Ashton Academy School Of Mafia

Chapter 45- Basted

Warning: This story contains of Grammatical and Typographical Errors. Please be aware. Thank you!

One week later...

Lessie's P.O.V

Isang lingo na ang nakakalipas simula ng mag walk out sa harapan ko  si Lucas. Nagkakatinginan at nagkakasabayan kami pero hindi nya ako kinakausap. Snob syang tao. Pasalamat naman ako at ganon ang  nagging trato nya sa akin. 

Nandito ako ngayon sa Cafeteria at kumakain ng lunch, medyo madami ng tao ngayon dito. Nahagip ng tingin si Lucas na nakatingin sa akin, nagmata ang mata naming dalawa at agad nyang iniiwas ang tingin nya sa akin.

Anong problema ng taong 'yun? Haha. Nakakapagtaka lang kasi, dati kasi papansin pa 'yang lumalapit sa akin pero ngayon nagbago na sya. May problema kaya 'yun? Agad naman na naalala ng utak ko si Gray.

I still missed him so much. Mukhang hindi na ata ako makakamove on sa devil na 'yun. Hay, naku naman self. Kamusta na kaya 'yung mga kaibigan ko ron? Okay lang ba sila? Hmmm.. Hay naku.

Itinuon ko na lang ang atensyon ko sa pagkain ko kung chicken and rice. Nang nawalan na ako ng gana ay nagpasya na akong umalis ng Cafeteria at maglakad-lakad.

Napatingin ako sa banda ni Lucas at seryoso syang nakatingin sa akin. Ano ba talagang problema nya? Tiningnan ko sya ng walang expression sa mukha at tsaka naglakad palabas.

Maraming tao ngayon na pumipila palabas ng Caferetia, buti na lang at nauna akong makapunta rito. Dinala ako ng mga paa ko sa batibot at tumambay doon. 1 pa ang start ng klase ko at mayroon pa naman akong 30 minutes para tumambay dito.

Kinuha ko 'yung cellphone ko at tiningnan ang picture naming ni Gray Wattson. Nami-miss ko na ang pagmumukha at ang ugali non ng sobra. Kahit ganon ang ugali non mabait naman 'yun.

Sobrang gwapo nya talaga shit, habang hinihimas ko ang litrato nya sa aking selpon. Kailan naman kaya kita makikita ulit Gray? Supper missed na missed na kitaaaa. Whaaaa.

Ipinagdarasal ko na lang na sana maging maayos ang kalagayan nya, maging okay sya at magkaroon ng buhay ang buhay nya. Sana hindi sya nagiging mesirable ngayon, kasi ang sakit sakit para sa akin na makita syang ganon. Shit.

Napapaiyak na naman ako ngayon. Hinahanap nya kaya ako ngayon? Mahal nya pa ba ko? Shit. Ang daming tanong sa isip ko ngayon.

Nakakainis!

Tumayo na ako at maglalakad na sana ng bigla akong magulat. What the FU*K?

Bakit sya nandyan?

‘’Nakakagulat ka!’’ sigaw ko sa kanya.

‘’Well, totoo naman 'yun. ‘’ walang ekspresyong sabi nya.

‘’What do you want?’’ inis na sigaw ko sa kanya pero wala pa ring nagbago sa pagmumukha nya.

‘’Love me, Lessie.'’ walang kagatol-gatol na sabi nya.

Sobrang nabigla naman ako sa sinabi nya. Hindi agad ako maka get over. What the fuck Lucas? Bakit ako pa, of all people? Nang makaget over ako ay pinagtawanan ko sya. Medyo nagalit naman 'yung pagmumukha nya.

‘’What the fuck? Do you think I am joking right now? Don’t laugh Lessie, this is my confession!’’ inis na sigaw nya sa akin tsaka sinapo ang ulo.

Confession? What the fuck lang naman. Hindi pa ako nakakamove on kay Gray dumadagdag pa 'to sa problema ko.

Napawi naman 'yung ngiti ko sa pagmumukha ko. Tiningnan nya ako deretso sa aking mga mata at hinihintay ang sagot ko. Tumingin ako sa ibaba tsaka nagsalita. I can't take his eyes. I feel bad for him.