Chapter Song: Slow by Hyolyn
Pumasok ako sa kwarto para makausap ng masinsinan si dad. Alam kong tumawag sya para batiin ako pero kailangan nyang sagutin ang mga tanong ko.Kahit yun na lang ang maging regalo nya sa kaarawan ko. I started to think deep about it when Kihyun told me that I looked familiar to him too. Ang nasa isip ko ngayon ay hindi to coincidence.
("Happy Birthday to you...Happy to you..Happy Birthday my sweetheart. Happy Birthday to you..,")
Natawa ako sa matapos akong kantahan ni dad. She sounds so cute. (Nakakalimutan kong dad ko ang kausap ko dahil parang magboyfriend lang kami, ang sweet ni dad e.)
"Thank you dad. I'm very happy right now, my friends throw me a party," saad ko.
("Hmm..I'm happy to hear that sweetheart. You sound so happy,") napatango ako.
( "I'm sorry if I wasn't there again. But I will visit you soon, I promise," ) napabuntong hininga ako.
"It's okay dad. I understand. Masaya talga ako at natawagan mo ako ngayon. I really need to ask you something," napakagat ako ng labi matapos sabihin yun.
("What is it? Sinagot mo na ba yung nanliligaw sayo?,") binibiro nya parin ako kay Kihyun.
"I told you about it already dad. Yung itatanong ko ay tungkol sana sa mga alaala ko," I said. Natahimik si dad. Paano ko nga ba sasabihin to? Pati kasi ako ay naguguluhan.
"Dad. Please be honest with me. Do you happen to know about my friends when I was a kid?," huminga ako ng malalim. Matagal bago sumagot si dad.
("May naaalala ka na ba?") he asked. Hindi nya sinagot ang tanong ko. Should I take it as a yes then?
"Wala po, pero yung mga kaibigan ko na sinasabi ko sayo, they're telling me that its like they have seen me before but they're not really sure," paliwanag ko. Sana naiintindihan ni dad ang punto ko.
("Hmm..well, I have my reasons why I send you in that academy. We will talk about it soon. Pero ngayon, don't think too much sweetheart. Malalaman mo rin ang lahat sa tamang panahon at gusto kong sakin galing mismo ang mga malalaman mo, just wait for me,") is that giving me the answer or not? Base sa mga sinasabi nya ay parang oo but it's vague.
"Sige dad. Aasahan ko yan. Take care, I love you,"
("Happy 18th again sweetheart. Enjoy your day and see you soon, I love you,")
Napabuntong hininga ako nang maputol na ang linya. Ang gulo naman ng sagot ni dad. Parang confirmation na hindi e. Napailing ako. Tama na Mozy. There's no need to rush your memories, you'll soon find out everything.
Sinunod ko ang payo ni dad. I didn't think about it that much pero napapasok parin talaga sya sa isipan ko. Mabuti na lang talaga at andyan si Alaska. She's diverting my attention to her date. (Kahapon pa sya hindi mapakali.) Yeah. Magddate pala sila ni Kihyun. It's a friendly date according to her. Halata namang hindi e. But I'm happy na may improvements na sakanila ni Kihyun. (Atleast hindi naging Miesza and Minghyuk ang story nila.) And, it's been awhile afterall.
"Maganda ka na kahit anong isuot mo," sabi ko. Nasa downtown nga pala kami at namimili sya ng isusuot nya. (Kahit ang dami nyang damit sa kwarto nya.)
"Ewan ko ba. Nacoconscious ako. It's just a friendly date pero heto at kinakabahan ako," pahayag nya. Hinarap nya ako.
