Asperatus Nevm ✓

❄ 47. BÖLÜM ❄

Kira, Doris'in patavatsızlığına göz devirirken Hannah bakışları ile, sırıtan kızı muma çevirmişti. "Kapa çeneni, Doris." Genç kız başını salladı ama gülmeyi kesmedi. Bal rengi gözleri adeta ikili arasında dönüyordu.

"Of. Geçen gün kara ormanda adamın üstüne atladım ben. Ne olduysa o gün olmaya başladı. Yoksa bana ne o, sarı saçlı olmayan canlıdan." Nispet yapar gibi Doris'e döndüğünde o sadece pörtlemeye yakın gözlerle kendisine bakıyordu. Kaşları çatılıp başı Hannah'a çevrildiğinde arkadaşının kitlendiğini anladı. Yüzünde, istemeden korkunç bir gülümseme belirdi.

"Yalnızca atladım. Dahası yok." Ellerini kaldırıp yanlış anlamamaları için başını sallamıştı. "Yok, dedim ama." 

"Doris yüzüme yastığı bas. Çığlık atarsam Mehir uyanır ve uyanması isteyeceğim en son şey bile değil."

Hannah'ın kımıldamadan kurduğu cümle üzerine şaşkınlığını üzerinden atamamış sarı saçlı kız ayağa kalkıp yastığı eline aldı. Ve hiç tereddütsüz Hannah'ın yüzüne bastı. Eş zamanlı olarak çıkan boğuk çığlık ile Mehir yattığı yerde sağ tarafa dönmüştü. Göz ucu ile uyuyan arkadaşına baktı Doris ve çığlık atmayı kesen Hannah'ın yüzünden yastığı çekti. 

"Bunu şimdi mi anlatıyorsun? Tanrım. O ne yaptı peki?"

Yüzünü buruşturdu, Kira.

"Önce kaskatı kesildi. Sonra da hiçbir şey olmamış gibi davrandı." 

"O da erkek şimdi. Sen gel adamın üstüne atla. Ne bekliyordun, o da senin üstüne mi atlasın?

"Şöyle konuşma. Zaten yaptığımdan dolayı yeterince utanıyorum. Son zamanlarda fazla aptallaştım. Burası hiç bana göre değil."

"Kendine çabuk gel, Kira. Feminist haline geri dön. Erkekleri düşünmenin zamanı mı şimdi?"

"Haklısın. O sırığı hemen aklımdan def etmeliyim. Ben ki-"

"Tamam. Bilmem ne bükücüsü. Saat dörde geliyor. Bari iki saat de olsa uyuyayım. Detayları yarın dinleyeceğim. Şimdi üzerine gitmiyorsam, bil ki göz kapaklarımın altında yatan 'uyut beni' yandaşlarım yüzünden. İyi sabahlar." Yorganı üzerine çekti ve ekledi. "Yatın da zıbarın artık."

Hannah'ın bu kaçık haline anlam veremeyen kızlar ürkerek yatağın içine girdiler. Uykusu geldiği zaman gözleri kimseyi görmüyordu. Şu an ki göğe giden horultusundan da anlaşılacağı üzere, uyku onun hayatıydı. 

Işıkların kapanması ile gözlerini tavana diken Kira "Doris?" diyerek seslendi. Arkadaşından bir süre ses gelmeyince sağ tarafına döndü ve yeniden seslendi. "Doris?" Genç kızın homurtusunu duyunca sesini kısarak "Doris?" dedi, tekrar. 

"Hı?"

"Tuvalete gidebilir miyiz?" 

***

Sabahın beşinde, arka bahçede uyuklayan Doris'i dürten Arden, omzuna yaslanan kızı kendinden uzaklaştırmakla meşguldü. Poyraz'ın sabah dörtte gelip anlattığı planı kızlarla konuşmak için eğitim başlamadan bir saat önce çağırıp aşağı inmişlerdi. Mehir hariç diğer üç kızın göz altlarındaki morluk pek de rahat bir gece geçirmediklerini söylüyordu. Eli ile, kızın sarı topuzundan tutup tekrar omzuna düşen yüzü itekledi.

Mehir'e yardım diler bir bakış attı. Kahkülünün altında parlayan yeşil gözler kendi gözlerine baktığında iç çekmişti. Genç kız bir şey demeyerek Doris'in yanına geldi ve korkup korkmayacağını umursamayarak çekiştirdi. "Planı dinle, Doris." İrkilerek ayılan Doris, neredeyse ağlayacaktı. "Ne olur sanki biraz uyusam? Yarın anlatsaydınız ya planı. Tanrım. Ne günah işledim ben?"