အခန်း (၁၁)
"ဘယ်လောက်တောင် အရသာရှိရတာလဲ ဖေဖေ နေ့တိုင်း ငါးဟင်းသာဆိုရင်..."
ဖောင်းနေတဲ့ဗိုက်လေးကိုကိုင်ပြီး အားရကျေနပ်နေတဲ့မျက်နှာနဲ့ နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းကြိတ်ရင်း ပြောနေခဲ့တယ်၊ လင်းဂျင်ရွှမ်က သူ့ခေါင်းကို ပွတ်သပ်ပြီးပြောလိုက်တယ်
"အဲ့တာရိုးမသွားဘူးလား ? မနက်ဖြန် ဖေဖေ မင်းအတွက် တစ်ခုခု ထပ်ဖမ်းပေးမယ် "
" ဟမ်... တော်ပါပြီ ဖေဖေ တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာ သား ကြောက်တယ် ... "
လို့ ပြောပြီး ပေါင်မုန့်လုံးလေးရဲ့ မျက်နှာပေါ်က အပြုံးက ရုတ်ချည်းပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ် နှုတ်ခမ်းဆူနေခဲ့ပြီး ဆီဘူးကို လှမ်းယူထားဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်လုနီးပါးဖြစ်နေခဲ့ပြီ သူ့ပုံစံက စိတ်မသက်မသာဖြစ်စရာ တစ်ခုခုကို တွေးနေတာသေချာပါတယ်။
တစ်ဖက်က ပေါင်မုန့်လုံးကြီးကလည်း သူ့မျက်နှာက မည်းမှောင်သွားပြီး
“သားတို့ ငါးမစားတော့ဘူး ဖေဖေ၊ နောက်ထပ် ငါးဖမ်းဖို့ မကြိုးစားနဲ့တော့” လို့ တိုးတိုးလေးပြောတယ်။
လိုလိုမယ်မယ် ၊ သူတို့အဖေက ဘဝကိုဘယ်လိုနေထိုင်ရမယ်ဆိုတာ မသိပေမယ့် သူတို့ဒီဖေဖေကိုအရမ်းသဘောကျတဲ့အတွက် မဆုံးရှုံးချင်ဘူး။
" ဟဲဟဲ ... ကောင်းပြီ .. ငါးဖမ်းဖို့ပိုက်ကွန်သုံးကြရင်ဘယ်လိုလဲ ?? ဒီနေ့ ရွယ်ဟွာမြောင်းရဲ့ အောက်ခြေမှာ ငါးအကြီးကြီးတွေ အများကြီးရှိနေတာကို တွေ့ခဲ့တယ် ၊ မင်းတို့ အဖိုးနဲ့ အဖွား လာတဲ့ရက်ကြရင် ပိုက်ကွန်သေးသေးလေးဝယ်ခိုင်းလို့ရတယ်လေ ၊ ငါတို့ ငါးတွေအများကြီးဖမ်းပြီး ပြန်ရောင်းလို့ရနိုင်တယ် "
မနေ့ညက ဟင်းချက်တဲ့အဖြစ်အပျက်အပြီးမှာ လင်းဂျင်ရွှမ်က ပေါင်မုန့်လုံးကြီးရဲ့ အကျင့်တချို့ကို သိလိုက်ရတယ်။ ငွေရှာတဲ့ ကိစ္စဖြစ်နေသရွေ့ သူဘယ်တော့မှ ကန့်ကွက်မှာမဟုတ်ဘူး။
" တကယ်လား ?? "
သူတို့ ငွေရှာနိုင်သည်ကို ကြားလိုက်ရသည်နှင့် အမျှ ပေါင်မုန့်လုံးကြီးက စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် မျက်နှာတွေနီရဲလာသည်။ လင်းဂျင်ရွှမ်သည် ကူကယ်ရာမဲ့ သက်ပြင်းချကာ သူ့အားကြည့်နေသော စိတ်လှုပ် ရှားနေသော မျက်လုံးများအောက်တွင် ခေါင်းညိတ်ပြရင်း၊ လူသား၏ သဘာဝအတိုင်း မက်မောသော စိတ်သည် ငွေ၏သွေးဆောင်မှုကို တွန်းလှန်ရန် မမျှော်လင့်ဘဲ ပျက်ကွက်သွားသည်။ သြော် သူ့ရဲ့ ပေါင်မုန့်လုံးကြီးက နည်းနည်းလေးတော့... သိတယ်မလား ?? ။
YOU ARE READING
အဆိပ်ရှိသောကျေးလက်က 'ကြင်ယာတော်'
Historical Fictionတစ်ချိန်တုန်းက ကမ္ဘာကျော် ဆရာဝန်တစ်ဖြစ်လဲ လူသတ်သမား လင်းဂျင်ရွှမ်သည် လက်တစ်ဖက်ဖြင့်အသက်ကယ်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်နှင့်လုပ် ကြံသတ်ဖြတ်သူဆိုပြီး အစိုးရနှင့်မြေအောက်လောကအဖွဲ့အစည်းများကပင် ၎င်း၏အမည်အားဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် ကြောက်ရွံ့ခဲ့ကြရသည်။ မတော်တဆဖြစ်ပြီးန...
