တစ္ညလုံး မာန္ တစ္ေယာက္တည္း အလုပ္ရႈပ္ေနရသည္။ အဖ်ားမက်ေသးသည့္ လႈိင္းေၾကာင့္ မာန႔္မွာ နဖူးေပၚ ေရေႏြးဝတ္ တင္လိုက္ ၊ ေရပတ္တိုက္ေပးလိုက္ႏွင့္ အိပ္ခ်င္စိတ္ပင္ ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ ေရွာင္ေျပးေနသည္ မေျပာတတ္။ မိုးလင္းခါနီးမွ အဖ်ားက်သြားသျဖင့္ မာန္လည္း ထိုအခါမွသာ စိတ္သက္သာရာ ရသြားရကာ စာေရးစားပြဲ၌ သြားထိုင္ရင္း မလွမ္းမကမ္းရွိ လႈိင္းအား ေငးေမာၾကည့္ေနမိသည္။ မိနစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လြန္သြားသည္အထိ မာန္ မၿငီးမေငြ႕ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည့္ လူသားေလးသည္ မာန္ရိပ္ေမာ္အတြက္ အရာရာ ျဖစ္၏။ 'ကိုရိပ္' ဟူသည့္ ေခၚသံအစ ထိေတြ႕မိခ်ိန္တိုင္း အသိစိတ္ ကင္းမဲ့ေစေသာ ႏႈတ္ခမ္းပါးမ်ားအဆုံး လႈိင္းသံစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္သမွ် အရာ ဆိုလွ်င္ မည္မွ် ေသးႏုပ္ေနပါေစ ၊ မာန္႔အတြက္ေတာ့ ယစ္မူးေစသည့္ ယမကာတစ္ခြက္ကဲ့သို႔ စြဲလမ္းတပ္မက္စိတ္ကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။
မာန္သည္ လႈိင္းအား အခ်ိန္ကာလကို ေမ့ေလ်ာ့သြားသည္အထိ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိရင္းမွ ရင္ထဲ၌ အေၾကာင္းျပခ်က္မဲ့စြာျဖင့္ ျပည့္က်ပ္လာသျဖင့္ အၾကည့္တို႔ကို ႏွေျမာတသမႈႀကီးစြာျဖင့္ လႊဲဖယ္ ေရွာင္တိမ္းလိုက္ရေတာ့သည္။ သည့္ေနာက္တြင္ေတာ့ အပ်င္းေျပသေဘာမ်ိဳးျဖင့္ လႈိင္း၏ လြယ္အိတ္ကို ေရွာင္တခင္ ေမႊေႏွာက္လိုက္သည္။ လႈိင္းလြယ္အိတ္၏ အတြင္းဘက္၌ ပိုင္ဘုန္းသြင္၏ ပန္းခ်ီစာအုပ္ကို ေတြ႕ရာ မာန္သည္ စည္းေစာင့္သင့္မွန္း သိေသာ္လည္း သည္ေနာက္ပိုင္း အားလပ္ခ်ိန္တိုင္း တကုပ္ကုပ္ႏွင့္ ပုံဆြဲေနတတ္သည့္ ဘုန္းသြင္ကို ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္လာမိရာ ပန္းခ်ီစာအုပ္ကို လွန္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
စာအုပ္၏ တစ္ဝက္ေက်ာ္သည္အထိ ေတာင္တန္း ၊ ကမ္းေျခ ၊ ေရတံခြန္ အစရွိသည့္ ရႈခင္းပုံမ်ားသာ ေနရာယူထားေသာ္လည္း စာအုပ္ေနာက္နားတြင္ေတာ့ ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ၊ ပိုမိုတိက်စြာ ဆိုရလွ်င္ ေကာင္ငယ္ေလးတစ္ေယာက္၏ ပုံရိပ္မ်ားကသာ ႀကီးစိုးထားေလသည္။ ခဲပန္းခ်ီ ေရးျခစ္ထားသည္ ဆိုေသာ္လည္း ဘုန္းသြင္၏ လက္ရာေၾကာင့္ ပုံတူပန္းခ်ီ ဆြဲခံရသည့္ မ်က္ဝန္းျပာမ်ားႏွင့္ ကေလးငယ္၏ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းသည္ အသက္ဝင္လြန္းေနသည္။ ေလာ္လီေပါ့ေလးကို ကိုင္ကာ စိုက္ၾကည့္ေနသည့္ ပုံမ်ားက တစ္မ်ိဳး ၊ မ်က္ရည္မ်ား မကင္းသည့္ မ်က္ႏွာေလးကို အဓိကထားကာ ဆြဲထားသည့္ ပုံမ်ားက တစ္ဖုံ တူညီေသာ ေကာင္ငယ္ေလး၏ ပုံရိပ္မ်ားကို ရႈေထာင့္မ်ိဳးစုံမွ ေရးဆြဲထားသည္မွာ မနည္းမေနာ။ ဘုန္းသြင္၏ ပန္းခ်ီစာအုပ္ထဲတြင္ ေနရာယူလာမည့္ ပုံတူပန္းခ်ီမ်ားကို မာန္ ေစာင့္စားေနခဲ့သည္ မွန္ေသာ္ျငား ယခုလို ကေလးေလးတစ္ေယာက္၏ ပုံမ်ား ျဖစ္လိမ့္မည္ဟုေတာ့ မထင္မွတ္ခဲ့မိ႐ိုး အမွန္ပါ။ ဘာလို႔မ်ား အႏွီေကာင္ငယ္ေလး၏ ပုံတူမ်ားကို အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ဤမွ် အမ်ားအျပား ဆြဲထားသည္ မသိ ... ခဲပန္းခ်ီ ဆိုေသာ္လည္း မ်က္ဝန္းမ်ားကိုေတာ့ အျပာရင့္ေရာင္ ဆြဲထားသည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဤကေလး၏ အသြင္အျပင္သည္ သိပ္ကို ထူးကဲေနလို႔မ်ား ပုံတူပန္းခ်ီကို ဆြဲက်င့္ေနသည္လား။ တကယ္လို႔ ပုံတူပန္းခ်ီကို ဆြဲက်င့္ေနသည္ ဆိုလွ်င္လည္း သူ႔အနား အၿမဲ ရွိေနသည့္ မာန္တို႔၏ ပုံကို ဆြဲက်င့္တာ မဟုတ္ ... ေတာ္ေတာ္နားလည္ရခက္သည့္ ပိုင္ဘုန္းသြင္ပင္။
YOU ARE READING
လမင်းခြေသံ { Completed }
Teen Fictionချစ်တယ် ဆိုတဲ့ စကားရဲ့ အလွန်မှာ အမုန်း ရှိနေနိုင်သေးပေမဲ့ ... မြတ်နိုးတယ် ဆိုတဲ့ စကားရဲ့ အလွန်မှာတော့ တစ်ဘဝလုံး သိမ်းဆည်းထားနိုင်မဲ့ မေတ္တာ အနတ္တတွေပဲ ကျန်တော့တယ်။ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ စကားရဲ႕ အလြန္မွာ အမုန္း ရွိေနႏိုင္ေသးေပမဲ့ ... ျမတ္ႏိုးတယ္ ဆိုတဲ့ စကား...
