Küçük Kadın

85- Doğum !

Mutimedia:EYLÜL DELEN🔮

—————

EYLÜL DELEN..

Gözlerimi karnımda ki sancı ile açtım. Ağzımdan ufak iniltiler çıkıyordu. "Eylül."
Gözlerim Nevra ile buluştu. "Kurtulacaz buradan. Sakin ol kardeşim. Derin derin nefes al."
Sesi o kadar boğuk geliyordu ki..

Olduğum yerde doğruldum ve etrafıma bakındım. Bizim ne işimiz vardı burada ?
"Nevra!"
Gördüğüm manzara ile ağzımdan çığlıklar koptu. Nevranın yüzü kanlar içindeydi. "Yüzün.."
Elini alnıma koydu. "Sakin ol lütfen, sakin ol."
Olduğum yerde doğruldum ve ayağa kalktım. Harabe gibi bir odadaydık.
"Neredeyiz biz ? Ne oluyor Nevra !"
Ayağa kalktım ve karnımı tutarak yürümeye başladım.
Kafamı cama doğru çevirdim. Her yer kapkaranlıktı.
Ayağımın dibinde ki kırık ayna parçasına gözüm kaydı. Elime aldım ve suratıma baktım. Bakmamla birlikte ayna parçası yere düştü ve tuzla buz oldu. "Nevra ne oldu bize !"
Bizi bu hale kim getirmişti ?
"Bilmiyorum. Bilmiyorum Eylül. Bende gözlerimi açtığımda buradaydık. Çok korktum uyanmayacaksın diye."
Kollarını sardı boynuma.
"Kim bunlar ? Uraz nerede ?"
Ağlamaya başladı Nevra. "Bilmiyorum. Çok.. çok korkunçlar. Eylül bir şey yap çıkalım buradan."
Derin bir nefes aldım ve etrafıma baktım. Ne oluyordu Allah aşkına !
Kapıdan gelen ses ile Nevranın kolundan tutup olduğum yerde geri geri yürümeye başladım. Simsiyah takım elbiseli 2 adam girdi içeri. "Uraz seninle konuşmak istiyor."
Nevraya dönmüştü. Nasıl yani ?
"Ben. Ben konuşmak istiyorum kocamla."
Nevraya doğru adım atarken diğer adam önümde dikildi. Kollarının arasından çıkmaya çalışıyordum. "Bunu yapamam. Onu burada bırakamam ! Abiii !"
Gözlerimi Nevraya diktim. "Nevra ne oluyor ! Uraz ! Uraz beni duyuyor musun!"
Adam hızla telefonu elinden aldı.
"Uraz Delen tercihini yaptı."
Diğer adam Nevranın kolundan tuttu ve Nevrayı sürüklemeye başladı. "Nevra !"
Boğazım yırtılırcasına bağırıyordum.
"Eylül özür dilerim ! Bırak beni gitmeyeceğim! Eylülll !"
Adama deli gibi vurarak Nevraya doğru koşmaya çalışsam da gücü buna izin vermiyordu. "Nevraaa !!"

Adam kollarımdan tutup olabildiğince uzağa fırlattı beni. "Kardeşini tercih etti. Kızının ve karısının ölümüne razı geldi. Sende kaderine razı gel artık !"
Elinde ki silahı suratıma doğru yöneltti.
"Hatta bir saniye."
Nevranın yanına doğru gitti ve kolundan tutarak karşıma getirdi. Ağlayarak ona bakıyordum. Bir adam elinde silahla Nevranın kafasına sıkarken diğeri Nevranın eline silahı tutuşturdu. "Kendi elinle öldüreceksin."
Kafamı olumsuz anlamda salladım. "Nevra."
Ağlamaktan nefes alamıyordu.
"Yapamam."
Adam tetiği çekti ve Nevranın kafasına bastırdı. "Hadi dedim !"
"Yapamaaaaammm !!!"
Nevranın çığlığı ile 2 el silah sesi duydum.

——————

Attığım çığlığın korkusu ile başımı yastıktan kaldırdım. Gözlerim korku ile etrafı taradı. Odamdaydım. "Eylül !"
Banyo kapısından korku dolu gözlerle çıkan bir Uraz vardı. Gözlerimden akan yaşa müsade ettim. Yanıma geldi ve ellerini yanağıma koydu. "Güzelim ?"
Kehribarlarına bakarak sakinleşmeye çalışıyordum. Ben az önce ne yaşamıştım ?
"Kabus. Kabus gördün güzelim."
Kollarını sardı ve kafamı göğsüne doğru yasladı. "Sakinleş."
Derin derin nefes alıyordum. "B-biz.."
Saçlarımdan öptü usulca. "Ölüyorduk biz Uraz."
Ellerini saçlarımda gezdiriyordu sakinleşmemi ister gibi. "Geçti güzelim. Tamam. Ben buradayım."

Bir süre o pozisyonda kaldım ve belimde ki ağrı ile doğruldum. "Ben bir duş alsam iyi olacak."
Kafasını salladı olumlu anlamda.
Banyoya girdim ve yandan kendime baktım. Gördüğüm kabusa göre daha sağlıklıydım.
Derin bir nefes aldım ve üzerimi çıkartıp ılık su ve köpük ile dolu olan küvete girdim. Sakinleşmem gerekiyordu. Sakinleşmemiz gerekiyordu.
Gözlerimi kapattım ve kafamı usulca suya soktum.
"Yapamam!!!"
Kulaklarımda yankılanan ses ile sudan çıkıp etrafıma baktım. Son olaylar belli ki beni fazla etkilemişti. Sakinleş kızım. Hiçbir şey olmayacak. Sakinleş bebeğim...