâye.
Onlar hep vardılar ve oyuna yeni kurallar koydular.
Tozpembe rüyalar görmediler, kâbuslarında canavarlarla savaştılar.
Çiçekler açma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Binaya girip patronunun ofisine çıkarken üzerindeki huysuz hava içinde zincirlediği karanlık yanının kızgın parmakları arasında boğulmuş, yerini saf bir kine bırakmıştı. Eyşan ruhunun karanlık yanının zincirlerini uzun zaman sonra ilk kez gevşetti ve kontrolü bir parça ele geçirmesine izin verdi. Merhametsiz olma sırası, oyunu kirli oynama sırası şimdi ondaydı.
Patronunun odasının önüne geldiğinde kapıya yaldızlı harflerle yazılmış isme ifadesiz gözlerle baktı. Aslında istediği, bu kapının önüne gelene dek ofisin bir yerlerinde Taner'le karşılaşmaktı. Taner'le karşılaşmak ve onu kışkırtıp ofisin içinde rezalet çıkarmasına sebep olmak. O zaman işi daha kolay olurdu belki. Erol Beyin üzerindeki etkisi düşünülecek olursa, işi hâlâ çok kolaydı.
Kapıyı iki kere tıklattı, beklediği yanıtı aynı anda alınca usulca açtı ve başını içeri uzattı. Masasında oturmuş bilgisayarına bakan adam onu gördüğünde coşkuyla gülümsedi.
"Eyşan! Gel, gel." Genç kadın içeri girerken Erol Bey de bilgisayarının ekranını kapatıyordu. "Sen benim odama pek uğramazdın, hayırdır?"
Eyşan adamın aksine oldukça ifadesiz bir şekilde kapıyı kapattı, odanın içinde ilerledi ve geniş masanın önündeki koyu kahve koltuklardan birine sakince yerleşti. Adamın sözlerinin hiçbirine öyle ya da böyle karşılık vermeyerek gerginliğini bir parça kanıtlamış olduğunun bilincindeydi. Bu, bir nevi gözdağıydı.
"Gerginsin," dedi orta yaşlardaki adam en başarılı çalışanının kıpırtısız yüzüne kaşlarını çatarak bakarken. "Bir sorun mu var?"
"Engelleyebilirseniz," dedi Eyşan ruhsuz bir ifadeyle. "Hiçbir sorun olmayacak Erol Bey."
"O ne demek Eyşan?"
"Taner'in işten ayrılmasını istiyorum."
Dışarıdan bakıldığında Eyşan'ın tavrı oldukça kibirliydi. Ki genç kadın da özünde oldukça kibirli ve ukalaydı. Bu onun en karanlık, en kalın maskesiydi. İstediğini elde edebilmek için, bazen oyun oynamayı tercih eder ve riske girerdi, maskelerini öne sürerdi. O anda patronuna bir yem atmıştı. Bu dünya bir gölse eğer, Erol Yavuz o gölün içindeki aç balıklardan biriydi ve Eyşan gibi avukatların başarılı geçmişleri en sevdiği yemdi. Eyşan, adamın onun için Taner'den vazgeçeceğini çok iyi biliyordu çünkü mesleki sicili Taner'den çok daha parlaktı. Ve Taner son bir yıl içinde üst üste öyle çok davada yenilen taraf olmuştu ki, bu artık göze batmaya başlıyordu.
