လမင်းခြေသံ { Completed }

အပိုင်း {၂၆} (ZAWGYI)

ေက်ာင္းစဖြင့္ခ်ိန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မာန္တို႔မွာ မအားလပ္ရ။ စာက်က္ဝိုင္းမွ စာေမးပြဲမ်ား ဆက္တိုက္ လာေနေသာေၾကာင့္ စာအုပ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာပင္ မခြါႏိုင္ၾက။ မာန္႔ထက္ စာလွ်င္ လႈိင္းမွာ စာေမးပြဲေဇာ ပိုကပ္သူ ျဖစ္သည္။ ေႏြရာသီ ၃ လအတြင္း သင္ထားခဲ့သမွ် စာမ်ားကို ဘာသာစုံ နားလည္ေအာင္ လိုက္လုပ္ဖို႔ဆိုသည္မွာ လြယ္ကူလွသည္ မဟုတ္။

တကယ္ေတာ့ လႈိင္းကို စာက်က္ဝိုင္းမွ ဆရာ ၊ ဆရာမမ်ားက စာေမးပြဲ မေျဖခိုင္းေသးဘဲ လႈိင္းကို ေစတနာ ပါပါႏွင့္ အခေၾကးေငြ ထပ္မယူဘဲ အခ်ိန္ပို ေခၚကာ စာျပန္သင္ေပးၾကသည္။ သို႔ေပမဲ့ ခက္သည္က ပါေလရာ ငါးပိခ်က္ ဝင္လုပ္သည့္ လႈိင္းသံစဥ္ပင္။ စစ္သမွ် စာေမးပြဲတိုင္း သူမ်ားနည္းတူ သူ ဝင္ေျဖသည္။ ဝင္ေျဖျပန္ေတာ့ လႈိင္း မသင္ရေသးသည့္ စာမ်ားမွာ သင္ၿပီးသားစာမ်ားထက္ ပိုအေလးသာေနေလရာ စာေမးပြဲမ်ား၌ အမွတ္က မေကာင္း။ သို႔ေသာ္လည္း လႈိင္းမွာ ၿငီးတြားျခင္း မရွိဘဲ မရရေအာင္ အားႀကိဳးမာန္တက္ စာလုပ္ၿမဲ ျဖစ္သည္။ ထိုေကာင္စုတ္ေလးသည္ ဤသို႔ႏွယ္ ေခါင္းမာတတ္ေသး၏။

လႈိင္း ဆယ္တန္း၌ ဘာသာစုံ ဂုဏ္ထူးမထြက္မည္ကို ကာယကံရွင္နည္းတူ မာန္လည္း စိုးရိမ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ေက်ာင္းမွ စာက်က္ဝိုင္း ၊ စာက်က္ဝိုင္းမွ အိမ္သို႔ ျပန္ေရာက္လွ်င္ မာန္သည္ အရင္ႏွစ္မ်ားကဲ့သို႔ တစ္ေရးပင္ ျပန္မအိပ္ႏိုင္ဘဲ လႈိင္းကို သူ တတ္ႏိုင္သေလာက္ စာျပန္ရွင္းျပရသည္။ လႈိင္းကလည္း တစိုက္မတ္မတ္ စာလိုက္နားေထာင္သည့္အျပင္ က်န္သည့္ ေနရာတြင္ တုံးသေလာက္ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာဆိုလွ်င္ သေဘာေပါက္ နားလည္လြယ္သူ ျဖစ္သျဖင့္ စာရွင္းျပရသည့္သူကို အားမေလ်ာ့သြားေစ။

စာမ်ားကို မွီေအာင္ လိုက္ေနရသျဖင့္ တစ္ေန႔ ၂၄ နာရီ ၊ တစ္ပတ္ ၇ ရက္ပင္ လႈိင္းအတြက္ မေလာက္ငခ်င္သည့္ ကာလ၌ ဦးမင္းဉာဏ္ကို ညစာေကြၽးရျခင္းႏွင့္ အိမ္အလုပ္ ဝိုင္းကူျခင္း အျခင္းအရာမ်ားအတြက္ပါ အခ်ိန္ဖဲ့ေပးေနရေသာအခါ စာက ေရွ႕သြားသင့္သေလာက္ မသြားေပ။ အမွန္ေတာ့ ဦးမင္းဉာဏ္ကို ထမင္းေကြၽးျခင္း အမႈႏွင့္ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးသည္ ေဒၚဝင္းတစ္ေယာက္တည္း လုပ္လွ်င္ ရေသာ္လည္း ေဒၚသီတာ၏ အမိန္႔ေၾကာင့္ မာန္လည္း ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္၍ မေကာင္း။ ထို႔ေၾကာင့္ လႈိင္းမွာ စာက်က္ရ ၊ သခ်ၤာတြက္ရႏွင့္ မအားလပ္သည့္ ၾကားမွ ဦးမင္းဉာဏ္ကို ညစာေကြၽးၿပီး တစ္အိမ္လုံးရွိ အဝတ္မ်ားကို မီးပူတိုက္ျခင္း ၊ တစ္အိမ္လုံး တံျမက္စည္းလွဲျခင္းတို႔ကို လုပ္ကိုင္ေနရေသာေၾကာင့္ မာန္႔မွာ အႀကံဉာဏ္ ထုတ္ရေတာ့သည္။