Verloren Liefde (VOLTOOID)

2.23

Perspectief Badr

Ik klem mijn kiezen kwaad op elkaar als ik zijn hoofd zie. "Jij was het hea. Jij!" Schreeuw ik boos terwijl ik op sta.

Ik kijk naar Nora die met open mond naar Amine staart. "W-wat wil je van me?" Zegt ze stotterend als ze eenmaal haar woorden gevonden heeft.

"Ik? Ik w-" "Wollah beter voor je kowed je op van hier." Sis ik nijdig terwijl ik hem hard weg duw. Tegen mijn vrouw moet hij namelijk niet praten.

"Wow, wow, broer. Wollah ik heb geen slechte bedoelingen of zo. Ik zag jullie hier gewoon liggen en.." Hij blijft stil als hij Ibtissam naast me ziet komen staan en kwaad span ik mijn kaken aan.

"Wie ben jij?" Vraagt ze terwijl ze op haar kauwgom kauwt en hem geïnteresseerd aankijkt, wat me nog bozer doet worden. "Dat is die Amine waar ik het over had.." Zegt Nora schor terwijl ze over haar arm wrijft.

Ik zie Ibtissam licht-grijnzend wat in Nora's oor fluisteren, waarna Nora met haar ogen rolt. "Ga me niet zeggen wat ik denk dat je tegen haar zei?" Ik schenk Ibtissam een dodelijke blik en meteen kijkt ze me bang aan.

"Wat gebeurd er hier?" Vraagt Ilias verbaast die er bij is komen mengen. "Deze masgot is degene die Nora heeft ontvoerd." Zeg ik vol walging terwijl ik m'n blik op Amine wend.

"Na-ah, het was in opdracht van mijn stiefvader Allah y rahmoe. Ik werd zowat gedwongen, wollah! Het was allemaal tot op de puntjes uitgestippeld sinds de eerste ontmoeting van mij en Nora.."

"WAS ER EEN EERSTE ONTMOETING?!" Schreeuw ik uit. Ik kijk Nora nijdig aan en doe mijn best om ze allebei niet de grond in te slaan.

"Broer, rustig.." Fluistert Saber die een hand op mijn schouder legt. "Heel vies van je, Nora.. Heel vies." Sis ik kwaad naar haar. Ze kijkt me aan alsof ze op dit moment de grond door kan zakken en barst ineens in tranen uit.

"Je weet niet eens hoe het is gegaan, waarom maak je meteen oordelen?!" Ik voel een steek in m'n hart, maar probeer het te negeren. "Vertel me dan eens hoe het is gegaan?" Ik doe mijn armen over elkaar en bijt hard in mijn wang om het feit dat ik altijd verdomme gevoelig ben als het om de mensen gaat van wie ik hou.

"Ooooooooooooooooooowh, is hij die Amine?!" Roept Youssra ineens uit een dode hoek, waardoor ik mijn ogen tot spleetjes pers. Slimme zet, Youssra. "Vertel dan? Hmm? Vertel over jullie 'eerste ontmoeting', toe maar!" Boos kijk ik even naar Amine die ongemakkelijk aan z'n achterhoofd krabt.

Krab maar goed, idioot. Zometeen krab ik die ogen uit je kassen als ik ook maar íets fouts hoor.

"I-ik ging een keertje boodschappen doen bij de Albert Heijn en toen ik klaar was hoorde ik de hele tijd geroep. Ik negeerde het, maar iedere keer weer blokkeerde die gozer me weer in de hoop van dat ik-," Ik zie dat ze er moeite mee heeft en op het punt staat uit te barsten. Fysiek en mentaal.

Ik zucht zachtjes en kijk haar doordringend aan. "Je gaf hem je nummer in de hoop van dat ik er niet achter kwam. En degene die je de vorige keer appte was niet Dina, maar deze schoft?" "Dat ben ik niet!" Hoor ik Amine verontwaardigd roepen, waardoor ik geïrriteerd een middelvinger van achter stuur.

Langzaam knikt Nora, en ik schud m'n hoofd. "Ik ben zwaar teleurgesteld in je, Nora. Ik dacht dat ik je kon vertrouwen." Kwaad draai ik me om, haal ik Amine uit op z'n rechterkaak en loop ik meteen door naar het parkeerplaats.

Ziedend trap ik een prullenbak omver en sla ik een aantal keer hard tegen mijn auto aan. Zó hard dat er bloed begint te stromen. Ik haal diep adem en stap snel in waarna ik de auto start.

Wat moet ik nou met mijn verdomme leven? Elke keer weer gebeurt er van alles en 9 van de 10 keer gaat het om Nora.

Vrouwen zijn alleen maar hoofdpijn.

Ik sla nog een keer hard tegen m'n stuur aan en negeer de pijnlijke steken in m'n hand. Die wordt sowieso ontstoken. Snel zet ik Koran op waardoor ik me wat meer ontspan. Serieus, ik draai echt door als ik niet even naar Koran luister om m'n gedachtes weer op normale tempo te brengen.

"Badr!" Saber klopt als een gek op mijn ruit en ik kijk hem aan. "Doe open, ik smeek het je." Ik zucht even en doe de portier open van de bijrijderskant. Het is en blijft mijn tweelingbroer die mij altijd steunt als er wat is..

"Sorry man." Zegt hij na een tijdje. Ik zet de Koran uit en kijk hem vragend aan. "Voor wat verontschuldig jij je?" Ik zet de airco wat zachter en begin de parkeerplaats uit te rijden.

"Het spijt me gewoon voor wat je allemaal doormaakt. Je bent m'n broertje; de pijn die jij voelt voel ik automatisch ook." Ik kijk hem aan en knik. "Broer," Verbeter ik hem, waardoor hij met z'n ogen rolt. "Ik ben nog steeds 5 minuten ouder dan je, schatje. Nee maar wollah is wel lief wat je zei, waardeer het echt." Vervolg ik er na, en begin zachtjes te lachen.

"Hoe doe je dat toch?" Zucht hij terwijl hij tegen het raam aanleunt. "Wat?" Ik kijk hem vragend aan terwijl ik een afslag neem. "Nou.. Doen alsof er niks aan de hand is, terwijl je mentaal gewoon kapot bent." Ik haal m'n schouders op en kan het niet laten om diep te zuchten.

"Het is denk ik gewoon een eigenschap die ik over heb gedragen van papa." Mompel ik terwijl ik onder mijn stoel zoek naar een flesje water. "Badr handen op het stuur houden! Wesh denk je je bent in Nederland dat het verkeer hier gewoon rustig is en dat je zomaar voorrang krijgt?!" Roept Saber geschrokken terwijl hij hard m'n arm stompt.

"Wat kan er nou mis g-" Ik kan nog nét mijn zin niet afmaken, tot ik ineens een keiharde klap tegen mij aanvoel en voor de rest zwart voor mij ogen zie...

---

Oei..

Voor het eerst eens een keer geschreven vanuit Badr, wat vinden jullie daarvan?🤔

Hoe sneller jullie stemmen, hoe sneller een nieuw vervolgje.

Xx Meryam

PS: deze was voor jou xnilabb , ly.