Küçük Kadın

45- İsteme

Multide karakterlerimiz var :))
Tabikide UrEy'in şarkısı var. Sonlarda dinleyebilirsiniz :)

----------

Gözlerimi büyültmüş karşımda ki sarışın çocuğa bakıyordum. Kimseden ses çıkmıyor diyecektim ki Akselin sesi ile sesim son buldu.

"Özgür !"

Demek adı Özgürmüş. Uraz'a çevirdim kafamı. Muhakkak tanıyordur.
Gözlerini dahi kırpmadan o çocuğa bakıyordu. Gôzlerinde sululuk mu vardı ben mi yanlış görüyordum. Emre hızlı adımlarla yanına gitti ve hunharca sarıldı çocuğa. Akselde de şaşkınlık vardı belli. Emre ile çocuk birbirine sarılıp birbirlerini döver gibi kendi aralarında anlaşırken Uraz'a baktım tekrar. Tüm duvarları önündeydi şu an. Hislerini, duygularını anlayamıyordum.

Çocuk Aksel'e de sarılırken Uraz'a döndü. Urazın dudağı yavaşça yana kıvrıldı. Senelerce izleyebilirdim o gülüşünü. Veya sakalların arasından çıkan gamzesinde saklanmak isterdim ömür boyu.

Öyle bir gülüyordu ki, şu hayatta kimse gülmesin istiyordum.

"Gel lan puşt !"

Uraz kollarını araladı. Sanki kollarını açınca tüm kötülükler yok olmuş gibi hissetmiştim.

Adının Özgür olduğunu ögrendiğim çocuk kollarını kocaman açıp Uraz'a sarıldı. Öyle bir sarıldı ki benim bile kemiklerim titredi. İkiside mutluluktan konuşamayacak gibiydi. Canları acıya acıya sarılıyor gibi..

Hani kesileceğini bile bile camlara basmıştım ya. Tıpkı öyleydi şu an ikiside.

"Temelli geldin dimi lan ?"

Akselin gözleri dolu doluydu. Bir şey anladıysam arap olayım dedikleri durumdaydım şu anda.

"Puştsun biliyosun dimi ?"

Sırıtıp ayrıldı. Neden bu kadar mutlulardı ki ?

"Makamımı kimseye vermeye niyetim yok ponçik mafyam."

Son söylediği ile gözlerim büyüdü. Ölüm fermanını imzalamıştı açık açık.
"Ulan harbi puştsun !"

Ağzını kocaman açtı Özgür denen çocuk. Bende yaklaşık 1 metre açmıştım ağzımı. Gidip Urazın kolundan tuttum ve kendime çevirdim. "Sen şimdi bu çocuğu dövmiycek misin ? Sana panda dedim diye beni az mı buzdolabında beklettin ? Haksızlık bu !"

Sarı çocuk da Urazın diğer kolundan tutup kendine çevirdi. "Evet kankicim. Şu an benim gülerek yerde kan içinde yatmam gerekiyordu. Bir yanlışlık var bu işte ! Ne yaptınız benim ponçiğime !"

Bu çocuk ne ayak dercesine suratımı buruştururken Nevra ve Belizin de aynı surat ifadesi ile birbirlerine baktıklarını gördüm.
Uraz ise kaşlarını çattı. "Ulan yeni geldin diye sesimi çıkarmıyorum. Siktirtme belanı koçum !"

Sonra bana döndü. "Güzelim sana idettiğim bedellerle buna yaptıklarım bir mi ?"

Gözlerimi devirdim. Ne yapayım çok sinirlenmiştim. "İkinizde gözlerini devirmeyi kesmesseniz si.."

Göerim büyüdü. Neyseki akıl edip yarıda kesmişti lafını.

"Sikerim !"

Düzelen gözlerim tekrar büyüdü. Sôzünü yarıda mı kesmişti demiştim az önce ?

Ben kırmızı olmakla meşgul olurken sarı çocuk beni kendine çevirdi. "Sen ! Sen bana gönderilmiş bir meleksin ! Yalnız olmadığımı biliyordum !"