Verloren Liefde (VOLTOOID)

66

Verbaasd vouw ik de brief op en ik staar naar het armbandje. Wat heeft hij gelogen? Badr en liegen? Dat is niks voor hem..

Waar zou hij nou in hemelsnaam over moeten liegen? Zuchtend stop ik mijn gezicht in een kussen en denk hard na. Maar niks komt in mij op wat gelogen zou kunnen zijn.

Ik kijk nog eens naar het armbandje en doe hem om. Zachtjes zet ik er een kusje op en mijn gedachtes vliegen weer naar de dag toen Badr voor het eerst tegen mij zei dat hij van me hield.

Wat was het toeval dat we elkaar tegenkwamen! Alhoewel, maybe it was mektab?

"Nora! We gaan eten a sah!" Hoor ik Youssra van beneden gillen. Ik bijt op mijn kiezen en doe de brief onder mijn kussen.

Ik hoop dat het niet heel erg is, Badr. Ik hou namelijk zoveel van je.. Je bent mijn alles.

Ik check nog snel mijn telefoon en tot mijn teleurstelling heeft Badr me nog helemaal niet bericht. Ik besluit het even te vergeten en loop naar de woonkamer waar iedereen al aan tafel zit.

"Salam Nora, was het leuk met je vriendin?" Hoor ik mijn tante vragen. Ik neem plaats en glimlach lief. "Ja, ik heb dit gouden armbandje van haar gekregen." Zeg ik lachend terwijl ik hem show aan iedereen.

Youssra kijkt me zuur aan en maakt met haar hoofd rare rondjes. Ik rol met mijn hoofd en knijp met mijn hand in mijn keel. Ze steekt stiekem de Marokkaanse middelvinger op en doet hem snel weg als haar vader haar kant op kijkt.

Ik bedank de complimentjes van iedereen en voel de blik hangen van Mo. Ik kijk hem aan en al gauw hebben we oogcontact. Niet één seconde, of twee, of drie. Een best wel lange tijd.

En het lijkt of hij steeds dieper in mij gaat met die ogen. Ongemakkelijk kijk ik weg en neem een hap van de couscous. Waarom kijkt hij zo eng? Dat doet hij alleen als het heel belangrijk is..

"Nora, kan ik je straks even spreken?" Ik kijk op en slik met moeite mijn eten door. "Is goed.." Zeg ik zacht. Zie je wel? Er is iets aan de hand.

Ik voel zijn blik weer branden en we maken weer oogcontact. Nee, nu weet ik het zeker. Hij wil me iets belangrijks vragen, of hij weet iets.

Snel eet ik door en kijk naar de klok. Het is inmiddels 19 uur. We ruimen alles op en wassen alles af. Mijn tante moet per se nog thee klaarmaken, want Hind en Anouar zijn ook aanwezig.

"Nora, wil je de gebak uit de koelkast halen?" Vraagt mijn tante terwijl ze Marokkaanse theeglazen op een dienblad zet. "Maar we hebben net gegeten?" Vraag ik verbaasd terug. "Ja nou en?"

Waarom zijn wij Marokkanen zo😭

Zwijgend haal ik het gebak uit de koelkast en help nog met een paar kleine dingetjes in de keuken. Zodra we eindelijk in de woonkamer zitten -met zoetigheid-, kucht Hind hard.

"Ik moet jullie wat vertellen.." Zegt ze zacht terwijl ze zenuwachtig met haar trouwring speelt. We kijken havragend aan en zelfs Anouar kijkt haar aan alsof ze snot aan het eten is. 

"Ik ben zwanger." Piept ze met gespleten ogen. "Je bent wat?!" Roepen we met z'n alle tegelijk, maar Anouar springt er het meest uit. "Word ik vader?" Fluistert hij terwijl hij zijn hoofd in z'n handen zet.

"Wordt ik tante?!" Gilt Youssra blij terwijl ze met haar handen klapt. Mijn tante doet de Marokkaanse vreugdekreet en ik spring blij op.

"Dat meen je niet, Hind!" Roep ik ongelovig terwijl ik mijn handen op mijn mond plaats. Ze knikt langzaam en lijkt het ook nu pas te realiseren.

"Ik word moeder.." Fluistert ze met tranen in haar ogen terwijl ze Anouar aankijkt. Hij veegt haar traantjes af en drukt een lange kus op haar voorhoofd.

De vlinders fladderen weer rond als hij iets in haar oor fluistert en zij hem stralend aankijkt.

Dat noem je pas echte liefde.. Die twee zijn meer goals dan Badr en ik. Of niet soms?😏

Na nog een uur gekletst te hebben besluiten Hind en Anouar te vertrekken. We ruimen de hele woonkamer op en ploffen vervolgens weer neer op de bank.

"Ik ga even mijn pyjama aan doen." Zeg ik terwijl ik op sta. Niemand geeft me aandacht dus ik ren snel de trappen op naar naar mijn kamer. Net als ik mijn kamer ik wil lopen voel ik dat iemand naar mijn arm grijpt.

Geschrokken draai ik me op en kijk recht in de ogen van Mo. "Moet je me niet iets vertellen?" Vraagt hij serieus. Ik slik en schud bang mijn hoofd. "Weet je het zeker? Vind je niemand leuk? Ik zie namelijk verliefdheid in je ogen."

Verbaasd schud ik weer mijn hoofd. Zie je dan zo goed dat ik verliefd ben? "Je kan het beter nu zeggen, want als ik het te horen krijg van iemand an-" "Mo, ik vind niemand leuk. Mag ik me nu omkleden? Bedankt." Snel glip ik mijn kamer binnen en haal diep adem. Dat was op het nippertje..

Ik wissel mijn kleding in voor een thermolegging en een Marokkaanse huisjurk. Ik haal mijn make-up eraf en borstel mijn haren glad. Snelletjes loop ik naar de badkamer waar ik de wassing verricht en een paar minuten later sta ik rustig te bidden.

Als ik klaar ben vouw ik mijn gebedskleedje op en kijk ik op mijn telefoon laat het is. Kwart voor 9 al! Wat gaat de tijd snel zeg..

Ik trek mijn sokken aan met daaronder Adidas slippers en mijn lange dikke wollen vest. Ik zie eruit als een zwerver, maar deze outfit zit zo lekker..

Ik spuit nog wat Victoria Secret en om niet op een zombi te lijken, vul ik mijn wimpers met mascara en smeer ik concealer op mijn wallen. Als ik zeker weet dat ik klaar ben loop ik naar beneden waar iedereen me vreemd aankijkt.

"Sinds wanneer kleed jij je dan zo?" Lacht Youssra hard. Ik rol met mijn ogen en negeer haar vraag. "Ik ga een luchtje scheppen." Zeg ik twijfelend, maar gelukkig knikt iedereen dat het goed is.

Blij neem ik afscheid terwijl ik naar de voordeur ren. Snel open ik hem en meteen kom ik een koud briesje tegenmoet. Ik glip naar buiten en in de kou ren ik naar het speeltuintje. Tjonge, tjonge.. Kouder kan gewoon niet.

Beter voor hem is Badr daar, ik heb namelijk geen zin om in de kou te gaan staan. Zodra ik aankom zie ik al een schim tegen de schommels geleund. Ik haal diep adem en loop er naar toe.

"Prinsesje.." Fluistert hij waarna hij me knuffelt. Ik snuif zijn geur op terwijl hij mijn wang duizendmaal onder kust.

"Wat wou je me vertellen, Badr. Waar heb je om gelogen?" Vraag ik opeens serieus. "Ohja.." Zegt hij ongemakkelijk terwijl hij aan zijn nek krabt.

"Ik gooi het maar gewoon in één keer uit. En onthou, ik vertel dit alleen omdat ik van je hou en het me gewoon dwars zit."

Ik knik als teken dat hij het moet vertellen en hij haalt diep adem. "Die dag toen je mijn tweelingbroer zag kussen met een ander meisje? Dat was Saber niet. Dat was ik."

---

Een hele goede morgen.. Vandaag weer eens strijden tot 4 uur💔