၈/၄/၂၀၀၆ (စေနေန႔)
မာန္၏ ၁၃ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ကို အိမ္၌ မိုးထက္ပိုင္ ၊ ပိုင္ဘုန္းသြင္ႏွင့္ နန္းေသာ္တာမိုင္တို႔ကိုသာ ဖိတ္ၿပီး အခ်ိန္ကုန္ဆုံးျဖစ္သည္။ ေဖေဖာ္ဝါရီလတုန္းက ဘုန္းသြင္၏ ေမြးေန႔တုန္းကကဲ့သို႔ သူငယ္ခ်င္းအနည္းစုႏွင့္သာ က်င္းပေသာ ေမြးေန႔ပြဲ ျဖစ္ရာ လူစည္လွသည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း မာန္ လူမရႈပ္သည္ကို သေဘာက်၏။ မိုးထက္၏ ေမြးေန႔တုန္းကလို လူအေျမာက္အျမားျဖင့္ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျဖစ္ေနလွ်င္ မာန္ စိတ္ရႈပ္လာတတ္သျဖင့္ ေမြးေန႔တိုင္း အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္သာ ျဖတ္သန္းျဖစ္သည္။ ယခုႏွစ္ ေမြးေန႔၌လည္း ထိုနည္းတူစြာပင္။
"Happy Birthday ကိုရိပ္"
ေမြးေန႔ဆုေတာင္းစကားကို မနက္ကလည္း ဖခင္ ျဖစ္သည့္ ဦးေသာ္ကထက္ အရင္ဦးေအာင္ လႈိင္း မာန္႔ကို ေျပာခဲ့သည္။ ယခုလည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျပန္သြားခ်ိန္၌ တစ္ဖန္ ေျပာေနျပန္သည္။
"မင္း ငါ့ကို ဘယ္ႏွစ္ခါ Happy birthday လုပ္ေနမွာလဲ။"
"ကြၽန္ေတာ္ ကိုရိပ္ကို ေပးစရာ ရွိလို႔ပါဗ်။"
"ဘာလဲ"
"ျပမယ္ ..ဒီမွာပဲ ခဏေစာင့္ေနာ္ ကိုရိပ္။ ကြၽန္ေတာ္ ခုခ်က္ခ်င္း ျပန္လာခဲ့မယ္။"
လႈိင္းသံစဥ္တို႔မ်ား တစ္ေယာက္တည္း ေယာက္ယက္ကို ခတ္ေနေရာ။ ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ အိမ္ထဲသို႔ ပ်ာပ်ာသလဲ ေျပးဝင္သြားၿပီး တစ္ခဏေလးအတြင္း ၿခံဝင္းထဲ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ၿခံဝင္းထဲ ထြန္းထားသည့္ ဝါၾကန္႔ၾကန္႔ မီးေရာင္ေအာက္ ျမင္ေနရသည့္ လႈိင္းသံစဥ္မွာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္ဝွက္ထားၿပီး ခ်ီတုံခ်တုံ မ်က္ႏွာေဘးႏွင့္ မာန္႔ကို ေမာ့ၾကည့္ေနသည္။ အဲ့လို ေႏွးေကြးတာမ်ိဳးကို မာန္ စိတ္မရွည္တာ။
"မင္း ေပးမယ္ဆိုတာ ဘာလဲ။ မေပးရင္ ငါ အေပၚတက္ေတာ့မယ္။"
ဟုတ္တယ္ ... လူက သိခ်င္ေနပါတယ္ ဆိုမွ ဤငေၾကာင္ေလးက အလိုက္ကမ္းဆိုးကို မသိ။ လႈိင္းသည္ မာန္ႏွင့္ စေတြ႕ကတည္းက စကားေျပာလွ်င္ တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ ျဖစ္႐ုံမက အျပဳအမူမ်ားသည္လည္း ေႏွးကန္ေနတတ္သည္။
YOU ARE READING
လမင်းခြေသံ { Completed }
Teen Fictionချစ်တယ် ဆိုတဲ့ စကားရဲ့ အလွန်မှာ အမုန်း ရှိနေနိုင်သေးပေမဲ့ ... မြတ်နိုးတယ် ဆိုတဲ့ စကားရဲ့ အလွန်မှာတော့ တစ်ဘဝလုံး သိမ်းဆည်းထားနိုင်မဲ့ မေတ္တာ အနတ္တတွေပဲ ကျန်တော့တယ်။ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ စကားရဲ႕ အလြန္မွာ အမုန္း ရွိေနႏိုင္ေသးေပမဲ့ ... ျမတ္ႏိုးတယ္ ဆိုတဲ့ စကား...
