UYARI: bölüm aralarına olayları daha iyi anlayabilmeniz için fotoğraflar bırakacağım. kitaba göre fotoğrafları uyarlayarak düşünün lütfen.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
BTS - Louder Than Bombs. (başlangıç için)
Fleurie - Breathe. (devamında)
☽
Zaman avuçlarınızın arasında ilerlemeye devam ederken siz öylece etrafı izlersiniz. Neler olduğunu bilemezsiniz, zihninizdeki karanlık bedeninizi ele geçirdiğinde sadece oturup neler olduğuna bakarsınız. Fazlasını tahmin edemezsiniz. Fakat zaman kamçısını sırtınıza vurduğunda parmaklarının titrediğini, vücudunuzun büyük bir şok dalgasıyla sarsıldığını ve daha fazlasını hissedersiniz.
Zaman, kamçısını sırtıma vurduğu vakit bilincimin yuvarlandığı kuyu sularla doldu. Geçirdiğim şok, sadece bedenimi ele geçirmekle kalmamış; ruhumu da kıskacı altına almıştı.
Lalisa, soğuk mahzenin bir duvarına tünemiş hıçkıra hıçkıra ağlarken ben öylece karşıya bakıyordum. Beynim hiçbir işlev görmüyordu. Kalkıp ona sarılamıyordum, Jungkook'un nerede olduğunu düşünemiyordum. Düşünebildiğim tek şey kandı. Çok fazla kan vardı. Taehyung'un ağzından, burnundan hatta be hatta gözlerinden bile kan gelmişti. Sadece aklımda o sahne dönüp dolaşıyor, beni öldürüyordu. Jaehyun ve askerleri şatoyu ele geçirmişti, tek bildiğim şey buydu. Beni ve Lalisa'yı askerler şatonun en altındaki mahzenlere kapatmıştı. Jungkook'un boğazına dayanan kılıcı hatırlıyordum, şoktan sadece izlemiştim. Hiçbir şey hissedemiyordum. Yapabildiğim tek şey düşünmekti. Sürekli düşünüyordum ancak asla gerçek bir atakta bulunamıyordum.
Lalisa neredeyse çığlık atarak ağlamaya başladığında bakışlarımı ona çevirdim. Ne yapmalıydım? Adım atabilecek miydim? Ne kadar olmuştu ne kadar süre geçmişti bilmiyordum fakat beni dizlerimin üzerine yere fırlattıklarında bile kıpırdayamamış, öylece kalakalmıştım.
"Taehyung!" Lalisa ismini zikrettiğinde irkildim. Vücudumu bir titreme esir aldığında zihnim çığlık çığlığaydı. Kalk, diyordu. Kalk artık şu zeminden yoksa her şey için çok geç olacak!
