Bölüm 47

9.5K 610 19
                                    

Artık durmasını istiyorum.

Bırak öleyim. Bırak öleyim.

Claire.

Claire.

Claire.

Yumuşak bir sesin adımı tekrarlamasıyla birlikte kendime geldim. Acının tarif edilebilir herhangi bir yanı yoktu. Beynim artık orada olmayan bir şeyin hayalet ağrısıyla bana işkence ediyordu.

Ellerimi boşluğa dokundurmadan önce biliyordum. İçimde kocaman bir boşluk olduğunu biliyordum. Parçalanmış organlarımın boşlukta çaresizce kendilerini tamir etmeye çalıştıklarını biliyordum.

Kaçmaktan yoruldum.

Durmak istiyorum.

Bırak öleyim. Lütfen.

Claire.

Kaçma o zaman. Dur ve seni avlamasını bekle.

Claire.

Daha fazla kaçamam. Kalbim çok ağır.

Unut. Her şeyi unut o zaman.

Kaçma.

Geri dön.

Claire.

Kafamın içi karnımın aksine tamamen doluydu patlamak üzereydi. Beni iki tarafa çeken güçler arasında sıkmışken şimdi dört bir yanımdan sayısız el beni bir tarafa doğru çekmeye çalışıyordu.

Unut.

Unut.

Kaç! Kaç! Kaç! Aptal kız. Başına ne açtığının farkında değil misin?

Seni kazığa geçirip bundan beter yaptıkları zaman kaybettiklerin için mi ağlayacaksın utanmadan?

Kaç! Kaç! Kaç!

Nasıl? Nasıl kaçayım? Yoruldum. İçim benden sökülüp alındı.

Kalbini elinde taşırken bile kaçabilirsin.

Bırak öleyim.

Claire. Claire.

Dayanılmazdı. Her şey tüm duyularım alev almıştı. Sensory overload. Duyusal aşırı yüklenme. Yaşadığım şey buldu.

Hayır, hayır, hayır. Unut gitsin.

Ama ölüyordum. Kalbimi sökmek istiyordum bu acının artık bitmesini.

Çığlık attım. Zihnim parçalara ayrılırmış gibi hissedene kadar. Kulağıma fısıldananları duydum. Ama boğazımdan yükselen hıçkrıkları durduramıyordum.

Gözlerimi açmak istemiyordum.

Ölmek istiyordum.

Ama bir şey beni kıyıya çekti.

Ethan'ın tırnakları göğsümün kenarındaki hassas deriyi deliyordu. Sanki karnımın yarısı delinmemiş gibi. Dudakları kulağımla çenemin arasında bir şeyler fısıldıyordu ama artık dayanamıyordum.

Uzun süredir baygın değildim. Daha uzun süre baygın kalmış olmayı yeğlerdim. Pencerelerin patladığını Ethan'ın kulak yakan bağrışını duyacak kadar kendimdeydim. Hayır, sadece birkaç saniyeliğine bayılmıştım.

Hayır, ölmüştüm. Ölmüştüm. Biri beni geri getirme cürretinde bulunmuştu. Tırnaklarımdan akan sıcak sıvının Ethan'ın boynundan akan kan olduğunu anlamam da çok geç olmuştu. Sandra'nın bana bakışlarının etkiye geçmesinden bile.

Atlantis'in Beş Kurucusu (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin