Verloren Liefde (VOLTOOID)

53

23:19

Ik glip mijn slaapkamer uit en loop snel op mijn tenen naar de keuken. Ik probeer nog te horen of Wassim thuis is, maar vreemd genoeg hoor ik helemaal niks.

"Hallo?!" Oké, fijn. Hij is niet thuis. Gisteravond ging hij ook zomaar weg zonder maar iets te vertellen, en kwam pas om een uur of vijf thuis.

En iets verteld me, dat het niet goed is. Ik haat hem dan wel, maar ben nog steeds zijn vrouw. Ik ben dan wel uitgehuwelijkt aan hem, maar het is nog steeds mijn man. Dus dat betekend dat ik wel mag weten waar die klootzak uithangt?

Ik ga morgen wel een nieuwe telefoon kopen met een nieuwe simkaart. En dan bel ik hem op als hij weer ineens weg is.

Ja, goed plan!

Ik vul een glas met ijskoud water en drink het gulzig op. Weet je waar ik echt zin in heb? Om te joggen.. Ook al is het hartje winter en is het zo laat.

Ik leg met een klap het glas neer en snel naar mijn slaapkamer. Ik ga voor de kast staan en haal er een trainingspak. Snel trek ik het aan en doe ook mijn Adidasjes eronder. Mijn haar zet ik in een knot en ik pak snel de iPod van Wassim met alle muziek erop. Ik grijp naar een flesje water uit de koelkast en sluit het huis af.

Met een twijfelt, maar toch nog een goed gevoel stap ik uit mijn huis. Meteen snuif ik de heerlijke buitenlucht. Dit had ik echt nodig..

Ik doe mijn oortjes in, zet 'de tijd zal je leren -Ismo' op en begin te joggen. Ik woon nu in Breda, dus ik ken deze stad tótáál niet. Maar ik kom er wel uit. Stilletjes jog ik en luister ik naar de tekst van Ismo.

Ze zeggen het komt goed, maar daar kan ik niet meer in geloven
Ze graven kuilen voor me waar ze later zelf in lopen
M'n deur was altijd open voor ze, nu is die gesloten

Ik zucht en neem een slok water terwijl ik een bocht neem.

Ze wilden me zien breken, want die konden zij niet kopen.
Dus wat is nu de waarheid? Er wordt teveel gesproken.
God neemt alles over, want de duivel laat m'n bloed weer koken.
Dit is het leven wat we leven, maar niet willen leven.
Omringt door mensen die nemen, maar jou niks willen geven.

Hij heeft zwaar gelijk. Dit is het leven wat we leven, maar niet in willen leven. Mensen misgunnen alleen maar, en doen faker dan fake..

Want de tijd zal je leren, wie er naast je staat, wanneer het even minder gaat
Want de tijd zal je leren, alles is te laat, als jij de foute keuzes maakt

Ik had Hajar nooit moeten vertrouwen.. Zoveel problemen zijn er gewoon gepropt tot één heel groot probleem. Deze periode lijkt voor mijn hele leven.. Want in één klap is mijn leven veranderd? En door wie? Door mijn bloedverwanten en mijn beste vriendin.

Ik zucht en tuur in de verte. Er staan allemaal mensen voor een soort gebouw. Vreemd? Ik kijk beter en zie dat het mannen zijn. Voorzichtig ga ik dichterbij staan en ineens draait iemand zich om die me aankijkt.

En alsof het niet erger kan is het Wassim.

Meteen ren ik als een idioot weg naar huis. Ya Rabbi laat hem niet achter mij aanrennen. Hijgend ren ik de straten in en zoek ik ons huis. Waar is die kaulo huis? Ze lijken hier allemaal op elkaar.

We wonen in een nette woonwijk, met vrij grote woningen. Oké, nummer 39, waar the fuck ben jij. 27, 29.. Ik ren een stukje sneller. 35, 37 oh eindelijk. 39 gevonden! Ik stop snel mijn sleutels in het gat en gooi de deur open. "Home sweet home." Snel sluit ik hem weer en doe de lichten aan.

Ik ren naar boven en trek mijn bezweette trainingspak uit. Ik pak schone ondergoed en pyjama en loop ermee naar de badkamer. Ik neem een snelle douche en trek mijn warme pyjama en sokken aan.

Mijn natte haar laat ik los en met een warme kop thee kruip ik in bed. Ik neem een slokje en denk aan wat er net was gebeurd.

Wat deed Wassim daar voor dat gebouwtje met al die mannen? En sterker nog.. Wat is dat voor gebouwtje?

Mijn gedachtes vliegen naar de laptop. Zou de laptop iets daarmee te maken hebben? Hij deed er zo moeilijk over en je merkte dat hij het echt nodig had voor iets belangrijks.

Ik moet er hoe dan ook achter komen waar hij allemaal mee bezig is. We beginnen eerst met mijn eerste plan. Ik koop een telefoon en bel hem op als hij weer zo ineens weg is. En dan zien we wel. Misschien ga ik een keer kijken wat er allemaal in die laptop zit..

Ik wil net mijn ogen sluiten om te slapen, tot ik sleutels hoor in het gat van de voordeur. Ik spert mijn ogen wijd open en voel harde hartkloppingen. Het is inmiddels al 3:13.. Ik hoor harde voetstappen op de trap en voor ik het weet gaat de deur met een woeste klap open.

"Wat deed je daar?!" Riep hij boos. Ik ga recht op zitten en kijk hem ze3ma niet-begrijpend aan. "Waar heb je het over?" Vraag ik zacht terwijl ik mijn haar in een staart doe. "Doe niet alsof je neus bloed, je weet dondersgoed waar ik het over heb a sahbi!" Zegt hij boos terwijl hij zijn jas op de grond gooit en tegenover me gaat zitten op bed. Heel dichtbij zit hij nu van mij..

Oké, nu moet ik mijn slijmactie inzetten, anders gaat het fout.

"Nee, ik heb geen idee waar je het over hebt," Zeg ik zachtjes. "Misschien was het gewoon een meisje die op mij lijkt. Maak je er maar niet druk over." Onschuldig kruip ik tegen hem aan en net als hij wat wilt zeggen druk ik mijn lippen op de zijne. "Ssshht." Fluister ik smooth en grijnzend duwt hij me tegen zichzelf aan. Al gauw voel ik zijn lippen weer ruw op de mijne.

Gek genoeg voel ik iets raars in mijn onderbuik.

Begin ik gevoelens voor hem te krijgen?..

---

Wat denken jullie? Gaat ze gevoelens krijgen voor Wassim?

Dankjullie wel voor de 50K lezers! Omg ik ben jullie zo dankbaar! Ben er echt blij mee😭❤️❤️

Hou van jullie..

Liefs, Mery