..when words fail, music speaks.. [COMPLETE]

Chappie 70

“Ah talaga lang ha?”

“Joke lang naman, sis. Masyado ka namang affected.”

“Anyway, back to reality, bakit ka nandito? May trabaho ka diba?”

“Oo nga.”

“O bakit ka nandito?”

“Malapit lang kasi dito ang trabaho ko eh.”

“Weh?”

“Oo nga, kulit naman oh. Dyan sa katabing bayan ang trabaho ko kaya pumunta ako dito. Kung gusto mo ng further explanation, sumama ka samin.”

“Samin? Sino pa kasama mo?”

“Si Beatrice.”

“Ahh.”

“Parang ayaw mo ah.”

“Baka may date kayo eh.”

“Ok lang.”

“Ok lang? Hah, siguraduhin mo lang. Teka, nasan siya?”

“May nakita lang na kakilala.”

“San naman tayo pupunta?”

“Kahit saan lang. Wag kang mag-alala, makakaabot ka naman sa orientation niyo mamayang hapon eh.”

“Pag-iisipan ko.”

“Sama ka na Tristan. Ahy, kasama mo pala sina Danica. Ikaw Valerie gusto mong sumama?”

“Kasama ko sina mommy eh.”

“Kayo gusto niyong sumama?” Tanong niya kina Kiara.

“Hindi na po. Kayo na lang. Mukhang miss na miss ka na ni Mimi eh.”

“Eews, who said that I miss him?”

“Magdedeny pa.” Epal ni Tristan.

“Ayan na si Beatrice. Tara na.”

“Wait lang. Picturan mo kami para may pakinabang ka naman.” Inabot ko yung camera ni Ian sa kanya.

Kumain kami sa isang seafood restaurant. Ang bait niya noh? Gusto akong ma-allergy! Pero hindi naman, yun na kasi ang pinakamalapit na medyo mura,haha. May meat foods naman kaya okay lang.

“Explain na dali!” Demanding lang,haha.

“Dito ako nag-apply ng trabaho kasi may kakilala ako at pinasok ako sa isa sa mga kumpanya dito.”

“Anong kumpanya?”

“Kumpanya nina Tristan.”

“HAH? Alin na kumpanya?” Sa dami ng kumapanya ng pamilya ni Tristan, alin kaya dun? Yung toy manufacturing company? O yung flower company? Or yung publishing house? Or yung music company?

“Yung sa tito niya. Sa Classy Crown Hotel.”

“Ahhh. Maganda dun ah. Ano naman trabaho mo?”

“Daig mo pa si mama magtanong ah.” Natawa na lang si ate Beatrice.

“Matagal mo naman kasing hindi nakasama.” Sabi ni ate.

“Kumain ka lang dyan. Wag mong pansinin tong usapan namin kasi baka mapariwara ka lang.” Hahah. Ang sweet naman.

I mean, never ko pa kasing na-witness how my dear brother treats girls (except sa pagiging brutal niya sakin). Yung kay ate kasi parang pabiro na sweet na ewan. Ewan talaga! Basta, siguro nag-iiba talaga ang tao kapag naiinlove. Nag-iiba ang trato niya sa mga tao. Ngayon nga kita niyo, nilibre ako ng pagkain. Eh noon kahit singkong duling hindi ako makahingi sa sobrang kuripot niyan eh.