65.

33.2K 2.2K 685
                                    

Geldi geldi, taslaktan tazecik yeni bölüm geldiii 💁1M olmuşuuzzz 🥳 hayaldi gerçek oldu be 😍  hepinize çoookk teşekkürler, çokça sevgiler ❤️İyi okumalaaar ❤️

Yol boyunca tek kelime bile etmeden apartmanın önüne geldiğimizi farkettiğimde  Kaan'ın, babasına posta koyduğundan beri hiç bırakmadığı elime baktım. Başımı kaldırıp apartmana çevirdim bakışlarımı bu defa. Burada doğmuş, burada büyümüş, burada acılar çekmiş, burada mutlu olmuş, burada her türlü duyguyu tatmış ve en son buraya gelin  olmayı planlarken başıma gelenleri düşündüm. Hayatım boyunca evlenip bu apartmandan kurtulacağım günü bekliyordum. Başka türlüsü mümkün değil gibiydi. Lakin yine dönüp dolaşıp buraya çıkıyordu yolum. Ama en son yaşadığımız badirenin yolunun sonu nereye çıkacaktı, bir türlü kestiremiyordum.

İçime derin bir nefes çekip sevdiğim adama çevirdim başımı. Düşünceli görünüyordu. Allak bullak olmuş görünüyordu. Belki de hayatının en büyük darbesini en yakını olan ikizinden, sonra da ondan hiçbir farkı olmayan babasından almıştı. O, burada yaşamaya başladığından beri benim ne tür badirelerle başa çıkmaya çalıştığıma an be an şahit olmuş ve çok iyi  kavramıştı ama ben onu henüz onun beni tanıdığı kadar tanımıyordum. Neler yaşamıştı, hayat onu buralara nasıl getirmişti, hiç merak etmemiştim şimdiye kadar. Onun hakkında bildiğim en iyi şey, beni çok sevdiğiydi. Gözlerim bakışlarıyla keşistiğinde, ona neden baktığımı merak ediyor gibiydi. Hiçbir şey söylemeden kendimi ona sarılırken buldum.

Ona söyleyebileceğim hiçbir şey yoktu. Ailesinin eksikliğini gideremezdim, eksik tarafını tamamlayamazdım ama onu hayatım boyunca çok severdim. Ona yeni bir yuva olurdum. Kollarını belime sarıp başını omzuma yasladı. Ellerim istemsizce başına  kayarken, yavaş hareketlerle okşadım hayatta sevdiğim tek sarı olan saçlarını. Apartmanın kapısı açıldı ama kimin geldiğini merak bile etmiyordum. "Yav Meral'im, bir pasta yedirmedin. Bak işte gelmiş çocuklar. Isırmamış köpek." Kaan'ın içten içe güldüğünü yavaşça sarsılan bedeninden anlarken, ben de gülerek ondan ayrıldım. "Geldi son pasta bükücü." Apartmanın kapısından bu defa Sedat çıktı. Yanında da tanımadığım yaşlı bir amca vardı. "Dede?"

Yaşlı adam, elindeki bastonu sertçe yere çarptı. "Dede ya! Dede tabii hayta! Bir deden olduğu, aklının ucundan bile çıktı gitti değil mi?" Kaan, dedesi olduğunu öğrendiğim adamın yanına gitti koşar adımlarla. "Estağfurullah dedeciğim. Olur mu hiç öyle şey? Hiç aklımdan çıkmıyorsun." Elini öpmek için uzandığında, yaşlı adam başına vurdu. "De siktir oradan yalancı uşak seni! Evleniyormuşsun da ben ellerden öğreniyorum!" Bakışlarını çevirip bana bakmaya başladı. "Gelin kızım ha bu mu?" İşaret parmağıyla beni göstermeye başlamıştı. Hedef oku beni bulunca, heyecanla yutkundum. "Evet dedeciğim. Sözlüm, Minel." Sözlün müyüm gerçekten?

Kendime bir çeki düzen verip, hızlı adımlarla dedenin yanına gittim. "Hoşgeldiniz dedeciğim." Elini öpmek için uzandığımda, gülümsedi ve elini uzattı. "Aman da aman, pek tatlı dilli bir şeymiş bu kız." Beni sevmiş gibi görünüyordu. "Hoşbuldum güzel kızım. Tatlı dilli gelinim." Sanırım ben de onu sevmiştim. Geri çekileceğim sırada elimi tuttu ve aile yadigarı yüzüğe baktı. "Zehra'mın yüzüğü değil mi bu? Ne çok yakışmış sana." Eşinin adı geçerken duygulanıp gözleri dolmuştu. Kaan, dayanamayıp sarıldı dedesine. "Yemin ederim çok özlemişim ben seni be dedem." Bu defa elindeki bastonu Kaan'ın beline indirdi. "Özleseydin bir ziyaretime gelirdin deyyus!"

"Dedem  okuldan hastaneye, hastaneden okula mekik dokuyorum. Vallahi bayramda Minel'i de alıp gelecektim." Dedenin bakışları yine beni buldu. "İsmin de kendin gibi güzelmiş. Anlamı ne bakayım gelinim?" Gelinim diyen dillerine kurban dedem, keşke oğlun da biraz sana çekseymiş. "Cennetteki inci tanesi demek." Kaan, benden önce cevapladı soruyu. Dede beğendiğini belli eden bir tavırla dudaklarını büzdü. "Yav Meral'im bırak da tabakta yarım kalan pastayı yiyeyim." Kazım eniştem merdiven basamaklarını çıkıp yanımıza yaklaşırken, Meral halam onu engellemeye çalışıyordu. "Amcacığım, tanıştığımıza tekrar memnun oldum. Yarın görüşmek üzere."

AİLE APARTMANIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin