Küçük Kadın

65- Seni Seviyorum 'Adamım'

Multimedia: Eylül Delen ❤

——————-

"Eylül. Yarın akşam yemeğe bekliyor deden sizi. Babanlarda gelecek."

Gözlerim hâlâ Urazdaydı. Omuzlarını silkip odaya gitti. "Olur biz yarın orada oluruz."

Telefonu kapatıp içeri geçtim. "Benim karnım aç."
Gülümsedi. "Sadece senin mi ?"
Gülümsedim ve kafamı karnıma çevirdim. "Ne istersiniz ?"

Dudaklarımı birbirine bastırıp biraz düşündüm. "Balık !"

Gözlerini kıstı. "Bence o kadar da geç değil."

Kapıya doğru adımlamaya başladı. "Bakalım varmıymış ?"

Ayağa kalktım "Nereye ?"

Kaşlarını kaldırdı. "Evde mi yiyeceğiz ?"

Güldüm. Daha sonra ikimizin de üzerine baktım. İkimizde eşofmanlarlaydık.
Telefonumu cebime attım ve yanına gidip dışarı çıktım. Bahçe kapısının dışında 2 tane adam görünce gözlerimi devirdim. "Aman eksik kalmasınlar."

Arabaya bindik ve yola koyulduk. "Kocamın da benim gibi yemek yemeyi çok sevmesi bir ödül gibi."

Güldü. Bu adam ne de güzel gülüyordu. "Dikkat etmekte gerek tabi."
Gözlerimi kısıp vücudumu ona çevirdim. "He ben şişkoyum ? O yüzden dikkat etmem gerekiyor ?"

Gözlerim doldu. Hayvan. "Yani ben hamile olunca karnım şişti ve artık şişko muyum ? Çirkin mi oldum Uraz ? Sevm-"

Gözlerim kocaman olmuş kahkaha atan Uraz'a bakıyordum. Sen nasıl gülüyorsun öyle ya ? Elini direksiyona vurdu. Komik değildi ! Ama o gülecekse ben hep böyle konuşurdum. Benim duygularım komik mi geliyordu Yani ona ? Eylül sus !

"Komik değil !"

Kollarımı bağladım göğsümün altında. "Öküz."
Elini tekrar vurdu direksiyona. "Güzelim sus."
Kaşlarımı daha çok çattım. Bana döndü ve elini yanağıma koydu. Daha sonra dudağını alnıma bastırdı. Önüme dönüp yolu izlemeye başladım. Aklıma o depoda öldürdüğüm adam gelince irkildim.
"Eylül."
Kafamı Uraz'a çevirdim. "Hayırdır?"
Yutkunup ona döndüm. "Sana bir şey itiraf etmem gerek."
Gülümsedi. "Söyle bakalım."

"Seni vuran adam.."

Ellerimi birbirine kenetledim. "Biliyorum.." dedi soğuyan sesi ile. Biliyorum mu ?
Araba sağda durdu ve Uraz arabadan indi. Gelmiş miydik ?
Kapım açıldığında kemerimi çıkarıp arabadan indim. Ellerini yanaklarıma koydu. "Bu konuyu unut. O adam ölmedi."
Kafamı olumsuz anlamda salladım. "Öldü. Ben gördüm."

Gülümseyip elini yanağıma koydu. "Bana İnanmıyorsun yani ?"
Yutkunup gözlerimi kapattım. İnanıyordum, ama ölmüştü. Hastaneye gidip sormuştum.
"O zaman ben katil değilim."
Gözümden akan Damla'yı sildi. "Eylül."
Dedi fısıldayarak. Gözlerimi biraz daha açtım. "Hı."

"Öpüşelim mi ?"

Kollarını çekip yürümeye başladım. "Karnım aç."

"Tok olunca öpebiliyoruz sanki."
Gülüp balıkçıya girdim.

Kolunu belimde hissedince gülümsedim. "Buyrun Efendim."

"Eyvallah." Dedi Uraz ve bir masaya oturduk. Garson menüyü koyacaktı ki Uraz eli ile dur işareti yaptı. "Size bırakıyoruz. Donat Kardeşim."