..when words fail, music speaks.. [COMPLETE]

Chappie 74

A/N: Eto na po. Happy reading. This is dedicated to all my readers especially to lonelygurl501 who is ever loyal and ever supporter of this story. =))))

___________________

Dahil naguguluhan ako sa nangyayari kay Tristan, after ng klase namin, dumiretso na ako sa condo niya. Alam ko naman ang password kaya nakapasok ako. Wala daw kasi si ate Mira kaya baka walang magbukas sakin.

Naabutan ko si ate Danica na nagbabasa ng comics. Ang lakas pa nga ng tawa niya. Tsk tsk.

“Oy, sis, you’re here!” Biglang yakap naman si ate. Sis daw? Haha.

“Hi ate. Dito ako matutulog ngayong gabi.”

“Dito ka na lang forever. Matutuwa pa yun si Tristan.”

“About Tristan, ate may itatanong lang po ako.”

“Go lang. Ano ba yun?”

“May problema ba siya? Parang may dinadamdam siya eh. Tsaka naweweirduhan ako sa kinikilos niya.”

“Hmm, yun ba? Hindi ba siya nagkukwento sayo?”

“Magtatanong ba ako kung alam ko?”

“Sareh naman! Anyway, magtiwala ka lang sakanya, okay?”

“Anong tiwala ang pinagsasasabi mo dyan?” Oops si Tristan nandito na pala. “Bakit andito ka?” Sino ba tinutukoy niya? Sa aming dalawa ni ate Danica kasi siya nakatingin eh.

“Ako ba tinutukoy mo?” Tanong ko. he just rolled his eyes and went to his room.

“Kita mo na? Ang laki ng problema ng taong yan! Susungitan ako tapos hindi ako papansinin. Tapos makikiepal sa lakad ko, tapos magdadrama tapos pag okay na kami, susungitan na naman tapos hindi papansinin. Ewan ko na! Alis na nga ako!” Tumayo na ako sa sobrang galit ko pero hinila ako ni ate Danica pabalik sa sofa.

“Relax lang, sis. Isipin mo na lang, sa tingin mo magkakaganyan siya without reason? Kilala mo siya diba? He’s usually so composed in front of you pero the way he is acting right no shows he has a problem. Hindi ka dapat mainis o magalit at iwan siya. This is the time when he needed you the most. Ang mga lalaki kasi kapag may problema, nagsusungit yan para wag lapitan ng babae. Pero the truth is, he wanted someone, especially a special one, to stay by his side.”

“Bakit parang ang dami mong alam sa lalaki? Ilan na ba ang naging boyfriend mo at ganyan ka magsalita?”

“Wag mo akong tanungin. I just know what runs into the mind of my dear little brother, okay? So, puntahan mo kaya siya sa kwarto niya at guluhin siya?”

“Akala ko ba gusto mong icomfort ko siya eh bakit gusto mong guluhin ko siya ngayon?”

“He would love it more if you could make him smile. Patawanin mo lang siya magiging okay na yun. Kayang-kaya mo naman yun, diba?”

“Clown ba ako para mapatawa ang mga tao?”

“No, it’s not what I mean.  What I wanted you to understand is that…hay, sige na nga, in simple words, kausapin mo lang siya. Yun lang. Pagtiyagaan mo lang siya. He’s just undergoing a stressful stage.”

“Kung sinasabi mo na lang po kaya sakin para may idea ako diba?”

“It’s better if he say it himself.”

“Yun na nga eh. Kita mo naman yung ginawa sakin diba? Paano ko naman malalaman ang problema niya?”

“Hindi mo na kailangan malaman muna. For this time being, let him do what he wants.”