AİLE APARTMANI

25.

Bu bölümü, güzel yorumlarına teşekkür ederek shxxrubyy 'e ithaf ediyorum. Hepinize iyi okumalaar ♥♥♥

Akşam yemeğinden sonra, yatağıma uzanmış Kaan'ın profilinde geziyordum. Evet, ben iflah olmaz bir stalker oldum arkadaşlar. Aile grubuna gelen mesaj bombardımanına yüzümü buruşturdum. Her saniye yüzlerini gördüğüm yetmezmiş gibi, bir de grupta kafa ütülüyorlardı.

Mesajlara üstünkörü bir göz gezdirdiğimde, canım kuzenlerimin parkta çekirdek-kola için anlaştıklarını gördüm. Mesajların içeriğine bakılırsa, ben de onlarla beraber gidiyormuşum. Benim niye bundan haberim yok peki? Sedat'ın özelden attığı mesaja tıkladım.

Kimden: EMBESİL
Hadi hadi, senin kiracıyı da çağır.

Bu kıyağımı da unutma kıpsss ;))

Allah'ım sen bana sabır ver Rabbim.

Mesaja cevap vermeden tekrar gruba girdim. İkizler, yakın zamanda gidecekleri ve benimle vakit geçirmek istediklerini yazmışlardı. Oy benim canlarım, sizi kırar mıyım ben hiç?

EMBESİL: Kız Müberra, alt tarafı parka gideceğiz. Pavyon makyajı yaparsan, elimde kalırsın!

KOKOŞ MÜBİ: Of Sedat abi yaa!

Bir karışmadığın kızın makyajı kalmıştı zaten.

EMBESİL: Minel, çıkarken kiracıyı da çağırıver.

Sizin katta ya, o bakımdan şey ettim ;))

Şu çocuğu boğmamam için bana bir tane neden söyleyin. Yok değil mi? Ben de öyle düşünmüştüm.

Kaan'ın profiline girip mesaj attım.

Kime: SARI KAFA
Kuzenler dışarı çıkacaklarmış. Seni de çağırdılar, gelmek ister misin?

Telefonumu bırakıp üstümü giyindim ve hafif bir makyaj yaptım. Saçlarımı üstten toplayıp, altını açık bıraktım. Rahatlık bakımından yine bir bel çantası aldıktan sonra, telefonu tekrar elime aldım. Kaan, mesajımı görmemişti. Çıkarken ziline basarım, gelmek isterse hazırlanması en fazla ne kadar sürebilir ki zaten?

Aynada son kez kendime bakıp evden çıktım. Kurabiyeleri verdikten sonra Kaan'ı hiç görmemiştim. Kendime çeki düzen verip, derin bir nefes aldım ve Kaan'ın ziline bastım. Biraz bekledikten sonra, kapı açılmayınca tekrar bastım. Sanırım evde yoktu ve meşguldü. Aşağı inmek için merdivenlerden inmeye başladığımda, kapı açılma sesi duyup başımı yukarı kaldırdım.

Kaan, yarı baygın bir şekilde ayakta güçlükle duruyordu. "Kaan!" Elini karnına götürdü kıvranarak. Koşar adımlarla yanına gittim. "Kaan, ne oldu sana böyle?" Yüzüne baktım şaşkınlıkla. Göz altları çökmüş, yüzünde kırmızılıklar vardı ve güçlükle nefes aldığı belliydi.

"Minel abla ne oluyor?" Kaan'ın koluna girip, Mücella'ya cevap verdim. "Bilmiyorum, Kaan hastalanmış." Ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdim ve  Kaan'ı güçlükle salona taşıdım. Üçlü koltuğa uzanmasını sağladıktan sonra, ateşine bakmak için elimi alnına götürdüm. "Al- alerjim nüksetti."

"Ne alerjisi? Neye alerjin vardı?" Güçlükle bir nefes aldı ama nefesi hırıltılı geliyordu. "Tarçın." Ne yani, Kaan benim kurabiyelerim yüzünden mi bu hale gelmişti? "Minel abla, neler oluyor?" Şaşkınlığımı atamadan, kapıdan sesi gelen Müberra'ya cevap vereceğim sırada Sedat içeri girdi.