Küçük Kadın

78- Gönül Sultan'a Veda

Multimedya: Eylül Delen ❤️

———————-

"Ne mirası dedim ?"

Beliz ayağa kalktı ve yanıma geldi. "Eylül."
Kafamı Amcam olacak salağa çevirdim. "Sana soruyorum ! Ne mirası !"

Arkasına yaslandı ve dedeme baktı. Elimi masaya vurdum. "Ya cevap ver cevap !"

"Eylül, sakin ol bi."

Beliz kolumdan tuttu. "Nasıl insanlarsınız be siz !"
Bu nasıl bir mantıktı. Bu insanların kafası nasıl çalışıyordu Allah aşkına ! Yüzlerine yüzlerine nasıl söyleyebiliyorlardı bunu.
"Kuzum."

Babaannem de ayağa kalktı. "Ya bunlar senin suratına suratına nasıl söyleyebiliyor bunları ?"
Suratımı dedeme çevirdim. "Sen nasıl müsade ediyorsun buna !"

Babam ayağa kalktı. "Eylül. Sus."
İşaret parmağımı ona doğru uzattım. "Bana sakın emir verme ! Sakın !"

Urazın kolumdan tuttuğunu hissettim. "Yaşın büyüyünce anlarsın. Dünyanın kanunu bu Eylülcüm." Dedi halam. Allahım çıldıracağım !

"Başlarım ulan kanunuza ! Yaşını büyüteceğine kalbini büyütseydin kalpsiz kadın ! Annenle baban onlar senin ! Suratlarına suratlarına nasıl ölüm konuşabiliyorsun ?"

Ablam kolumdan tuttu ama Uraz çekti onun kolunu ve kollarını bana sardı. "Tamam güzelim sakin."

"Sözlerine dikkat et ! Hadsiz !" Defi halam

"Yavaş gel !" Urazın sesi uyarır tondaydı.

Gözümden bir damla aktı sinirle. "Abartma Eylül ! Büyükler aralarında konuşuyor. Odana çık bebeğinle ilgilen."

Bunu babam söylüyordu. "Sus lan sen !"
Uraz bir adım atmıştı ama dedem tuttu kolundan. "Sana bana emir verme dedim !" Boğazım acımıştı bağırırken.

"Eylül yapma. Bebeğine zarar veriyorsun."
Nevra yanıma geldi. "Sana bu cesaret nereden geldi Eylül ? Kendine gel ! Yerini bil !" Sesi babam.

"Ne oldu o çok saygı duyduğun büyüklerin burada diye ağzıma yapıştıramıyor musun bi tane ?"

Gözleri Uraz'a kaydı. "Babaanne !"

Denizin çığlığıyla Kafamı o tarafa çevirdim. Babaannem kalbini tutarak dizlerinin üstüne çöktü. "Babaanne !"

Yanına koştum. "Bana bak babaanne !"
Ellerimi yanakların koydum. "İlacını getirin. İlacını getirin !"

Başında ki tülbenti çıkarttım ve önünü açtım. "Babaanne bana bak. Sakin ol tamam mı !"

Gözleri kayıyor gibiydi. "Yok bir şey yok. Özür dilerim babaanne bana bak !"

"Anne !"

Halam elini tutuyordu babaannemin. Uraz kolumdan tuttu ve kenara itti hafifçe. Babaannemi kucağına aldı ve evden çıktı. Gözyaşlarıma hakim olamıyordum. Kollarımı korkarak bakan Yusuf'a sardım. "Yok bir şey tamam mı ? Hiçbir şey olmadı."
Onun korkusunu dindirmeye çalışıyordum.

"Korkuyorum Eylül abla."
Elimi saçlarında gezdirdim Yusuf'un. "Korkma ablacım hiçbir şey olmadı."

Gözümden akan yaşı sildim. Furkan geldi yanımıza. "Ben hallederim." Dedi ağzını oynatarak. Yusuf'un kolundan tuttu. "Ağlıyo musun lan en ?" Dedi şakalaşır gibi.
Yusuf'u aldı ve  Emreyle bahçeye çıktılar. Gözyaşlarım Yusuf'un gitmesiyle daha çok arttı. Deniz kollarını sardı. Kafamı omzuna koydum ve göz yaşlarımı bıraktım. "Tamam kuzum. Hiçbir şey olmayacak !"