1. Kısım GAIA Bölüm 01

15.9K 621 195
                                    

Bir anda sağa dönüyorum. Sonra sertçe sola ve ardından tekrar sağa yaptığım ani manevralar sırasında, kullandığım LP2 adı verilen iki kişilik denizaltının bedenimin bir parçası haline geldiğini hissediyorum.

Araştırma bölümünde eğitim aldığım için, bir LP2'nin pilotluğunu yapabilme şansına sahip olduğum her aklıma geldiğinde, hissettiğim mutluluğun sıcaklığı içimi sarıyor. Aradan üç sene geçmesine rağmen, hemen her çocuğun hayallerini süsleyen akademinin su altı araştırma bölümünde eğitim aldığıma inanmakta hala güçlük çekiyorum. Benim gibi çelimsiz bir kızı neden tercih ettiler ki? Çok iyi bir pilot değilim. Kaldı ki öyle olsam dahi, bunu ancak akademi sınırları içinde anlayabilirlerdi. Belki de çok parlak bir zekam olduğunu düşünüyorlardı ama benden çok daha zeki genç adaylar olduğuna da eminim. Çünkü sahip olduğum zekadan her ne kadar memnun olsam da, hiç bir zaman çok zeki olduğumu düşünmedim. Belki de onların aradığı özellik sınır tanımayan merakımdı ve bu nedenle beni seçmişlerdir. Kim bilir?

Bu duygularla kısa bir süre dikkatim dağılmış olsa da Jake'in beni geçmesine izin vermemek için toparlanmaya çalışıyorum. Yaklaşık altı yüz metre derinlikteyiz. Hemen altımda devam eden kanyon, cezbedici karanlığıyla adeta beni çağırıyor. Eğitmenlerimiz bize orayı net bir dille yasaklamış olsalar da, ruhumun derinliklerinden gelen bir ses beni kandırıp oraya çekmek için sanki elinden geleni ardına koymuyor. Direniyorum. Daha önce sayısını unuttuğum zamanlardaki gibi bütün gücümle direniyorum. Kararsız kalmaktan nefret ediyorum ama emin olduğum bir şey varsa, o da bu sefer kesinlikle Jake'e yenilmeyeceğim!

Yanımdaki koltukta oturan Mert aklımdan geçeni sezmiş olacak ki, yüzünde beliren korku dolu ifadeyi gizleyemeyerek "Hayır Lara, hayır!" diye bağırıyor. Kanyona doğru yönlenip, içine girdiğim karanlığı denizaltımın ışıklarıyla aydınlatmadan önce duyduğum en son şey, onun korkuyla kurduğu bu kısa cümle oluyor.

Burada bulunmamam gerektiğini bana hatırlatır gibi önümde sürekli zikzaklar çizen kanyon adeta beni yukarı çıkmaya zorluyor. Mert yanımda çığlıklar atarken konsantre olmakta zorlansam da manevralarımdaki kazanma ve yaşama arzusu, kendini tüm gerçekliğiyle gösteriyor. Oynadığımız oyunun kendi koyduğumuz kuralına göre arkadan gelen öndekini takip etmek zorunda ve tahmin ettiğim gibi, büyük olasılıkla yaptığım şeyin çok yanlış olduğunu düşünen Jake 'i peşimde göremiyorum.

Kanyonun iki yanımda yükselip kıvrılan duvarları birbirlerine yaklaşırken gözüme çarpan garip şey nedeniyle bir anda irkiliyorum. Alt sağ çaprazımda, çok derinlerde belli belirsiz bir ışık hızlıca görünüp kayboluyor. Kanyonun kayalıklarının oluşturduğu heybetli duvarlara çarpmamak için kendimi zorlarken dikkatimi aşağıda toplamak gerçekten çok zor. Eğer bunu başarsam bile yapacağım şey sonum olabilir.

Gözümü, beni öldüresiye zorlayan kanyonun bir daralıp bir genişleyen duvarlarından bir an olsun ayırmadan, yanımda oturan arkadaşıma "Mert, gördün mü? Sende bunu gördün mü?" diye soruyorum. Ancak kullandığım LP2'nin yardımcı pilotu pozisyonundaki sınıf arkadaşım nöbet geçirircesine hızlı nefes alıp vermekten başka bir şey yapamıyor. Mert'in benim tanık olduğum garipliği görmesi bir yana dursun, sorumu duyduğundan bile şüpheleniyorum. Kendi yaşadığım korkuyu onun bu halini bahane ederek sonlandırmak için, LP2'nin önümde tuttuğum kolunu bütün gücümle kendime doğru çekiyorum.

Hızla yükselirken ve gördüğüm -eğer bir halüsinasyon değilse- gizemli ışığı düşünürken ister istemez dikkatim dağılıyor. İçine girdiğim andan itibaren bir an olsun beni öldürmeye çalışmaktan vazgeçmeyen kanyon, sanki dikkatimin tamamen dağılmış olmasını fırsat biliyor ve tam bu sırada karşıma çıkardığı şey kanımı donduruyor. Gittiğim hızla birkaç saniye sonra ulaşacağım noktada, yolumun üzeri sadece LP2'nin sığabileceği kadar küçük bir boşluk dışında tamamen kapalı görünüyor. Eğer kolu tekrar aşağıya çekersem yolumu tıkayan kayalara çarpıp çarpmayacağımdan emin olamadığım için cesaretimi ve soğukkanlılığımı toplayıp son hızla içinden geçmeyi umduğum deliğe doğru gidiyorum.

GaiaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin