Een jongedame genaamd Nora, dacht dat het leven makkelijk was. Ze dacht dat ze alles aankon, en dat je gewoon moet strijden voor geluk.
Maar haar geluk verdween al snel toen haar eigen bloedverwanten haar verraadden. Meteen viel ze in een diepe, zw...
Heb je veel 'gangsterfantasie' voor een boek, maar lukt het je niet om op papier te zetten? Stuur me een PB met jouw ideeën en wie weet schrijf ik een nieuw boek met jouw credits!!! (Kunnen ook meerdere mensen zijn)
Ik wil namelijk super graag een boek schrijven uit een perspectief van een jongen, maar kan maar niets bedenken!! Hoop dat jullie me kunnen helpen..
Kusjesss en veel leesplezier!!!
---
Met grote ogen kijk ik hem aan en slik als degene me doordringend aankijkt. "Nora.." Z'n stem klinkt schor en ik probeer m'n tranen te bedwingen door in m'n wang te bijten.
"W-Wassim?"
Hij rent als een gek naar me toe en slaat z'n sterke armen over mij heen. Uit het niets begin ik te huilen en laat ik hem maar zijn gang gaan.
"Waarom loog je tegen me, Nora?" Vraagt hij met tranen in z'n ogen. Ik kijk hem niet-begrijpend aan en bijt in m'n wang als hij knikt naar mijn buik.
Flashback "Wat heb jij hier nou weer te zoeken?!" Snauw ik boos als hij me strak aankijkt. "Ook hallo, Nora." Zijn ogen dwalen naar beneden en ineens zie ik zijn kaaklijn aanspannen.
"Ben je aangekomen ofzo? Waarom heb je zo een bol buikje?" Geschrokken zet ik mijn hand ter bescherming op mijn buik en knik. "Ja, chocola enzo..." Zeg ik zenuwachtig, en hij kijkt me zuur aan. Einde flashback
"Sorry.." Zeg ik schor. "De baby komt zeker van mij hea.." Fluistert hij, en glimlacht kleintjes. Ik knik, waardoor hij me weer knuffelt en tot mijn verbazing hoor ik hem ineens snikken.
Het voelt raar.. Ik bedoel, hij is wel mijn ex-man? Ik draag zijn kind, maar tóch ben ik verloofd met Badr.
"Oké wegwezen hier, er kan elk moment wel iemand komen." Zegt hij met een schorre stem en trekt me mee. "Auw, Wassim stop!" Roep ik ineens terwijl ik pijnlijk grijp naar m'n buik.
Ik negeer zijn niet-begrijpende blik en bijt hard op m'n lip. "Mama.." Fluister ik huilend terwijl ik voel hoe mijn bekken zowat kapot gaan. Zouden dit de weeën zijn? Dat kan niet.. Ik moet nog 2 maanden!
"Wassim help me godverdomme!" Gil ik zowat uit van de pijn als hij me paniekerig aankijkt. "Precies nu moet dit gebeuren?! We moeten hier weg!" Hij tilt me uit paniek op en ik knijp mijn ogen samen van de pijn.
"NIET ZO HARD!" Gil ik als hij begint te rennen. "Wassim stop, wollah ik ga dood van de pijn!" Roep ik huilend terwijl ik hard in z'n arm knijp. Als hij stopt met rennen, kijk ik huilend om me heen. Twee lijken op de grond met een plas bloed ernaast.
Ik doe mijn best om mijn kotsneigingen te negeren, want de muffe geuren dringen langzamerhand mijn neus binnen.
"Nora niet kijken, alsjeblieft." Wassim pakt met beide handen mijn gezicht vast en laat me op de grond zitten. "Haal goed adem, oké lieverd? Alles komt goed. Alleen ademen." Hij zet z'n hand op m'n schouder en pakt met zijn andere hand zijn telefoon uit zijn broekzak.
Hij ziet er nog steeds goed uit, daarover kan ik niet liegen..
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
A/N: Nog een foto erbij van Wassim kan toch wel :)))
"Zorg dat er een auto klaar staat, en loop met dekking naar binnen." Zegt hij als hij een nummer heeft gedraaid en hangt na die woorden meteen op.
Ik sluit mijn ogen en probeer de pijn te vergeten. Het voelt alsof een hele doos bakstenen door mijn baarmoeder wil zakken. Ik bijt hard op mijn kiezen en zet m'n handen op de grond, waarna ik regelmatig adem probeer te halen.
"Kun je verder denk je? We moeten nog een paar trappen af, liefje." Ik slik even en knik langzaam. "Ik denk dat ik wel zelf kan lopen." Meteen fronst hij en schud hij z'n hoofd.
"Ben je gek? Je gaat zo op je bek vallen als je even niet oplet." Ik rol met mijn ogen en houd mijn buik goed vast, waarna ik probeer op te staan.
"Ik kan het alleen." Sis ik als hij me wilt helpen, en begin met trillende benen te lopen alsof ik het nét leer. Maar al gauw krijg ik weer een pijnlijke steek in m'n buik, waardoor ik in elkaar zak en nét de trapleuning kan vasthouden.
Maar nét weer niet, waardoor ik door de gladde tegelvloer mijn evenwicht kwijt raak en op een treed van de trap val. Ik kerm het uit van de pijn en laat huilend mijn gezicht in mijn handen vallen.
Zo een pijn die ik nu voel gun ik niemand..
"WASSIM KLAAR, DE BABY KOMT ERAAN!" Gil ik als de pijn heviger wordt. Op het moment dat hij me weer wilt optillen, horen we zware en snelle voetstappen op de trap.
"Blijf staan!" Ik zie hoe alles begint te draaien en kan nog net mijn vader zien. "Klootzak." Zeg ik met alle kracht die ik heb terwijl ik mijn buik stevig vasthoud.
"KOWED VAN HAAR!" Schreeuwt Wassim terwijl hij een gun uit z'n achterzak haalt en op hem richt. Ik raap alle moed bij elkaar en sta woedend op, waarna ik de gun van hem af pak.
"Deze is voor mama." Zeg ik zacht terwijl de tranen over mijn wangen stromen. "WAT?! IK BEN JE VADER!!" Voor ik door heb wat ik doe, trek ik de trekker over en schiet ik zo snel mogelijk.
BAM.
"NORA WAT DOE JE?!" Schreeuwt Wassim met z'n handen in z'n haar. "Voor mama.." Ik zak huilend in elkaar en kijk toe hoe mijn vader dood de trappen af valt.
"It's over.." Zeg ik zacht terwijl ik alles weer draaierig zie worden. Ik hoor allerlei mensen de trappen op rennen, waardoor ik het opgeef en ga liggen. Misschien helpt dat de pijn te verzachten..
"NORA!" Ik hoor een bekende stem schreeuwend naar me toe rennen en naast me knielen. Ik open mijn ogen en glimlach waterig als ik Badr overstuur naar me zie kijken.
Badr..
---
Oh shiiiiit... Nora heeft haar vader doodgeschoten en wil tegelijkertijd gaan bevallen terwijl ze nog 2 maanden moet!!
