Ahu ile Cengiz

6.4

Ahu Özata

Allah hiçbir evladı annesiyle sınamamalıydı.

Bendeki öyle bir anneydi ki dünyaya namını duyursa duyururdu. Cengiz'in gözlerinde 'A be kaynana ne yaptın bize?' sözlerini görüyordum, çocuğun omuzları çökmüş, ses çıkaramadığı için dişlerini sıka sıka çenesi ağrımıştı.

Ben ne mi yapıyordum?

Selma teyzeye kendimi beğendirmeye çalışmakla, annemden laf yememeye çalışmak arasında seri mekikler dokuyordum.

Sofrayı balkona kurmuştuk, Cengiz sağ olsun yardım etmişti. Ayarları bozulmuş Cenk özene bezene yaptığım böreklerin bir kısmını yerle buluşturarak çöp olmasına neden olmuş, sinir krizi geçirmek üzere olan ifademi görüp bir de yanıma gelmişti. "Aralarından en kötüsü buydu, valla bak." diyerek de tarihe en kötü teselli ödülüyle giriş yapmıştı.

Başka keza bela çıkmadan hepimiz sofraya oturabilmiştik sonunda, Selma teyze direkt sarmalara yöneldiğinde olduğum yerde dikleştim. Öyle özenle sarmıştım ki parmak eklemlerin ağrımıştı ve bu konuda mübalağa yapmıyordum.

"Ahu," dedi müstakbel kaynanam, hemen ona dönmüş ve ciğer bekleyen kedi gibi iltifatımı beklemeye başlamıştım. "Daha öncekilerden de güzel olmuş bu, ellerinize sağlık. Sen mi sardın?"

Helal olsun be, helal olsun sana kızım Ahu!

"Evet, hepsini ben sardım." En tatlı gülümsemem ile "Afiyet olsun," diye eklemiştim. Bugün çifte taarruzu kaldırabilecek gibi değildim, zaten Cengiz deplasmanda olduğu için suspus takılmak zorunda kalıyordu. Top kimin ayağıyla buluşursa benim kaleme gol oluveriyordu, şükür benim haneme de bir skor yazılacaktı.

Tabi, annem izin verseydi.

"Ay ilk yediğiniz üstünden baya zaman geçti tabi Selma hanımcığım, yoksa benim sarmamdan yiyip üstüne sarma tanıyan çıkmaz."

Annem, canım annem, bu insanlar seni beğenmek zorunda mı canım annem? Beni beğenseler neyimize yetmiyor canım yıldız annem? Her ortamın parlayan güneşi, aslan burcunun bu dünyadaki temsilcisi annem.

"Sizinkiler de nefisti ama Ahu kızımın yüzünün güzelliği eline de geçmiş, maşallah." Mustafa amcadan beklemediğim bir övgü aldığım için hemen o tarafa döndüm. Babam memnun memnun gülümsüyordu, tavla arkadaşı kızını övmüştü sonuçta, gurur duymuş olmalıydı. "Ee boynuz kulağı geçer demişler, sarmalarda da geçmiş Ahu kızım."

Selma teyze kaynanalığı iyice bir tarafa bırakmış, Özge ablaya bile göstermediği anaçlık performansını bana gösteriyordu. Asuman Özata'ya teşekkürü bir borç bilmek üzereydim, sayesinde kendimi sevdirme derdim ortadan kalkmak üzereydi.

"Ahu'm aynı halasına benzer," dedi annem, sonraki gelecek cümleyi tahmin ederek gözlerimi kısa bir anlığına kapattım. "Ayten halanı diyorum Ahu, biliyorsun değil mi? Hani şu evde kalan," Çok neşeli bir ifadeyle devam etti. "Ay Cemal sizin aileden de nasıl öyle bir kardeş çıkmış, yıllardır anlayamıyorum."

Laf sokma deyin ve geriye çekilip annemi izleyin, ağzınız açık kalmazsa biletleriniz iade iç sesiyle sarmayı ağzıma tıktığım sırada Selma teyze konuştu. "Nasipleri benzemesin diyelim."

Amin dedim sadece dudaklarımı oynatarak. O sıra Cengiz'in üstümdeki bakışlarını sezmiş, kafamı kaldırdığım anda da sesini duymuştum. "Ahu'yu başkasına kaptırmaya hiç niyetim yok benim, sizin de izninizle tabi ki."

Cengiz'e olan aşkımın katlanarak büyümesi normal miydi?

"Sen hep böyle kendi kendine gelin güvey mi olursun Cengiz?"