Gaia

3. Kısım GAIA Bölüm 12

Akşam yemeğini ailemle yerken annem dalgın halimi fark ediyor ve "İyi misin Lara? Her şey yolunda değil mi?" gibi endişe içeren sorularını sıralamaya başlıyor. Bir an Tenn'le ilgili düşüncelerimi onunla paylaşmayı düşünüyorum ama nedense gereksiz bir utangaçlık gösterip fikirlerimi kendime saklamaya karar veriyorum. Annemi sorun olmadığına ikna ettikten sonra küçük fıstığı öpüyorum ve günün yorgunluğunu atmak üzere kafelerin bulunduğu bölgede Tenn'le buluşmak üzere evden çıkıyorum.

Normal bir hayatım varken, boş zamanlarımın çoğunda arkadaşlarımla beraber sohbet etmek için geldiğimiz Gaia'daki kafelerin bulunduğu katta asansörüm duruyor ve ortamı dolduran kalabalık genç grupların arasında beni bekleyen Tenn'i görüyorum. Yanına doğru ilerlerken içimden "Her şeyi berbat etme Lara..." gibi cümleler geçirerek, kendimi zamanımın olumlu geçeceğine odaklamaya çalışıyorum.

Çocuğun yanına ulaştığım sırada, telsizine gelen çağrıya cevap vermesinden anladığım kadarıyla Lanila ile konuşuyor. Kısa bir süre sonra da "Hadi Lara. Hemen yönetim katına gitmeliyiz," diyor. Ona neler olduğunu sorduğumda, gürültülü bölgeden uzaklaştığımız zaman anlatacağını söylüyor ve az önce geldiğim yöne doğru ilerlemeye başlıyoruz.

Boş olan asansörlerden birine bindiğimizde yeniden sessizlik hakim oluyor ve bu sırada Tenn bana gereken açıklamayı yapıyor. "Az önce bizimkilerle iletişim kurduk Lara. Lanila detayları anlatmak için bizi yanına çağırıyor." Tamamen yalnız olduğumuz asansörde mutluluktan deliye dönmüş bir şekilde, Nexalı gençle dudaklarımız yeniden birleşiyor. Ancak bu sefer, aramızda hızla artan duygu yoğunluğunu başlatan benim. Asansör, Gaia halkı için artık yasak olmayan yönetim katında durana kadar Tenn'le öpüşmeye devam ediyoruz.

Asansörden indiğimizde, Lanila, Ent, Herbert ve bay Lowen bizi karşılıyorlar ve bu sırada kızıl saçlı kadın hiç zaman kaybetmeden konuya giriyor. "Lara, az önce savaş gemilerimizden biri ile iletişim kurdum. Anlaşılan biz Nexa'ya sinyal gönderdikten sonra, onlar da Doria'ya saldırı görevimiz sırasında hayatta kalanları aramak için halihazırda harekete geçmiş olan Laterani adlı gemiye bizimle ilgili bilgi vermişler. Hatta rahatsızlığı nedeniyle operasyona katılamayan Sleni adındaki bir üyemiz de şu anda o gemide. Ayrıca dünyaya bir günlük mesafedeler ve bu durum Gaia'nın tahliyesini tahmin ettiğimizden çok daha erkene taşıyor. Yanlış duymadın. Gönderdiğimiz sinyale kaydettiğimiz isteğe Federasyon olumlu yanıt vermiş. Bu da hep beraber buradan ayrılacağımız anlamına geliyor. Gidiyoruz Lara... Yarın gidiyoruz..."

Zaten Lanila'nın ve Tenn'in bize anlattığı barışçıl insanların bu kadar masumu kurtarmayacağını bir an olsun düşünmemiştim. Eğer öyle hissetseydim, bütün şehre asla umut vermezdim. Böyle güzel bir haberi almak inanılmaz iyi hissettirse de, önümüzde daha fazla zaman olduğunu düşündüğümüz için halen çözüme kavuşturamadığımız bazı sorunların cevaplarını acilen bulmamız gerekiyor. Bu sorunların en başında ise, Osiris'e düzenli bir şekilde insanları bindirip nakliyelerini sağlamak geliyor. Bu kadar büyük bir topluluğu nasıl sıraya sokacağımızı, ya da hangi düzen ile Osiris'e alacağımızı daha önce hiç düşünmemiştik.

