Ashton Academy School Of Mafia

Chapter 65- Pakiusap

Lessie's P.O.V

Wala kaming kibuaan hanggang nakarating kami sa table namin. Lahat naman sila nagtatawanan.

"Tagal mo naman Lessie." Kurot noong sabi nya. Nginitian ko naman sya.

"Sowe, naghilamos pa ako e." Sagot ko sa kanya habang pinagbubuhatan ako ng upuan ni Gray. So sweet!

So sweet of him!

I can't afford to lose him. I will sacrifice myself in order for you to survive Babe. Hindi ko mapigilang masaktan habang nakangiti syang nakatingin sa akin. Nginitian ko naman sya ng sobrang pagkatamis tamis, pero sa loob-loob ko ay sobrang pait.

"Thank you." Malambing na sabi ko.

"Okay." And he pinched my cheeks.

Tawanan, kantyawan, at maritez-an ang naganap sa table namin habang kumakain kami. Hindi ako masyadong umiimik, sila lang. Hindi pa rin ako okay sa  nangyayari at sa mga mangyayari pa.

Mamatay ako? Yes, papatayin ako. Bakit parang hindi ako takot na mamatay? Dati noon ay takot na takot na talaga ako, pero ngayon iba na. Hindi na ako natatakot na isipin 'yun, dahil kaya ko na.

Tanggap ko na. Mamamatay naman akong inaalay ang buhay ko sa kanya, sa taong  mahal ko.

Kaya walang dapat ipaghinayang, wala dapat na ikatakot. Kasi lahat naman tayo ay hahantong dyan. Lahat tayo ay mamamatay kaso, ang ipinagkaiba lang ay mapait na kamatayan lang  'yung sa akin. 

Hanggang sa matapos kaming kumain, matapos 'yung pasok namin ay lutang ako. Buong araw talaga akong lutang hanggang sa makauwi kami.

"Are okay Babe?" Seryosong tanong nya habang nakatingin sa mga mata ko. Umiling naman ako. Halata bang namomobrelema ako?

"Wala naman. Ba't mo naitanong?" Masiglang sagot ko habang nginitian sya ng pilit.

"You look tired. Parang ang dami mong in-iisip dyan?" Seryosong sabi nya habang kinukurot ako sa pisngi.

I love him touching me, touching my body. I love the way he makes my heart beat fast. I love the way he talks to me and follows me. I like him very much and I can't afford to lose him.

"Wala ah? Ano namang i-isipin ko?" Takang sabi ko kunwari. Tsaka nya na lang ako niyakap ng sobrang higpit.

Gusto ko na lang talagang maiyak habang niyayakap din sya ng sobrang higpit. Inaamoy nya ngayon ang leeg ko at sobrang gustong-gusto ko 'yun. Pakiramdam ko nagiging ayos  na ako.

Na-co-comfort ako ng lahat ng ka-swetan nyang ginagawa sa akin. I love you so much Gray. Kinukurot ko na lang daliri ko.

"Don't worry. I won't leave you no matter what happens. I will not die, I promise." Malambing na sabi nya tsaka nya hinahalikan ang leeg ko.

Nakahinga ako ng medyo maluwag sa sinabi nya, pero malayo yan Gray sa reality. Ang reality na magdidikta kung anong magiging kapalaran natin.

"Siguraduhin mo lang yan." Seryosong sabi ko sa kanya.

"I promise, don't worry." Malambing na sabi nya.

One week later....

Lumipas ang isang linggo na ganon pa rin ang sitwasyon namin. Wala pa namang nangyayaring masama sa akin, sa amin ni Gray at sobrang ipinagpapasalamat ko talaga iyon. Sabado ngayon at walang pasok, umalis si Gray dahil may pupuntahan daw sya.

Hindi nya sinabe kung sino, one thing  for sure ay  hindi 'yun babae hahaha. Loyal 'yun sa akin e, 'yung mga jowa nyo LOYAL din sainyo? Halaaa, bahala kayo. Baka hindi? Char lang. No offense. Stay strong na lang sa ating lahat. Fight lang ng fight!