ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ ၊ ေရတာရွည္လမ္းေဟာင္းရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း၌ လူမ်ား စုေဝးကာ တရားနာေနၾကသည္။ တရားနာရင္း ေရစက္ခ်ေနသည္ကား ဦးေသာ္ကႏွင့္ မာန္ရိပ္ေမာ္တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ယေန႔သည္ မာန္႔၏ မိခင္ ကြယ္လြန္ျခင္း (၅) ႏွစ္ျပည့္ ျဖစ္ရာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၌ ဆြမ္းေကြၽးအလႉလုပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေရွ႕ဆုံး၌ ဦးေသာ္ကႏွင့္ ေဘးခ်င္းယွဥ္ထိုင္ေနသည့္ မာန္၏ ေက်ာျပင္ျပန္႔သည္ ဦးေခါင္းထက္ရွိ ဆံပင္ေကာက္ေလးမ်ားႏွင့္ လိုက္ဖက္ညီလွသည္။ ေနာက္ေက်ာ ျမင္႐ုံျဖင့္ ခုံမင္ခ်င္စရာ ေကာင္းလြန္းေနသည္ကား မာန္၏ အားသာခ်က္တစ္ခုအလား။
ေရစက္ခ်ၿပီးရာ အလႉလာၾကသည့္ လူမ်ားကို ဧည့္ခံေကြၽးေမြးၿပီး လူပါးသြားခ်ိန္၌ ဗိုက္ဆာေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ မာန္ကပါ ဦးေသာ္ကႏွင့္အတူ ဝင္စားေနသည္။ လႈိင္းကမူ လုပ္အားေပးအေနျဖင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားမ်ားကို ဝိုင္းကူကာ ေထာပတ္ထမင္း ပန္းကန္မ်ားႏွင့္ ေရခဲမုန္႔ခြက္မ်ားကို လိုက္ခ်ေပးရင္း မအားမလပ္ ျဖစ္ေနရသည္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားမ်ား နည္းတူ ပုဆိုးကိုသာ ဝတ္ထားေသာ္လည္း လႈိင္းသည္ အက်ႌအျဖဴႏွင့္ လူၾကားထဲ ထင္းေနသည္။ အသင့္အတင့္ ရွည္ေနသည့္ ဆံပင္ကို gel ျဖင့္ ေဘးခြဲ ခြဲထားၿပီး ေသခ်ာၿဖီးထားသျဖင့္ ဆံပင္မ်ားသည္ ယခင္ကလို ကပိုက႐ိုမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေသသပ္ေနေသာေၾကာင့္ တည္ၾကည္ေလးနက္ေသာ သြင္ျပင္သည္ ပို၍ပင္ ထင္ရွားေနသည္။
"ကိုတို႔ ဝိုင္းမွာပဲ လာထိုင္ေလ ျမတ္ ..သားလည္း လာထိုင္။"
မာန္ႏွင့္ ဦးေသာ္က ေထာပတ္ထမင္း စားေနစဥ္ ေလာကြတ္ေခ်ာ္ေနသည့္ ဦးေသာ္က၏ စကားအဆုံး မာန္တို႔ ဝိုင္း၌ ဆံပင္မ်ားကို စုစည္းလာသည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးႏွင့္ မာန္ႏွင့္ အသက္မတိမ္းမယိမ္း အ႐ြယ္ရွိသည့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ လာထိုင္သည္။
"မာန္ ..ဒီက အန္တီက ေဒၚေအးျမတ္မြန္တဲ့။ သားက တီျမတ္လို႔ပဲ ေခၚေပါ့။ ဒီဘက္က ဇြဲမာန္ဟိန္း .. ျမတ္ရဲ႕ သားႀကီးေပါ့။ သားထက္ေတာ့ တစ္ႏွစ္ ႀကီးတယ္။ ျမတ္တို႔က မႏၲေလးမွာ ေနတာ မာန္ေလးရဲ႕။ ျမတ္ ..ဒါက ကို ေျပာေျပာေနတဲ့ ကို႔ရဲ႕ သား မာန္ရိပ္ေမာ္ေလ။"
YOU ARE READING
လမင်းခြေသံ { Completed }
Teen Fictionချစ်တယ် ဆိုတဲ့ စကားရဲ့ အလွန်မှာ အမုန်း ရှိနေနိုင်သေးပေမဲ့ ... မြတ်နိုးတယ် ဆိုတဲ့ စကားရဲ့ အလွန်မှာတော့ တစ်ဘဝလုံး သိမ်းဆည်းထားနိုင်မဲ့ မေတ္တာ အနတ္တတွေပဲ ကျန်တော့တယ်။ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ စကားရဲ႕ အလြန္မွာ အမုန္း ရွိေနႏိုင္ေသးေပမဲ့ ... ျမတ္ႏိုးတယ္ ဆိုတဲ့ စကား...