Devasa denizaltı Gaia'nın hangarlarına yanaşamayacağı için, LP2'ler, LP4'ler ve şehirde daha ne kadar su altı aracı varsa, insanları tahliye sırasında kullanmalıyız. Osiris'in yolcu kapasitesi altı yüz kişi olmasına karşın, denizaltıyı sadece yüzeye ulaşmak amacı ile kullanacağımız için sanırım bu sayı üçe katlanabilir. Geride kalacakları denklemden çıkardığımızda bile, en az on defa Gaia ve su yüzeyi arasında gidip gelmeliyiz.

Aklımdan geçen soruları diğerleri ile paylaştığımda ilk cevap Lanila'dan geliyor. "Laterani'yi güvenlik nedeni ile dünyaya çok fazla yaklaştırabileceklerini düşünmüyorum. Ancak hayatta kalanları kurtarma amacı ile gönderildilerse, Letarani'nin hangarındaki bütün küçük gemilerin keşif amaçlı olduğunu var sayabiliriz. Yanlarına alabildikleri kadar keşif gemisi aldıklarına eminim. Keşke bu detayı sorsaydım ama ne yazık ki Sleni ile görüşmemiz sırasında aklıma gelmedi. Tespit edilme riskine karşı da, yarına kadar iletişim kurmama kararı aldığımız için planlama ile ilgili yalnız başımızayız. Ne olursa olsun, bütün şehri tahliye edebilmek için çok fazla sorti yapılması gerekeceği çok açık. Bu kadar geniş kapsamlı bir kurtarma görevi için gelmediklerinden, bu onların da hazırlıklı olmadığı bir durum olacak. Yine de altından kalkabileceğimize eminim."

Lanila sözlerini tamamladığında, konuşma sırasını bay Lowen devralıyor. "Şehrin yarın tahliye edileceğini halka haber vermeliyiz. Ayrıca büyük hangarda bir buluşma saati belirlemeliyiz. Gaia'da bütün insanların sığabileceği herhangi bir nokta bulunmadığı için, bence izdihamı önlemenin tek yolu, herkesin bulunduğu katta beklemesi ve her katı sıra ile tahliye etmek olacaktır. Yani şunu demek istiyorum; katları anons ederiz ve o katlarda bekleyenler hangara gelirler. Sonrası ise konuştuğumuz gibi gelişir."

Gerçek bir tecrübe abidesi olan adamın önerdiği çözüm hepimize uygun geliyor. Gaia'ya yarın tahliyenin başlayacağını ve sabah saat sekizde herkesin bulunduğu katta hazır olmasını birkaç defa anons ettikten sonra, insanlara yardım ederken kendimi hiç düşünmediğim aklıma geliyor. Bu nedenle, kendi hazırlıklarımı tamamlamak için diğerlerinden izin istiyorum ve eve doğru yola çıkıyorum.

Babamla olan resimlerimiz, akademide kullandığımız bilgisayarım, geçmişe ait videolar, okuldaki ilk günümde babamın bana aldığı ve üzerinde renkli balıkların olduğu bilezik, yanımda götüreceğim ilk şeyler olarak yerlerini alıyorlar. Annem de benim gibi büyük bir heyecanla, geride önemli bir şeyi bırakmamak için yoğun çaba harcıyor. Ne de olsa bir kere Gaia'dan ayrıldığımızda, geriye dönmek için şansımız olmayacak. Küçük Lena ise en şirin halini takınarak, meraklı bir şekilde annemle benim aramda mekik dokuyor. Raflardan, dolaplardan, çekmecelerden çıkan, bazılarının varlığını bile unuttuğumuz anılar afacanın öyle bir ilgisini çekiyor ki, istemesem de onu kovalamak zorunda kalıyorum. Bu seferde rahatsız edilme sırası anneme geliyor ve işimizi bitirene kadar yaşadığımız kısır döngü devam ediyor. Sonunda yorgunluktan kendimi yatağa atmamla birlikte Gaia'daki son uykum başlamış oluyor. Umarım...