Ashton Academy School Of Mafia

Chapter 61- Halik

Gray's P.O.V

After lunch ay hinatid ko muna si Lessie sa room nya at tsaka kami umalis ng mga kaibigan ko.

"Bye, take care. I love you." Bulong ko sa kanya tsaka sya hinalikan sa noo tsaka umalis.

Agad kaming nagtungo nila Clark sa meeting place namin. May pag-uusapan kasi kaming importante. Naupo agad ako sa sofa at tsaka hinilata ang buong katawan ko. Ramdam ko ang pagod sa aking katawan kahit wala naman akong ginawa ngayon.

"Anong pag-uusapan natin ngayon?" Seryosong tanong ko habang nakapikit.

"It's about the Mafia Gray." Bakas sa boses nyang seryoso si Martha.

Hindi na ako nagtataka pang tungkol nga ito roon.

"Ano naman dyan? Diba I Quit na?" Walang energy na sabi ko.

"Gray! Pag-isipan mo naman!" Galit na sigaw ni Martha.

"Chill, Martha" Si Drey.

"I already chose Martha, I chose her!" Inis na sabi ko.

"Gray! Seryoso ka naman na dyan?" Si Clark.

"Bakit naman hindi diba? I need her! I love her! And I don't want to lose her Clark!" Napaupo ako sa sobrang galit.

Hindi ko alam kung bakit ito pa ang pag-uusapan namin ngayon.

"Or are you doing this because of my Dad?" Seryosong tanong ko.

Wala ni isa sa kanilang nakaimik pa. Well totoo nga. He would do everything just to take  me back again. Well that's bad, I already chosen.

"Stop it, guys. I'm tired of this issue! Give me a break, please?" Seryosong pakiusap ko sa kanina.

"Gray, buhay dito ang nakasalalay! Aren't you not afraid?" Nag-aalalang sabi ni Clark habang kimakamot ang ulo nya.

"Alam ko Clark!" Sigaw ko.

"And still, you will choose this?" Sigaw nya.

Hindi ko alam kung anong nangyayari sa kanila ngayon.

"I'm not afraid to die Clark, if this is my destiny I will gladly accept it just to be with her! Alam nyo naman why I'm doing this and ganito pa ginagawa nyo to me!" Inis na sabi ko.

"Gray, we need you. We will not be okay if you will leave us. Kaya  please lang, stop this! This is very crucial!" Umi-iyak na sabi ni Martha.

Hindi ko alam kung bakit parang ang lambot ko ngayon. Siguro kasi hindi ko pa sila nakitang ganito. Kung pano sila nag-aalala para sa akin, kung pano sila takot na mawala ako. Takot naman akong mamatay, pero para sa kanya handa akong gawin ang lahat.

Kaya kong magpaubaya, kaya  kong gawing sandata ang buhay ko para maligtas lang sya.

Parang ma-iiyak na yata ako ngayon kaso pinipigilan ko. Ramdam na ramdam ko kung gaano nila ako kamahal.

"Please stop this. This is not helping." Pakiusap ko.

"Gray, hear us please?"umiiyak na sabi ni Drey.

Bakit ba umi-iyak silang lahat? Bakit?

"I can handle myself guys. Thank you for being my true best friends all over this time. " Nakangiting sabi ko.

"Gray, it is never been too late. Don't leave us, we need you!" Umiiyak nasabi ni Clark.

Tumayo ako at tsaka sya tinapik sa balikat.

"I won't leave you guys, I'm still here. Mawawala lang lahat sa akin pero nandito pa rin ako as your best friend. Sana naiintindihan nyo naman ako. Gusto kong maintindihan nyo naman ako kahit ngayon lang. Support nyo naman ako sa kung anong desisyon ang gusto kong  gawin ko."