Gaia

1. Kısım GAIA Bölüm 05

Hangara ulaşıp üstümüzü değiştirene kadar sessiz bir filmin kalitesiz oyuncularından farksız görünüyoruz. Yüzlerimizdeki ifadesizlik bir bıçağın ucu gibi soğuk ve keskin. Herkes yemekhaneye gitmek için hazır olduğunda, mağaralarında dolaştığımız buz dağını ben yıkıyorum. Teker teker üç arkadaşımın gözlerinin içine bakıyorum ve "Gördüklerimiz tamamen aramızda kalacak. Yoksa sonumuz hiç iyi olmaz. Zaten bunu siz de biliyorsunuz. Anlaşıldı mı?" Arkadaşlarım halen hepimize fazla gelen macerayı hazmetmeye çalışıyorlar. "Yüksek sesle cevap verin. Anlaşıldı mı?"

Yaşadığımız şoku en hızlı biçimde atlatmamız gerek ve bunu yaparken biri öne çıkmalı. Görünen o ki, bu görev ne yazık ki bana düşüyor. Daha ben bile öğrendiklerimizle ne yapacağımızı bilemezken onlardan kendilerine gelmelerini beklemek pek adil değil ama şu an için elimden başka bir şey de gelmiyor. Önce Jake, ardından diğerleri "Anlaşıldı," diyerek beni onaylıyor. "Akşam saat dokuz otuzda büyük parkta olun. Ne yapacağımıza orada karar vereceğiz."

Büyük Park adından da anlaşılacağı gibi, neredeyse bir katı kaplayacak kadar büyük alanda hizmet veriyor. İnsanlığın geçmişinden kalan filmlerde izlediğim parklara benziyor. Çimenler, ağaçlar, köprüler, su birikintileri; hayvanların eksikliği dışında, neredeyse filmlerde izlediğim her şey orada bulunuyor.

Akşamları birçok insan, günün yorgunluğunu üzerinden atmak ve biraz olsun huzur bulmak için Büyük Park'a gelir. Gaia'da, her şey sular altında kalmadan önce yeryüzünde bulunan doğayı görmek ne yazık ki mümkün değil. Kaçış sırasında kurtarılıp yeniden üretilebilen bitkilerin bulunduğu seralar ve büyük park dışında, eskiden bilinen doğa bizler için artık bulunmuyor.

Kendimi bildim bileli, insanlığın geçmişiyle ilgili öğrenebildiğim her şeyi öğrenmeye çalışıyorum. Benim için her biri birer hazine olan kitaplardan, filmlerden, bilgisayar arşivlerinden; bitkiler, hayvanlar, kültürler, inanışlar, ilgi alanıma girsin girmesin aklıma ne gelirse inceliyorum. Benim düşünceme göre, nereden geldiğimizi ne kadar iyi bilirsek, gitmek istediğimiz yere o kadar emin adımlarla ilerleyebiliriz. Geçmişte yapılan hataları tekrarlamadan, yaşanmış tecrübeleri sentezleyerek ışıldayan bir gelecek inşa edebiliriz.

Şartlar göz önüne alındığında Gaia'ya sıkışmış gibi görünsek de, ben bunun böyle olduğunu düşünmüyorum. Yaşadığımız şehir ve bize anlatılanlar dışında ne biliyoruz? Belki de hala bir yerlerde yeryüzü vardır ve güneşin rehberliğinde, kuş seslerinin eksik olmadığı, umutların yeniden yeşerdiği bir geleceğimiz olur. Bu nedenle Büyük Park, benim için sahip olmak istediğim geleceğin aynası gibi... Burada her oturduğumda gözlerimi kapar ve düşlerimdeki mavi gökyüzünün beni kucakladığını hayal ederim.

Birçok insan için, bugün de diğer günlerden çok farklı değil. Her kattan, her sınıftan insanlar, aileleriyle birlikte parkı dolduruyor. Koruyucular ise, her zamanki gibi siyah görev giysileri ve asık yüzleriyle güvenliği sağlıyorlar.

Genelde şehir sakinleri birbirini tanıdığı için Gaia'da çok olay olmaz. Ancak herhangi bir kural dışı durum gerçekleştiğinde de bunun cezası olabildiğince ağır olur. Nadir görünen bu tip anlarda, Koruyucular ve Adanmışlar insanlığın yaşam savaşından çürük yumurtaları ayıklarlar.

Gaia'da her aile, insanlığa ve şehre sağladığı fayda miktarının çokluğuna göre yönetim tarafından ödüllendirilir. Şehrin üretim kapasitesi sınırlı olduğundan, insanların evlerinde kullandığı araç gereçler, mobilyalar, giydikleri şeyler genelde birbirine benzer. Ancak bu söylediklerim yönetim katı için geçerli değil. Onlar dünyadan kurtarılmış ve bizim sahip olamadığımız birçok şeye sahipler. Güzel mobilyalar, güzel giysiler, antika eşyalar, tablolar... Bazıları bütün bunları onların hak ettiğini, çünkü şehri ayakta tutup bize bir gelecek sağladıklarını düşünseler de, ben bu durumu gerçek bir eşitsizlik olarak görüyorum. Normalde bu konu her aklıma geldiğinde canım sıkılır ama şu anda gerçekten umurumda değil. Çünkü bugün yaşadıklarımız ve gördüğümüz sualtı deposu, belki de geleceğimizle ilgili her şeyi temelden etkileyecek. Bunu hissedebiliyorum...