လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ရက္က နန္းေသာ္တာ ေက်ာင္းသြားအပ္မည္ ဆိုသျဖင့္ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္တစ္ခုအတိုင္း ေဒၚသူဇာဝင္းက မာန္႔ကိုပါ ေက်ာင္းလိုက္အပ္ေပးမည္ဟု ဆိုလာသည္။ သို႔ေသာ္ မာန္ ျငင္းဆန္လိုက္မိသည္ ... လႈိင္းသံစဥ္ မပါဘဲ ေက်ာင္းသြားမအပ္ခ်င္။
ေက်ာင္းက မနက္ျဖန္ ၊ သန္ဘက္ ျပန္တက္ရေတာ့မည္ကို ယခုခ်ိန္အထိ သေကာင့္သားေလးက ျပန္ေပၚမလာ။ အိမ္ကိုလည္း တစ္ခ်က္ ဖုန္းဆက္ေဖာ္ မရ။ ဘာလဲကြာ ... ျပန္မလာရင္လည္း ဖုန္းဆက္ၿပီး 'ျပန္မလာျဖစ္ေတာ့ဘူး' ဟု တစ္ခါတည္း ေျပာလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူ ေျပာသြားသည့္ ၃ လက ယခု ျပည့္ေတာ့မည္။ ဒါေတာင္ ယခုခ်ိန္ထိ သူႏွင့္ ပတ္သက္၍ သတင္းအစအန တစ္ခုပင္ မရေသး။
သူ႔အေဖ ဦးေဌးၾကည္ကိုေတာ့ မာန္ လာသြားေၾကာင္း ဖုန္းေျပာလွ်င္ ထည့္ေျပာရန္ မွာခဲ့ေပမဲ့ အသိစိတ္ မကပ္သည့္ ထိုလူႀကီးသည္ မာန္႔အမွာစကားကို သတိမွ ရပါ့မလား မေျပာတတ္။ အကယ္၍ ဦးေဌးၾကည္ဘက္မွ လႈိင္းကို ထိုအေၾကာင္း ေျပာခဲ့လွ်င္ မာန္၏ အိမ္ဖုန္းနံပါတ္ကို အလြတ္ရေနသည့္ လႈိင္းက ဖုန္းဆက္မည္မွာ အေသအခ်ာပင္။ စဥ္းစားၾကည့္ျပန္ေတာ့ သူ႔အေဖက ဘာမွ မေျပာရင္ေတာင္ လႈိင္းဘက္က မာန္႔အိမ္ကို ဖုန္းဆက္လို႔ ရေနတာပဲ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား တစ္ခါမွ ဖုန္းမဆက္တာပါလိမ့္။
ယေန႔က ေက်ာင္းအပ္ရန္ ေနာက္ဆုံးေန႔ ... မာန္ လႈိင္းကို ေစာင့္သည္။ သို႔ေသာ္ ျပန္ေပၚမလာသည့္အဆုံး မနက္ကတင္ ေဒၚသူဇာဝင္းႏွင့္အတူ ေက်ာင္းသြားအပ္ခဲ့ရသည္္။ ေက်ာင္းသြားအပ္ေတာ့ ၉ တန္းႏွစ္က မာန္တို႔၏ အတန္းပိုင္ဆရာမက သူမ၏ ျမန္မာစာ ဘာသာရပ္၌ စာစီစာကုံးၿပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ဆုမ်ား ဆြတ္ခူးႏိုင္သည္အထိ ထူးခြၽန္လွသည့္ တပည့္ေက်ာ္ လႈိင္းကို သတိတရ ေမးေနရွာေသးသည္။
"မာန္ ..လႈိင္းေရာ ေက်ာင္းလာမအပ္ဘူးလား။ တီခ်ယ္ သူ႔ကို မေတြ႕ေသးလို႔။"
ေက်ာင္းတုန္းကလည္း တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ တစ္လႈိင္းထဲ လႈိင္းေနတတ္သည့္ ဆရာမ၏ အေမးသည္ မာန္႔အတြက္ ကတၱရာေစးႏွင့္ တူသည္။ မာန္႔ကို ဆြံ႕အသြားေစရန္ အခ်ိန္တိုအတြင္း စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္။ ဆရာမကို "ကြၽန္ေတာ္လည္း သူနဲ႔အဆက္အသြယ္ မရလို႔ ေသခ်ာေတာ့ မသိဘူး တီခ်ယ္" ဟူ၍သာ ဆိုၿပီး အိမ္ျပန္လာလိုက္ရသည္။
YOU ARE READING
လမင်းခြေသံ { Completed }
Teen Fictionချစ်တယ် ဆိုတဲ့ စကားရဲ့ အလွန်မှာ အမုန်း ရှိနေနိုင်သေးပေမဲ့ ... မြတ်နိုးတယ် ဆိုတဲ့ စကားရဲ့ အလွန်မှာတော့ တစ်ဘဝလုံး သိမ်းဆည်းထားနိုင်မဲ့ မေတ္တာ အနတ္တတွေပဲ ကျန်တော့တယ်။ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ စကားရဲ႕ အလြန္မွာ အမုန္း ရွိေနႏိုင္ေသးေပမဲ့ ... ျမတ္ႏိုးတယ္ ဆိုတဲ့ စကား...
