05.10.18
Wattys Ödülleri 2018 Kazananı - Modernistler Kategorisi
***
Bir varmış bir yokmuş diye başlamadı bu hikâye.
Onlar hep vardılar ve oyuna yeni kurallar koydular.
Tozpembe rüyalar görmediler, kâbuslarında canavarlarla savaştılar.
Çiçekler açma...
Bölüm Şarkıları: Halsey - Not Afraid Anymore / Florence + The Machine - Light of Love
Bölümü okuduğunuz tarih ve saat?
İthafları yorumlardan seçiyorum!
(--Sizden burayı okumadan bölüme geçmemenizi rica ediyorum. Biliyorsunuz bölümleri belirttiğim sınırı geçtiğiniz zaman yayımlıyorum ama bu seferlik bir istisna yaptım, sırf yorum yapan ve oy veren okuyucularıma saygımdan. Ama bundan sonra bir daha böyle bir şey yapmayacağım, sınır geçilmeden bölüm paylaşmayacağım. Hele de aşağıda sizi 25 sayfalık bir bölüm beklerken. Ben 25 sayfa yazdım, sizin tek yapmanız gereken bir yıldıza dokunmak ve yorum yapıp fikirlerinizi benimle paylaşmanız. Lütfen artık hayalet okuyucu olmaktan vazgeçin, sizden beklediğim şey çok zor bir şey değil. Oy vermek ve yorum yapmak bu kadar zor ya da imkânsız olmamalı.--)
200 oy ve 400 yorum görünce yeni bölümü serbest bırakırım!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kimdi Eyşan Dündar?
Nereye aitti? Evi neredeydi?
Eyşan Dündar kimdi ve varlığının sebebi neydi?
Bir buket çiçek bu denli zor ve derin manalı sorular sordurtmamalıydı bir insana. Fakat o siyah kartvizitin üstüne bembeyaz bir kalemle işlenmiş soru işaretleri dur durak bilmeden Eyşan'ın zihninin içini talan ediyorlardı.
Eyşan yıllardır kendine bu soruları soruyor ve bir cevap, en azından varlığını anlamlandırabileceği ufacık bir sebep bulmak için usanmadan çabalıyordu. Lâkin onca çabaya, onca acıya, atlatılmış ya da atlatılamamış onca sınava, gövdesini ve ruhunu işgal etmiş onca yaraya rağmen hâlâ bu soruların gerçek bir cevabını bulamayı başaramamıştı.
Kendini bir çocuğun hevesi geçtiği için ipini bıraktığı, gökyüzünde öylece belirsiz bir rotada süzülen başıboş bir balon gibi hissediyordu. Bomboş. Vazgeçilmiş. Amaçsız.
Her insanın varlığının evren ve insanlar için bir sebebi, bir yararı ya da zararı olduğuna inanırdı. Hiçbir doğum ve ölüm sebepsiz değildi, her insanın gizemini çözmesi gereken bir hikâyesi vardı. Peki, Eyşan bu denklemin içinde neredeydi? Varlığının gayesi neydi? Kime yarardı, kime zarardı?
Hayatı boyunca dile dökülmüş yahut dökülmemiş birçok sıfatın, altı harfli sıradan bir soyadının görünmez ağırlığı ve gölgesi altında yaşamıştı. Oysa istediği tek şey sadece Eyşan olabilmekti, bunu da zaten tek bir kişi anlamıştı. Tanıştıkları ilk günden bu yana, Eyşan'ın hayatındaki diğer insanlara hodri meydan dercesine, ondan birtakım sıfatların gölgesi altında yaşamasını beklemeyen ve asla istemeyen tek kişiydi; Mızrap. Ona baktığında sadece Eyşan'ı görmeyi başarabiliyordu ve Eyşan'ın istediği tek şey de buydu. Sadece Eyşan olabilmek. Hayatını bir sömürgeci misali işgal eden tüm o sıfatlardan azade; bağımsız ve hür, sadece Eyşan.
